Pisać po postmodern(izm)ie

obowiązkowe

Celem kursu jest wprowadzenie studentów do współczesnej (1995-2021) debaty krytycznej oraz panoramy literackiej

W jednym ze swoich dobrze znanych esejów, "Pisać: czasownik nieprzechodni", Roland Barthes przekonuje, że tytułowy czasownik nie jest już dłużej czynny. Oznacza to, że nie możemy po prostu traktować aktu pisania jako dokonanego przez "ja", czyli kogoś, kto istnieje przed tekstem i za jego pomocą się wyraża. Krótko mówiąc, "ja" tekstu nie jest tym samym bytem, który moglibyśmy spotkać w kawiarni literackiej albo na prezentacji tej czy innej hipotetycznej książki.

Barthesa można uznać za jednego z najbardziej wpływowych myślicieli minionego stulecia, a jego dążenia i dorobek uplasować w samym centrum tego, co nazwano postmodernizmem - okresem produkcji kulturalno-artystycznej (1965-1995), który możemy uznać za zamknięty (Donnarumma, s. 25-26). W związku z tym powinniśmy zadać sobie pytanie, co "pisać" oznacza obecnie, a wręcz czy takie pytanie w ogóle można dziś zadać.

Ten ambitny cel będzie stanowił tło niniejszych zajęć. Aby się do niego zbliżyć, musimy najpierw zdefiniować, czym jest postmodernizm, jak możemy o nim myśleć i jakie są jego najważniejsze cechy artystyczne i kulturowe. Następnie przejdziemy do omówienia niektórych najważniejszych dzieł współczesnej literatury włoskiej, takich jak Gomorra (2006) Roberto Saviano i Superwoobinda (1998) Aldo Nove.

R. Barthes, Scrivere verbo intransitivo, in id., Il brusio della lingua, Einaudi, 1984

R. Ceserani, Raccontare il postmoderno, Bollati Boringhieri, 1997

R. Donnarumma, Ipermodernità. Dove va la narrativa contemporanea, il Mulino, 2014

C. Jencks, The Architecture of The Jumping Universe, Academic Editions, 1997

C. Jencks, The New Paradigm in Architecture, Yale University Press, 2002

G. Simonetti, La letteratura circostante: narrativa e poesia nell'Italia contemporanea, il Mulino, 2018

M. Zonch, Scritture postsecolari: ipotesi su verità e spiritualità nella narrativa italiana contemporanea, Incontri. Rivista europea di studi italiani, 35(2), pp. 54-68, 2020

Wiedza: absolwent zna i rozumie:

- zaawansowane i interdyscyplinarne metody analizy włoskich dzieł literackich XX-XXI w. (K_W02);

- podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K_W09)

Umiejętności: absolwent potrafi:

- czytać ze zrozumieniem teksty w języku włoskim, w szczególności z okresu XX-XXI w. (K_U01);

- przedstawić własne poglądy, opinie, dyskutować, prezentować przygotowane zagadnienia w języku włoskim dotyczące literatury XX-XXI w. (K_U02);

- rozpoznawać różne rodzaje tekstów, umiejscowić je w ogólnym kontekście historyczno-kulturowym (postmodernizm i to, co po nim następuje) oraz przeprowadzić ich analizę z użyciem podstawowej terminologii i właściwych metod (K_U03);

- samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności z wykorzystaniem odpowiednich źródeł naukowych (K_U04);

- napisać oraz zredagować semestralną pracę pisemną w języku włoskim z zastosowaniem odpowiednich metod oraz właściwych źródeł naukowych (K_U06).

Ocena studenta zostanie ustalona z uwzględnieniem: aktywnego uczestnictwa w zajęciach; końcowej dyskusji i prezentacji; końcowego eseju.

Szczegóły zostaną omówione podczas pierwszych zajęć, a zapisani studenci otrzymają plik z wskazówkami.