Dialog społeczny i międzykulturowy
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3502-JIS-12 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.2
|
Nazwa przedmiotu: | Dialog społeczny i międzykulturowy |
Jednostka: | Instytut Lingwistyki Stosowanej |
Grupy: |
Konwersatoria |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | ogólna wiedza z zakresu komunikacji społecznej i językowej |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest poszukiwanie i wskazywanie językowych strategii konstruktywnego porozumiewania się w sferze publicznej i prywatnej. Należą do nich dyskursy o charakterze pojednawczym, takie jak negocjacje integratywne, terapia, mediacja, poradnictwo, konsultacje społeczne, czy – z perspektywy historycznej – upamiętnianie. Stanowią one komunikacyjne środki pokojowo zorientowanego dialogu, którego istota polega na przekraczaniu partykularnych interesów stron oraz pokonywaniu barier i wzajemnych uprzedzeń. Jako formy alternatywnego rozwiązywania sporów omawiane sposoby komunikowania się służą budowaniu pojednania i współpracy w rozległych obszarach życia wprowadzając w nie klimat partnerskiej równości, suwerenności i zaufania jako podstaw społecznego porozumienia w pluralizmie i wolności. |
Pełny opis: |
W obliczu rosnącej fali agresji komunikacyjnej w różnych dziedzinach życia, spowodowanej instrumentalizacją kontaktów społecznych i wynikającym z niej zanikaniem naturalnych więzi międzyludzkich, nauki humanistyczne stają przed dylematem wypracowania rozwiązań postępującego kryzysu cywilizacyjnego. Odpowiedzią na pogłębiającą się alienację człowieka we współczesnym świecie i wynikającą z niej pasywność, czy niemoc w samodzielnym rozwiązywaniu powstających konfliktów i sporów są różnego rodzaju formy dialogu społecznego, jako komunikacyjne działania partycypacyjne, przywracające relacje solidarności i współpracy w stosunkach społecznych. Celem zajęć jest poszukiwanie i wskazywanie językowych strategii konstruktywnego porozumiewania się w sferze publicznej i prywatnej. Należą do nich dyskursy o charakterze pojednawczym, takie jak negocjacje integratywne, terapia, mediacja, poradnictwo, konsultacje społeczne, czy – z perspektywy historycznej – upamiętnianie. Stanowią one komunikacyjne środki pokojowo zorientowanego dialogu, którego istota polega na przekraczaniu partykularnych interesów stron oraz pokonywaniu barier i wzajemnych uprzedzeń. Jako formy alternatywnego rozwiązywania sporów omawiane sposoby komunikowania się służą budowaniu pojednania i współpracy w rozległych obszarach życia wprowadzając w nie klimat partnerskiej równości, suwerenności i zaufania jako podstaw społecznego porozumienia w pluralizmie i wolności. Nakład pracy studenta (2 ECTS) : 30h - uczestnictwo w zajęciach 15h – lektura i zadania domowe 15h - przygotowanie końcowego projektu zaliczeniowego |
Literatura: |
Arendt, Hannah. 1998. The Human Condition. Chicago: University of Chicago Press. Bush, Robert A. Baruch / Joseph P. Folger. 2005. The Promise of Mediation. The Transformative Approach to Conflict. San Francisco: Jossey-Bass. Cloke, Kenneth. 2001. Mediating Dangerously. The Frontiers of Conflict Resolution. San Francisco: Jossey-Bass. Ensink, Titus / Christoph Sauer (eds.). 2003. The Art of Commemoration. Fifty Years after the Warsaw Uprising. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins. Gójska, Agata et al. 2012. Konsultacje społeczne w przestrzeni wielkomiejskiej. Warszawa: Polskie Towarzystwo Socjologiczne. Grillo, Eric. (ed.). 2005. Power without Domination. Dialogism and the Empowering Property of Communication. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins. Grimshaw, Allen D. (ed.). 1990. Conflict Talk. Sociolinguistic Investigations of Arguments in Conversations. Cambridge: CUP. Gutmann, Amy / Dennis Thompson. 1996. Democracy and Disagreement. The Belknap Press of Harvard University Press. Habermas, Jürgen. 1984. The Theory of Communicative Action. Vol. 1. Reason and the Rationalization of Society. Boston: Beacon Press. Muntigl, Peter. 2004. Narrative Counselling. Social and Linguistic Processes of Change. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins. Pawelczyk, Joanna. 2010. Talk as Therapy. Linguistic Investigations in Psychotherapy. Poznań: UAM. Reykowski, Janusz (ed.) 2007. Konflikt i porozumienie. Psychologiczne podstawy demokracji deliberatywnej. Warszawa: Academica. Ricoeur, Paul. 1992. Oneself as Another. Chicago and London: University of Chicago Press. Rogers, Carl. 2002. O stawaniu się osobą. Poglądy terapeuty na psychoterapię. Poznań: Rebis. Skarżyńska, Krystyna / Urszula Jakubowska / Jacek Wasilewski (eds.). 2007. Konflikty międzygrupowe. Przejawy, źródła i metody rozwiązywania. Warszawa: Academica. Tanner, Deborah. 1998. The Argument Culture. Moving from Debate to Dialogue. New York: Random House. Verdoolaege, Annelis. 2008. Reconciliation Discourse. The Case of the Truth and Reconciliation Commission. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins. Wesołowska, Elżbieta. 2010. Deliberatywne rozwiązywanie konfliktów wartości. Wielość dróg do porozumienia. Olsztyn: Wydawnictwo UWM. Winslade, John / Gerald Monk. 2000. Narrative Mediation. A New Approach to Conflict Resolution. San Francisco: Jossey-Bass. |
Efekty uczenia się: |
K2_W15 Ma pogłębioną wiedzę o komunikacyjnych i dyskursywnych aspektach powstawania więzi społecznych oraz o konsekwencjach zakłóceń w komunikacji dla trwałości więzi społecznych. K2_W16 ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy i uczestniku dyskursów społecznych i kulturowych; K2_U14 Potrafi samodzielnie zdiagnozować konkretne problemy w dziedzinie komunikacji międzyludzkiejoraz proponować możliwe rozwiązania. K2_U15 Umie identyfikować i analizować dyskursy, którychfunkcją jest kreowanie oraz neutralizacja konfliktów. K2_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role; potrafi dobieraćwłaściwe środki komunikacji do określonych działań. K2_K04 Jest otwarty na kontakty z ludźmi z odmiennych kręgów kulturowych, wykazuje empatię oraz zrozumieniem dla inności K2_K07 Identyfikuje i rozstrzyga dylematy wynikające z wykonywania zawodu związanego z językiem i komunikacją w różnych obszarach społecznych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metoda: zaliczenie ustne na podstawie prezentacji projektu semestralnego (100% oceny końcowej) Kryteria: Ocena z zaliczenia wystawiana jest na podstawie stopnia opanowania materiału z zajęć, umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy do własnego projektu badawczego oraz tworzenia wypowiedzi ustnych na tematy naukowe. Warunkiem przystąpienia do zaliczenia jest uczestnictwo w zajęciach (dopuszczalne 2 nieobecności). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.