Średniowieczny Paryż - miasto i sztuka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-LSP-WE |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Średniowieczny Paryż - miasto i sztuka |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Wykład z epok |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Wykład będzie próbą monografii Paryża jako średniowiecznej metropolii i sztuki która w niej powstawała od początku XII do końca XV wieku. Głównym przedmiotem zainteresowania będzie topografia miasta, jego rozwój urbanistyczny, architektura sakralna oraz rezydencjonalna, a także najważniejsze gałęzi twórczości artystycznej, która kwitła w Paryżu – rzeźba, malarstwo miniaturowe i złotnictwo. |
Pełny opis: |
Wykład będzie próbą monografii Paryża jako średniowiecznej metropolii i sztuki która w niej powstawała od początku XII do końca XV wieku. Głównym przedmiotem zainteresowania będzie topografia miasta, jego rozwój urbanistyczny, architektura sakralna oraz rezydencjonalna, a także najważniejsze gałęzi twórczości artystycznej, która kwitła w Paryżu – rzeźba, malarstwo miniaturowe i złotnictwo. W trakcie kolejnych zajęć, uporządkowanych w układzie chronologicznym, omówiony zostanie przegląd najważniejszych osiągnięć artystycznych miasta, począwszy od dwunastowiecznych kościołów St-Pierre-de-Montmartre i St-Martin-des-Champs, przez katedrę i zabudowania pałacu na Ile-de-la-Cite, Sainte-Chapelle i kościoły stylu rayonnant i flambloyant, Luwr i Chateau de Vincennes, po najważniejsze wytwory warsztatów rzeźbiarskich, iluminatorskich i złotniczych, które czyniły z Paryża zwłaszcza od początku XIII wieku jeden z wiodących ośrodków artystycznych Europy. Omawianie tych dzieł da wyobrażenie o stolicy Kapetyngów i Walezjuszy jako o kipiącym tyglu nowinek artystycznych i ekskluzywnej sztuki dworskiej, która dyktowała trendy i modę w różnych aspektach życia ówczesnego kontynentu. |
Literatura: |
R. Branner, St Louis and the Court Style in Gothic Architecture, London 1965 D. Kimpel, R. Suckale, Die gotische Architektur in Frankreich 1140-1270, München 1985. M. Cohen, The Sainte-Chapelle and the Construction of Sacral Monarchy. Royal Architecture in Thirteenth-Century Paris, New York 2015 L’art au temps des rois maudits. Philippe le Bel et ses fils, kat. wyst., Paris 1998 Paris 1400. Les arts sous Charles VI, kat. wyst., Paris 2004 Paris. Ville rayonnante, kat. wyst., Paris 2010 Saint Louis, kat. wyst., Paris 2014 A. Ziemba, Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380–1500, tom I: Sztuka dworu burgundzkiego i miast niderlandzkich, Warszawa 2008 |
Efekty uczenia się: |
K2_W02; K2_W03; K2_W04; K2_W05; K2_W06; K2_W07; K2_U02; K2_U10; K2_K04 Opanowanie prezentowanych w trakcie wykładu zagadnień pozwoli studentowi zdobyć wiedzę na temat sztuki średniowiecznej we Francji, umiejętność analizy najważniejszych dzieł sztuki tego czasu, a także ukształtować wyobrażenie o międzyregionalnych i międzynarodowych powiązaniach artystycznych i kulturalnych średniowiecznej Europy. Student zna i potrafi: zna terminologię z zakresu historii sztuki na poziomie rozszerzonym; ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych; ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki; ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki; ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych; zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki. Student potrafi: wykorzystywać pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki. |
Metody i kryteria oceniania: |
Forma zaliczenia: ilustrowane slajdami kolokwium na koniec semestru i regularne uczestnictwo w zajęciach. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.