Biografie katedry
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-BK-KK |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Biografie katedry |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Konwersatoria |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Zajęcia podejmują problematykę szeroko rozumianego trwania architektury gotyckiej. Dyskusji i refleksji studentów poddane zostaną takie kwestie jak dostosowywanie do nowych wymogów, niszczenie, rekonstruowanie, badanie, opisywanie i konceptualizowanie średniowiecznego dziedzictwa architektonicznego w Polsce. |
Pełny opis: |
Egzystencja architektury gotyckiej nie kończy się w momencie jej powstania. Obiekty poznawane w ramach wykładów w swojej długiej historii podlegały licznym materialnym przemianom. Trwały, niszczały, były przebudowywane, zabezpieczane, naprawiane, rekonstruowane i dostosowywane do wymogów nowych użytkowników. Ponadto fizyczne interwencje w materię dzieła były ściśle powiązane z teoretycznymi postawami wobec gotyku, a więc licznymi sposobami w jaki architektura średniowieczna była opisywana, badana i konceptualizowana. Celem konwersatorium jest zatem próba dyskusji i refleksji nad tak rozumianym żywotem architektury gotyckiej – zarówno w jej aspekcie materialnym jak i teoretycznym. Praca nad konkretnymi obiektami gotyckimi, neogotyckimi, jak również krytyczna analiza powiązanych z nimi tekstów źródłowych ma prowadzić do głębszego zrozumienia procesów stojących za współczesnym stanem badanych przez historię sztuki obiektów architektury średniowiecznej. |
Literatura: |
Wybrane fragmenty źródeł: A. Idźkowski, Kroie architektury obeymuiące rozmaite jey kształty uważane jako przedmiot piękności, Warszawa 1832. W. Łuszczkiewicz, Kilka słów o naszem budownictwie w epoce ostrołukowej i jego cechach charakterystycznych, „Przegląd Techniczny” 1887, R. 13, t. 24, s. 53-54, 81-82, 115- 117, 148-150. F. K. Martynowski, O stylu wiślano-bałtyckim, „Wiek: gazeta polityczna, literacka i społeczna” 1887, nr 51, s. 3. A. Welby Northmore Pugin, Przeciwstawienia, czyli zestawienie wspaniałych budowli Wieków Średnich z odpowiadającymi im budynkami współczesnymi; pokazanie obecnego upadku smaku (fragment), w: Teoretycy, Artyści i Krytycy o Sztuce 1700-1870, red. E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1974. S. Sierakowski, Architektura obejmująca wszelki gatunek murowania i budowania, t. 1, Kraków 1812. E. Viollet-le- Duc, Słownik rozumowany architektury francuskiej od XI do XVI wieku, w: Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, red. E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1974. Opracowania: W. Bałus, Gotyk bez Boga? W kręgu znaczeń symbolicznych architektury sakralnej XIX wieku, Toruń 2011. Barok i barokizacja : materiały sesji Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Kraków 3-4 XII 2004, red. K. Brzezina, J. Wolańska, Kraków 2007. K. Dannehl., Object Biographies. From Production to Consumption, w: History and Material Culture. A Student’s Guide to Approaching Alternative Sources, red. K. Harvey, New York: Routledge 2009, s. 123-138. C. Gosden, Y. Marshall, The Cultural Biography of Objects, “World Archaeology” 31 (1999), s.169-178. J. Frycz, Neogotyk i restauracja zabytków w Polsce, Warszawa 1973. A. Majdowski, Studia z historii architektury sakralnej w Królestwie Polskim, Warszawa 1993. Nacjonalizm w sztuce i historii sztuki 1789-1950, red. D. K. Konstantynow, R. Pasieczny, P. Paszkiewicz, Warszawa 1998. G. Riello, Things that Shape History. Material Culture and Historical Narratives, w: History and Material Culture. A Student’s Guide to Approaching Alternative Sources, red. K. Harvey, New York: Routledge 2009, s. 24-46. K. Stefański, Polska architektura sakralna w poszukiwaniu stylu narodowego, Łódź 2002. |
Efekty uczenia się: |
Opanowanie prezentowanych w trakcie konwersatorium zagadnień pozwoli studentom szczegółowo zapoznać się ze zjawiskami i procesami stojącymi za współczesnym stanem architektury gotyckiej. W toku zajęć rozwijane będą również umiejętności związane z analizą budynków średniowiecznych, ze szczególnym uwzględnieniem późniejszych przekształceń, prekursorskich badań i postaw konserwatorskich. Ponadto krytyczna analiza tekstów źródłowych i naukowych powiązanych z konkretnymi obiektami ma umożliwić krytyczne spojrzenie na postawy historii sztuki wobec poszczególnych epok, zjawisk i twórców. |
Metody i kryteria oceniania: |
25 % aktywność + 25 % krótkie prezentacje na zajęciach (do 5 minut) + 50% egzamin końcowy w formie pytań otwartych |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.