Historia kultury iberyjskiej: wyzwania nowoczesności. Wieki XVIII-XX
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3700-CS1-3-HKI |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.0
|
Nazwa przedmiotu: | Historia kultury iberyjskiej: wyzwania nowoczesności. Wieki XVIII-XX |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: |
Przedmioty fakultatywne dla kierunku kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska (I i II stopnia) |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Obowiązkowa znajomość języka angielskiego na poziomie min. B2. Mile widziana znajomość języka hiszpańskiego. |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest dostarczenie szerokiego i w miarę wyczerpującego przeglądu zagadnień związanych z historią idei i kultury w orbicie Półwyspu Iberyjskiego od wieku XVIII do XXI z uwzględnieniem relacji kolonialnych oraz ich postkolonialnych konsekwencji, zjawisk migracyjnych i wielokulturowości. Dzieje zachodniej części obszaru śródziemnomorskiego postaramy się ukazać jako odpowiedź dla szerszych zjawisk nowoczesności i ponowoczesności Europy nowożytnej. Kluczowe miejsce na zajęciach zajmować będzie literatura i sztuka rozumiane z perspektywy studiów kulturowych: jako społecznych artefaktów, które są odbiciem, a zarazem miejscem negocjacji kluczowych prądów myślowych dla danej wspólnoty. Zajmiemy się także wewnętrzną złożonością kulturową Hiszpanii (odrębnością Katalonii, kraju Basków, Galicji, Walencji), jej korzeniami sięgającymi początków unii królestw za czasów Królów Katolickich, jej przemianami i wreszcie współczesnym obrazem. |
Pełny opis: |
Zajmiemy się zagadnieniami z historii idei i kultury w orbicie Półwyspu Iberyjskiego od wieku XVIII do XXI z uwzględnieniem relacji kolonialnych oraz ich postkolonialnych konsekwencji, zjawisk migracyjnych i wielokulturowości. Dzieje zachodniej części obszaru śródziemnomorskiego postaramy się ukazać jako odpowiedź, dla szerszych zjawisk nowoczesności i ponowoczesności Europy nowożytnej. Celem zajęć jest dostarczenie możliwie szerokiej panoramy zjawisk związanych z zachodnią częścią Śródziemnomorza, rozumianą w tym okresie jako złożony układ, którego punktem centralnym jest Półwysep Iberyjski uwikłany w konsekwencje swojej ekspansji morskiej. Kluczowe miejsce na zajęciach zajmować będzie literatura i sztuka rozumiane z perspektywy studiów kulturowych: jako społecznych artefaktów, które są odbiciem, a zarazem miejscem negocjacji kluczowych prądów myślowych dla danej wspólnoty. Literaturę piękną, ale też teksty paraliterackie (jak listy, pamiętniki czy periodyki), sztuki wizualne jak malarstwo, teatr i film potraktujemy jako papierki lakmusowe zmian społecznych, a także miejsca napięć na osi władza-społeczeństwo; tego co normatywne i co marginalizowane. Zwrócimy uwagę na rolę artysty w społeczeństwie jako „głosu intelektualnego epoki”, jego implikacje ideologiczne i margines swobody twórczej. Zajmiemy się także wewnętrzną złożonością kulturową Hiszpanii (odrębnością Katalonii, kraju Basków, Galicji, Walencji), jej korzeniami sięgającymi początków unii królestw za czasów Królów Katolickich, jej przemianami i wreszcie współczesnym obrazem. |
Literatura: |
Bauman, Zygmunt. (2000). Ponowoczesność jako źródło cierpień. Warszawa. Babelon, J (1974). Sztuka hiszpańska, przeł. H. Ostrowska-Grabska. Warszawa: WAiF. Bartkowiak, Danuta. (1993). „Autonomia po hiszpańsku”, Sprawy Narodowościowe, 7(1), s.243-259. Charnon-Deutsch, Lou. (2003). „Gender and Beyond: Nineteenth Century Spanish-Women Writers” w: The Cambridge Companion to The Spanish Novel. From 1600 to the Present. Turner, Harriet & Adelaida López de Martínez, Cambridge: Cambridge University press. ss. 122-137. Chartier, Roger. “Lectores y lecturas populares”. Co-herencia, 4 (7), s. 103-117. Clúa, Isabel. “La morbidez de los textos: literatura y enfermedad en el fin de siglo”, Frenia, IX, s. 33-52. Gies, David T. (ed.) (2004). The Cambridge History of Spanish Literature. Cambridge: Cambridge University Press. González Fernández, Helena. (2009). “La mujer que no es sólo metáfora de la nación. Lecturas de las viudas de vivos de Rosalía de Castro”. Lectora. Revista de dones i textualitat, 15, s. 99-115. Haidt, Rebecca. (2003). “The Enlightenment and fictional form” w: The Cambridge Companion to The Spanish Novel. From 1600 to the Present. Turner, Harriet & Adelaida López de Martínez, Cambridge: Cambridge University press, s. 31-49. Husar, Wioletta. „Decentralizacja niesymetryczna w Hiszpanii- implikacje polityczne i ustrojowe”, Annales (Universitatis Mariae Curie Skłodowska), XXI (2), s. 45-63. Johnson, Roberta. (2003). “From the Generation of 1989 to the Vanguard” w: The Cambridge Companion to The Spanish Novel. From 1600 to the Present. Turner, Harriet & Adelaida López de Martínez, Cambridge: Cambridge University press. ss. 155-171. Labanyi, Jo. (2011). “Modernidad y representación” w: Género y modernización en la novela realista española. Madrid: Ediciones Cátedra-Universitat de València-Instituto de la Mujer. Sawicka A. (2003). Paryż-Barcelona-Sitges: modernistyczny "genius loci" w Katalonii. Kraków. Shubert, Adrian. (1990). A Social History of Modern Spain. Routledge. Smith Rousselle, Elizabeth. (2014). Gender and Modernity in Spanish Literature. 1789-1920. NY: Palgrave, Macmillan. Tuñon de Lara et al. (1997). Historia Hiszpanii. Kraków: Universitas. Turner, Harriet & Adelaida López de Martínez (eds.) (2003). The Cambridge Companion to the Spanish Novel: From 1600 to the Present. Cambridge, UK: Cambridge University Press. |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy: Po ukończeniu zajęć, student - ma uporządkowaną wiedzę na temat kultury i języka wybranego regionu Śródziemnomorza. W zakresie umiejętności: Po ukończeniu zajęć, student - potrafi wykorzystywać wiedzę i metody właściwe różnym dyscyplinom zajmujących się badaniami kulturoznawczymi, zna potencjał warsztatu interdyscyplinarnego. W zakresie kompetencji społecznych: Po ukończeniu zajęć, student - ma świadomość dynamicznego rozwoju kultury i pojawiania się nowych metod i paradygmatów badawczych; - rozumie wagę zachowania bogactwa, integralności oraz świadomości dziedzictwa kulturowego Europy, w tym poszczególnych tradycji Śródziemnomorza. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie pisemne w formie kolokwium; Ocena: Na ocenę składa się 55% obecność i aktywność, 45% zaliczenie pisemne. Dopuszczalne są dwie nieobecności, pod warunkiem czynnego uczestnictwa w pozostałych zajęciach. Trzecia i czwarta nieobecność wymaga zaliczenia indywidualnego. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.