Seminarium doktoranckie - Przyswajanie i nauczanie języków

obowiązkowe
seminaria doktoranckie

Seminarium doktoranckie z dziedziny przyswajania i nauczania języków (L2, L3-Ln) obejmuje osiem semestrów, podczas których studenci mają możliwość usystematyzowania i poszerzenia swojej wiedzy o zagadnienia kluczowe dla dziedziny, a także zapoznania się z najnowszymi badaniami nad przyswajaniem języków w warunkach naturalnych i w warunkach klasy szkolnej. W konstrukcji programu seminarium szczególnie istotne jest stworzenie możliwości dyskusji nad metodologią badań w językoznawstwie stosowanym.

Zajęcia odbywają się raz w tygodniu (90 min.). Zwykle dwa spotkania w miesiącu poświęcone są na prezentacje i warsztaty, w tym wystąpienia zaproszonych gości oraz doktorantów. W pozostałym czasie praca jest zorganizowana według potrzeb i poziomu poszczególnych doktorantów.

Seminarium doktoranckie z dziedziny przyswajania i nauczania języków (L2, L3-Ln) obejmuje osiem semestrów, podczas których studenci mają możliwość usystematyzowania i poszerzenia swojej wiedzy o zagadnienia kluczowe dla dziedziny, a także zapoznania się z najnowszymi badaniami nad przyswajaniem języków w warunkach naturalnych i w warunkach klasy szkolnej.

Główne bloki tematyczne to:

1) przegląd wybranych koncepcji w badaniach nad przyswajaniem języków;

2) przegląd problemów kształtowania polityki językowej i kształcenia nauczycieli;

3) metodologia badań empirycznych w językoznawstwie stosowanym;

4) podstawy statystyki dla celów badań językoznawstwa stosowanego.

Ze względu na zróżnicowane przygotowanie akademickie i doświadczenia doktorantów, zajęcia w pierwszych semestrach seminarium mają na celu przede wszystkim pogłębienie ich wiedzy i umiejętności dzielenia się wiedzą, wspólną pracą nad poszerzaniem horyzontów akademickich i zrozumieniem, czym są

badania empiryczne w językoznawstwie stosowanym. W konstrukcji programu seminarium istotne jest stworzenie możliwości dyskusji nad różnymi paradygmatami badawczymi oraz metodologią badań używaną w językoznawstwie stosowanym.

Zajęcia odbywają się raz w tygodniu (90 min.). Zwykle dwa spotkania w miesiącu poświęcone są na prezentacje i warsztaty, w tym wystąpienia zaproszonych gości oraz doktorantów. W pozostałym czasie praca jest zorganizowana według potrzeb i poziomu poszczególnych doktorantów.

W pierwszych dwóch latach nacisk jest położony na pogłębianie wiedzy doktoranta, w szczególności w nawiązaniu do wybranego przez niego / przez nią tematu badawczego. Dbamy też o rozwój wiedzy z metodologii badań empirycznych, w tym naukę podstaw statystyki dla celów badań w językoznawstwie stosowanym.

Uczestnictwo w seminarium w czasie następnych dwóch lat jest kontynuowane według ustalonej wcześniej formuły. Indywidualna praca z doktorantem koncentruje się tu na pisaniu rozprawy doktorskiej w celu jej ukończenia do końca ósmego semestru.

Literatura nawiązująca do zainteresowań poszczególnych doktorantów.

Wiedza:

K_W06 Zyskuje/ poszerza wiedzę o teoriach przyswajania i uczenia się języków.

K_W09 Zdobywa/ pogłębia wiedzę o projektowaniu badań w dyscyplinie językoznawstwa, a w szczególności o problemach,

metodach, technikach i narzędziach badawczych w językoznawstwie stosowanym.

Umiejętności:

K_U04 Umie przedstawić zdobytą wiedzę w sposób logiczny i klarowny w formie pisemnej i ustnej.

K_U08 Posiada umiejętności umożliwiające analizowanie badań oraz definiowanie i prowadzenie własnych zadań badawczych; umie sformułować pytanie badawcze i dobrać metodę badawczą umożliwiającą uzyskanie odpowiedzi.

Kompetencje:

K_K02 Rozumie rolę kształcenia ustawicznego i ma przekonanie o potrzebie rozwoju osobistego i zawodowego; definiuje kolejne etapy tego rozwoju.

K_K10 Cechuje się tolerancją wobec inności, odnosi się z szacunkiem do odmiennych zachowań kulturowych, a także do odmiennych poglądów jednostkowych.

„Kryteria oceny pracy doktoranta” – do pobrania na stronie Studium Doktoranckiego (https://neofilologia.wn.uw.edu.pl/program/)

Ponadto, kryteria te są wymienione w formularzu „Sprawozdania doktoranta” i sporządzanej na jego podstawie „Opinii opiekuna naukowego doktoranta” (formularze do pobrania na stronie Studium Doktoranckiego: https://neofilologia.wn.uw.edu.pl/formularze/):

Opiekun naukowy bierze pod uwagę dwa obszary działalności :

(a) postępy doktoranta we własnym kształceniu i w działalności naukowej

(b) postępy w przygotowaniu rozprawy doktorskiej (ocena opisowa oraz ilościowa w formie punktów [0-50 pkt.]).

Zaliczenie:

Spełnienie wyżej wymienionych kryteriów. Wymagane jest regularne uczestnictwo w seminarium. Oceny wystawiane są na podstawie indywidualnego wkładu pracy w seminarium: przeprowadzonych dyskusji i badań, wygłoszonych referatów, konsultacji indywidualnych. Studenci oceniani są pod koniec każdego roku akademickiego na podstawie powyższych wymagań i oczekiwań ze strony opiekuna /promotora. Kończąc III rok studiów powinni już mieć opublikowany artykuł oraz skończone dwa rozdziały pracy, żeby była podstawa do otwarcia przewodu doktorskiego i aby zdołali rozprawę złożyć do końca studiów.