Modułowy przedmiot fakultatywny:Wprowadzenie do pisma ideograficznego

obowiązkowe

Grafemika języka japońskiego - poziom 1 3201-3GJJ1

Biegła znajomość hiragany i katakany. Czynna i bierna znajomość ok. 150 ideogramów sinojapońskich.

w sali

Celem nauczania jest opanowanie przez słuchaczy zasobu obejmującego w sumie ok. 400 ideogramów sinojapońskich kanji, zarówno od strony ich artykulacji grafemicznej, jak i poprawnego dekodowania w odczycie tekstu. Program kursu obejmuje zasób 250 nowych jednostek ideograficznych.

Kurs obejmuje zasady artykulacji grafemicznej ideogramów sinojapońskich, w tym kolejność zapisu i zróżnicowany kształt diakrytów, identyfikację komponentów kluczowych i rozkład ideogramów złożonych na subideogramy.

Nauka obejmuje przede wszystkim ćwiczenia praktyczne zapisu poszczególnych ideogramów i ich komponentów w celu przyswojenia czynnej kompetencji grafemicznej i wykształcenia artykulacyjnej pamięci manualnej. Objaśniane i utrwalane w ćwiczeniach praktycznych są również zasady poprawnego odczytu ideogramów w postaci fonetycznej rodzimej, sinojapońskiej oraz hybrydalnej i nieregularnej wraz z umiejętnością doboru tzw. okurigany w zapisie oraz odczycie dla poszczególnych ideogramów.

Znaczna część programu nauczania musi być realizowana w ramach samodzielnej pracy słuchaczy na podstawie zadań i ćwiczeń zlecanych przez prowadzącego do samodzielnego przygotowania.

Nihongo nōryoku shiken - kanji handobukku 1998. Tōkyō: Alc.

Okimori Takuya, Sasahara Hiroyuki 2011. Zukai Nihon no moji. Tōkyō: Sansedō.

Kondō Masami 2006. Gakusei, kyōshi, shakaijin no tame no kanji handobukku. Tōkyō: Izumi.

Mori Makoto 2014. Yomemasuka? Shōgakkō de naratta kanji. Tōkyō: Sanrio.

Mori Makoto 2014. Kakemasuka? Shōgakkō de naratta kanji. Tōkyō: Sanrio.

WIEDZA:

Po ukończeniu kursu student zna minimum 400 ideogramów sinojapońskich. Objaśniane podczas kursu ideogramy stanowią jednostki najczęściej występujące w tekstach o podstawowym stopniu trudności, takich jak podręczniki dla gimnazjalistów czy materiały do nauczania języka japońskiego.

UMIEJĘTNOŚCI:

Student rozpoznaje w tekście, poprawnie odczytuje i potrafi zapisać stosując odpowiednią artykulację grafemiczną, przynajmniej 400 objaśnionych dotychczas ideogramów. Student potrafi podać główne znaczenie każdego z tych ideogramów, a także wskazać jego najczęściej spotykane użycia w złożeniach ideograficznych. Dla wielu z nich jest w stanie przytoczyć możliwą etymologię grafemiczną. Student poprawnie rozróżnia też niuanse znaczeniowe większości leksemów rodzimych, które wynikają z użycia ich heterograficznych zapisów.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

Student jest w stanie odczytać coraz więcej informacji zapisanych w języku japońskim i w związku z tym, może aktywnie i biernie brać udział w różnych kontekstach komunikacyjnych, a także rozpocząć samodzielnie lekturę tekstów zamieszczonych w japońskich mediach, o ile zostały one dla niego odpowiednio uproszczone.

Pisemny test zaliczeniowy pod koniec semestru oraz częste i regularne kolokwia.

Wszystkie testy są oceniane według następującej skali:

0-59% = ndst, (2.0)

60-69% = dst, (3.0)

70-79% = dst+ (3.5)

80-84% = db, (4.0)

85-89% = db+, (4.5)

90-100% = bdb. (5.0)

W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej

zajęcia będą się odbywać przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość,

np. na platformie Moodle, w Google Meet oraz innych zalecanych przez UW.