Wprowadzenie do przekładu angielsko-polskiego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3301-L2PAIEPT |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.402
|
Nazwa przedmiotu: | Wprowadzenie do przekładu angielsko-polskiego |
Jednostka: | Instytut Anglistyki |
Grupy: |
Obowiązkowe zajęcia z praktycznego angielskiego dla studiów pierwszego stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | angielski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest wprowadzenie studentów w problematykę przekładu angielsko-polskiego poprzez pracę nad przykładowymi tekstami. Dają one możliwość ćwiczenia takich umiejętności, jak podejmowanie optymalnych decyzji przez tłumacza, redagowanie przetłumaczonego tekstu zgodnie z wymogami stylistycznymi i konwencją pragmatyczną języka docelowego, korzystanie z narzędzi tłumacza, takich jak słowniki i pozajęzykowe źródłą wiedzy, oraz ocenianie przekładu. Teksty wybrane do pracy obejmują szereg tematów, takich sprawy społeczne, kulturowe, polityczne, inne zagadnienia bieżące, recenzje filmów lub książek, oraz problemy popularno-naukowe. Oprócz pracy na zajęciach wymagania obejmują też samodzielne przetłumaczenie kilkunastu tekstów, które są następnie oceniane i omawiane. Zajęcia kończą się zaliczeniem. Na ocenę końcową skłąda się śrenia ocen uzyskanych za prace domowe oraz wyniku pisemnego testu końcowego. |
Pełny opis: |
Zajęcia stanowią część programu praktycznej nauki języka angielskiego. Mają one za zadanie wprowadzenie studentów w zagadnienia przekładu z języka angielskiego na polski. Typowo praktyczny charakter zajęć oznacza, że są one poświęcone pracy nad przekładem tekstów, wybieranych przez prowadzących zajęcia z książek, czasopism, prasy codziennej, czy też publikacji akademickich. Każdy prowadzący ma prawo do wyboru tekstów według własnego uznania, wszystkie teksty musza jednak spełniać określone kryteria, mianowicie muszą one być napisane językiem ogólnym, a nie specjalistycznym, powinny też poruszać dość szeroki zakres tematyczny obejmujący sprawy społeczne, kulturowe, polityczne, inne zagadnienia bieżące, recenzje filmów lub książek, oraz problemy popularno-naukowe. Teksty wybrane do pracy na zajęciach powinny też stanowić ilustację najczęściej spotykanych problemów tłumaczeniowych, które mogą wynikać z następujących przyczyn: - różnice strukturalne pomiędzy językami występujące na różnych poziomach opisu języka, tj. morfologia, składnia, spójność tekstu, oraz konieczność kompensacji w wypadku braku odpowiednika danej kategorii w języku docelowym; - istnienie odmiennych konwencji pisania danego typu tekstu w języku źródłowym i docelowym, np. konwencji pisania listów, recenzji, itp.; - specyficzne wymagania stylistyczne języka docelowego; - częściowa lub całkowita nieprzetłumaczalność wynikająca z różnic kulturowych pomiędzy odbiorcą tekstu źródłowego i docelowego; - brak ekwiwalencji lub pozorna ekwiwalencja pomiędzy jednostkami leksykalnymi ("false friends"); - Konieczność zachowania charakteru i tonu tekstu, który może charakteryzować się humorem, ironią, itp. Każdy tekst powinien w jakimś stopniu zawierać odniesienia do wyżej wymienionych problemów. Poza pracą na zajęciach, studenci wykonują również tłumaczenia w domu, które są następnie oceniane i omawiane wspólnie, bądź też indywidualnie. Celem kursu jest zwrócenie uwagi studentów na pewne powtarzające się typy problemów przekładu oraz wskazanie możliwych sposobów szukania rozwiązań. Wsród bardziej szczegółowych umiejętności nabywanych na zajęciach należy wymienić korzystanie ze słowników i innych źródeł wiedzy pozajęzykowej, które ułatwiają zrozumienie tekstu. Ponadto, poprzez omawianie tekstów przetłumaczonych przez studentów zapoznają się oni z kryteriami oceny przekładu. Ocena końcowa wynika z dwóch komponentów: prac domowych i sprawdzianu końcowego. Część praktyczna zaliczenia kursu może też obejmować tłumaczenie ustne a'vista z ekranu komputera - w trybie online, lub ćwiczenia z tłumaczenia ustnego symultanicznego |
Literatura: |
Baker, Mona (1992) In Other Words, Routlege, New York, London. Duff, Alan (1989) Translation, Oxford University Press, Oxford. Hejwowski, Krzysztof (2006) Kognitywno-Komunikacyjna Teoria Przekładu, PWN Warszawa. Korzeniowska, Aniela, (1998) Explorations in Polish-English Mistranslation Problems, WUW, Warszawa. Korzeniowska, Aniela & Piotr Kuhiwczak (1994) Successful Polish-English Translation: Tricks of the Trade, PWN, Warszawa. Lipiński, Krzysztof (2004) Vademecum Tłumacza, Idea, Kraków. Newmark, Peter (1995) Approaches to Translation, Prentice Hall International, London, New York. Piotrowska, Maria (1997) Learning Translation - Learning the Impossible? Universitas, Kraków. Tabakowska, Elżbieta (1999), O przekładzie na przykładzie, Znak, Kraków. |
Efekty uczenia się: |
Student zapoznaje się z podstawowymi problemami praktycznymi związanymi z przygotowaniem przekładu na język polski, rozumie problemy związane z wiernością przekładu i kwestiami stylistyki polskiej, w szczególności dotyczącymi rejestru stylistycznego i frazeologii, potrafi rozwiązywać podstawowe problemy napotykane w przekładach. Kody w programie studiów: K_W07, K_U0 5,12,13 |
Metody i kryteria oceniania: |
Końcowa ocena będzie przyznawana na podstawie wyników pracy na zajęciach jak również prac domowych. Prace pisemne w liczbie uzgodnionej z prowadzącymi (zwykle co najmniej 3), ewentualnie inne prace tłumaczeniowe uzgodnione z prowadzącym.Szczegóły dotyczące trybu przeprowadzenia zaliczenia końcowego przedmiotu (zaliczenie pisemne, ustne, albo łączone) oraz zakresu wymaganej na zaliczenie literatury przedmiotu zostaną podane przez prowadzącego zajęcia na początku semestru. Zaliczenie poprawkowe polega na wykonaniu przekładu dodatkowych tekstów w liczbie równej liczbie przekładów nieoddanych i/lub negatywnie ocenionych. Przedłożone tłumaczenia muszą uzyskać pozytywną ocenę. Dopuszcza się 2-3, usprawiedliwione, nieobecności - do decyzji konkretnego prowadzącego. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.