Żydzi polscy w okresie średniowiecza i nowożytności

Zajęcia stanowią systematyczny wykład poświęcony dziejom Żydów polskich w okresie od średniowiecza do końca XVIII wieku. Wykład przedstawia – w miarę możliwości w porządku chronologicznym – najważniejsze zagadnienia, takie jak kwestie demograficzne, położenie prawne i główne zajęcia ludności żydowskiej, instytucje samorządowe, ruchy religijne i prądy modernizacyjne, a także problem stosunku społeczeństwa staropolskiego do ludności żydowskiej.

Zob. "Zakres tematów" w sylabusie osoby prowadzącej wykład w danym cyklu dydaktycznym.

Po zaliczeniu przedmiotu student:

Wiedza:

• ma pogłębioną wiedzę o dziejach Żydów polskich w okresie średniowiecza i nowożytności

• ma podstawową wiedzą dotyczącą źródeł do badania dziejów Żydów w dawnej Rzeczypospolitej

• ma wiedzę na temat podstawowych kierunków badań i literatury przedmiotu

Umiejętności:

• potrafi przedstawić genezę i przebieg najważniejszych nurtów i zjawisk w historii Żydów polskich w okresie staropolskim

• potrafi powiązać historię Żydów z dziejami Polski przedrozbiorowej, dostrzega wielokulturowość Polski przedrozbiorowej i miejsce, jakie zajmują w niej Żydzi

• posługuje się odpowiednią terminologią dotyczącą dziejów Żydów w okresie staropolskim

• samodzielnie korzysta z literatury dotyczącej dziejów Żydów w okresie staropolskim

Kompetencje społeczne:

• krytycznie odnosi się do stereotypów i uprzedzeń dotyczących Żydów w okresie staropolskim

• docenia wielokulturowość Polski przedrozbiorowej