Wybrane problemy kultury i praktycznej stylistyki języka polskiego

ogólnouniwersyteckie

Brak.

w sali

Konwersatorium będzie poświęcone podstawowym zagadnieniom poprawności gramatycznej, semantycznej i pragmatycznej języka polskiego. Zajęcia kierowane są przede wszystkim do studentów filologii obcych, a także do wszystkich tych, którzy chcą panować nad swoim językiem.

Zajęcia te adresuję głównie do studentów filologii obcych, a także wszystkich tych humanistów i adeptów nauk ścisłych, którzy są zainteresowani stałym doskonaleniem własnego języka, rozwinięciem kompetencji stylistycznej i otwarciem się na partnerów komunikacji.

Celem konwersatorium jest nie tylko podniesienie poziomu sprawności językowej słuchaczy, lecz także pogłębienie ich świadomego kontaktu z językiem ojczystym i uwrażliwienie na problemy etyki mowy. Kurs ten będzie miał charakter praktyczny. Analizie poddamy wybrane fragmenty tekstów pisanych i wypowiedzi ustnych, kierując uwagę na ujawniające się w nich odstępstwa od normy współczesnej polszczyzny, poszukując głównych typów błędów językowych (fleksyjnych, składniowych, leksykalnych, frazeologicznych, stylistycznych) popełnianych przez Polaków oraz wskazując na mechanizmy powstawania tych błędów.

Wszystkie te umiejętności są niezbędne w pracy przyszłego tłumacza, lektora i metodyka języka obcego, pedagoga, psychologa, osoby kierującej zespołami ludzi itp. Co ważniejsze, są to wartości mające zasadniczy wpływ na całe nasze życie, którego jakość zależy od jakości porozumiewania się z innymi.

Uczestnicy konwersatorium będą oceniani na podstawie obecności, aktywności i wykonanego samodzielnie ćwiczenia semestralnego.

Słowniki:

M. Bańko, M. Krajewska, Słownik wyrazów kłopotliwych, Warszawa 1994.

W. Lubaś, S. Urbańczyk, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Warszawa 1990.

Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 1999.

Nowy słownik ortograficzny PWN, red. E. Polański, Warszawa 1998.

J. Podracki, Słownik interpunkcyjny języka polskiego, wyd. 2 zmienione, Warszawa 1998.

H. Wróbel, E. Kowalik, T. Rokicka, A. Orzechowska, Mały słownik odmiany wyrazów trudnych, Warszawa 1993.

Poradniki i inne opracowania:

S. Bąba, B. Walczak, Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny, Warszawa 1992.

A. Cegieła, A. Markowski, Z polszczyzną za pan brat, Warszawa 1982.

W. Doroszewski, O kulturę słowa. Poradnik językowy, t. I Warszawa 1964, t.2 Warszawa 1968.

H. Jadacka, Kultura języka polskiego: fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2005.

B. Klebanowska, W. Kochański, A. Markowski, O dobrej i złej polszczyźnie, Warszawa 1989.

J. Miodek, Rzecz o języku. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1983.

Mowa rozświetlona myślą: świadomość normatywno-stylistyczna współczesnych Polaków, red. J. Miodek, Wrocław 1999.

W. Pisarek, Słownik języka niby-polskiego, czyli błędy językowe w prasie, Wrocław 1978.

W. Pisarek, Słowo między ludźmi, Warszawa 1985.

A. Wierzbicka, P. Wierzbicki, Praktyczna stylistyka, Warszawa 1970.

Student:

- wie, czym jest błąd językowy, potrafi odróżnić go od innowacji uzupełniającej;

- zna podstawowe kryteria poprawności językowej;

- rozumie, jakie są mechanizmy powstawania konstrukcji błędnych;

- ma świadomość, jakie są podstawowe typy odstępstw od normy polszczyzny w różnych jej podsystemach

- umie usytuować problemy kultury języka i praktycznej stylistyki wypowiedzi wśród innych problemów lingwistycznych

- czyta i analizuje teksty lingwistyczne

- umie uważnie i aktywnie słuchać innych

- śledzi ze zrozumieniem tok myślenia partnerów komunikacji

- selekcjonuje i porządkuje informacje uzyskane w procesie porozumiewania się

- umie jasno zdawać sprawę z trudnych i abstrakcyjnych zagadnień

- podejmuje próby samodzielnej analizy różnorodnych wypowiedzi języka polskiego pod kątem ich poprawności

- dostrzega błędy językowe i umie je skorygować

Uczestnicy konwersatorium będą oceniani na podstawie obecności, aktywności na zajęciach oraz pracy zaliczeniowej (forma do uzgodnienia).

nie