Srebrny wiek. Sztuka i kultura Rosji u progu katastrofy
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-SRW-KK |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Srebrny wiek. Sztuka i kultura Rosji u progu katastrofy |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Konwersatoria z historii kultury |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Zajęcia poświęcone jednemu z najbardziej pasjonujących momentów w dziejach kultury rosyjskiej, fenomenowi w skali europejskiej, kiedy Wschód spotkał się z Zachodem, symbolizm z awangardą, sztuka z literaturą, filozofią i nauką, duchowość prawosławnej ikony z kubofuturyzmem i konstruktywizmem – wszystko to u progu Wielkiej Wojny i Rewolucji Październikowej. |
Pełny opis: |
Zajęcia poświęcone jednemu z najbardziej pasjonujących momentów w dziejach kultury rosyjskiej, fenomenowi w skali europejskiej, kiedy Zachód spotkał się ze Wschodem, symbolizm z awangardą, sztuka z filozofią i nauką, duchowość prawosławnej ikony z kubofuturyzmem i konstruktywizmem. Przywołane zostaną najciekawsze zjawiska tworzące fenomen Srebrnego Wieku kultury rosyjskiej. Analizie zostaną poddane: geneza, czynniki rozwoju i przejawy sztuki rosyjskiej omawianego okresu i jej wpływ na sztukę europejską, w tym polską. Wskazane zostaną najważniejsze ugrupowania i osobowości artystyczne, wystawy i dzieła – na tle burzliwej panoramy społeczno-politycznej. |
Literatura: |
Przykładowe teksty: Altshuler Bruse, The Avant-Garde in Exhibition. New Art in the 20th Century, New York 1994 P. Florenski, Ikonostas i inne szkice, Warszawa 1984 P. Florenski, Sens idealizmu, Metafizyka obrazu i oblicza oraz inne pisma, wybór i oprac. T. Obolevitsch i P. Rojek, Warszawa 2009 Henderson L.D., The Fourth Dimension and Non-Euclidean Geometry in Modern Art, New York 1983; revised edition Cambridge, Massachusetts, London 2012 Kornhauser J. red., Szumna M. red., Kmiecik M. red:, Awangarda i krytyka. Kraje Europy Środkowej i Wschodniej. Kraków 2016 Luba I., Wawer E.P., Władysław Strzemiński i Wielka Wojna, „Rocznik Historii Sztuki” XL: 2015, s. 93–117 Liwszyc B., Półtoraoki strzelec, przeł. A. Pomorski, Warszawa 1995 Przybylski R., Odwieczna Rosja. Mandelsztam w roku 1917, Warszawa 2012 Stołowicz L., Historia filozofii rosyjskiej. Podręcznik, przekład i posłowie B. Żyłko, Gdańsk 2008 Symbol w kulturze rosyjskiej, ed. Naukowa K. Duda, T. Obolevitch, Kraków 2010 Turowski A., Malewicz w Warszawie: rekonstrukcje i symulacje, Kraków 2002 Turowski A., Muzea Kultury Artystycznej, „Artium Questiones” 1983, nr 2, s. 90–103 Wołkow S., Czarodziejski chór. Historia kultury rosyjskiej od Tołstoja do Sołżenicyna, przeł. W. Stanisławski, Warszawa 2015 Wünsche I., The Organic School of Russian Avant-Garde. Neture’s Creative Principles, Routledge 2015 Katalogi wystaw indywidualnych i zbiorowych. |
Efekty uczenia się: |
K_W06; K_W14; K_W15; K_U05; K_U07; K_K02; K_K04 Student zna, rozumie, potrafi: ma wiedzę o dawnych i współczesnych instytucjach kultury i orientację w życiu kulturalnym posiada podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniej-szych osiągnięciach w zakresie nauki o kulturze oraz pokrewnych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych koncepcjach filozoficznych od antyku do współczesności potrafi krytycznie analizować teksty z obszaru teorii sztuki i nowych mediów, socjologii i filozofii kultury posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów różnych badaczy historii sztuki i historii kultury oraz umiejętność wyciągania wniosków ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie światowego i krajowego dziedzictwa kulturowego, standardów upowszechniania, bezpieczeństwa i ochrony dzieł sztuki prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu (muzealnika, kuratora, edukatora historii sztuki, animatora kultury, recenzenta wystaw) |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na podstawie obecności i aktywności na zajęciach (dopuszczalne dwie nieobecności) oraz pisemnego kolokwium egzamin pisemny z tematyki omawianej w trakcie wykładów. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.