Bioetyka i edukacja
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3800-BE-BTED-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.1
|
Nazwa przedmiotu: | Bioetyka i edukacja |
Jednostka: | Wydział Filozofii |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie Wydziału Filozofii |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Posiadanie wiedzy z zakresu etyki lub bioetyki umożliwiającej wykonanie koniecznego do zaliczenia projektu pedagogicznego (kurs dedykowany jest w szczególności dla osób, które uczęszczały np. na zajęcia z bioetyki, filozofii moralnej, etyki medycznej lub innej etyki zawodowej) |
Skrócony opis: |
UWAGA: Aby zaliczyć przedmiot konieczne jest zarejestrowanie się na obie jego części: konwersatorium i warsztaty. Zajęcia stanowią teoretyczne (konwersatorium) i praktyczne (warsztaty) wprowadzenie do nauczania bioetyki. Celem konwersatorium jest zapoznanie studentów i studentek z założeniami, zadaniami i metodami edukacji bioetycznej. Celem warsztatów jest rozwijanie zdolności dydaktycznych studentów i studentek. |
Pełny opis: |
W ramach konwersatorium omówione zostaną strukturalne problemy nauczania etyki i bioetyki, wyrażone w pytaniach: Czy uczyć? - problemy edukacji wyższej w kulturze ponowoczesnej a edukacyjne możliwości etyki i bioetyki; Po co uczyć? - problematyka celów edukacji etycznej i bioetycznej; Czego uczyć? – kryteria wyboru treści kształcenia; Jak uczyć? – jakie metody zalecone są w nauczaniu etyki i bioetyki. Uczestnicy zajęć zostaną również zapoznani z podstawami pedagogiki ze szczególnym uwzględnieniem teorii kształcenia dorosłych. Celem warsztatów jest rozwijanie zdolności dydaktycznych studentów. W ramach warsztatów omówione zostaną zasady konstruowania konspektów zajęć oraz planowania działań edukacyjnych. Umiejętności nauczania etyki i bioetyki rozwijane będą za pomocą indywidualnych i grupowych ćwiczeń symulacyjnych. Uczestnicy warsztatów wcielą się w rolę edukatorów etyki lub bioetyki i przeprowadzą zajęcia na wybrany temat z użyciem aktywnym metod nauczania. |
Literatura: |
Lektury obowiązkowe: - A. Bloom, „Umysł zamknięty. O tym, jak amerykańskie szkolnictwo wyższe zawiodło demokrację i zubożyło dusze dzisiejszych studentów”, Poznań, Zysk i s-ka 2007 (fragmenty) - M. Nussbaum, „Nie dla zysku. Dlaczego demokracja potrzebuje humanistów”, Wyd. Kultura Liberalna, 2016 (fragmenty) - A. V. Campbell et al., How can we know that ethics education produces ethical doctors? “Medical Teacher” 2007, Volume 29, Issue 5; p. 431–436. - Ethics, can ethics be taught? [w:] Working Through Ethics in Education and Leadership, James Kent Donlevy, Keith D. Walker, Sence Publisher, str. 1-3; - L. Gillam, Teaching Ethics in the Health Professions - Ethical knowledge or ethical behaviour? [w:] A Companion to Bioethics, H. Kuhse, P. Singer (red.), A Companion to Bioethics. Second Edition, Blackwell Publishing, 2009, str. 590 – 591. - K. Szewczyk, „Edukacja bioetyczna w Polsce – analiza problemu, opis trudności i propozycja zadań na najbliższą przyszłość”, Debata: Edukacja bioetyczna w Polsce 9.11 – 16.11.2009 - M. Olejniczak „Czy bioetyka jest nauką? Czy jest w ogóle czego nauczać?”, , Debata: Edukacja bioetyczna w Polsce 9.11 – 16.11.2009 - A. Szczęsna, „O co właściwie chodzi w nauczaniu bioetyki?” Debata: Edukacja bioetyczna w Polsce 9.11 – 16.11.2009. - M.Waligóra, „Uwagi do głosu Marka Olejniczaka”, Debata: Edukacja bioetyczna w Polsce 9.11 – 16.11.2009. - B. Chyrowicz, „Poglądy i oceny”, Debata: Edukacja bioetyczna w Polsce 9.11 – 16.11.2009. - J. Piasecki, Edukacja bioetyczna, [w:] "Bioetyka" , red.: Joanna Różyńska i Weronika Chańska,. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2013, str. 564 – 569. - Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Warszawa 2010 (fragmenty) - Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 lipca 2019 r. w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, farmaceuty, pielęgniarki, położnej, diagnosty laboratoryjnego, fizjoterapeuty i ratownika medycznego (fragmenty) - R. Arends, „Uczymy się nauczać”, przeł. Krzysztof Kruszewski. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994 (fragmenty) - K. Pierścieniak, „Specyfika uczenia się dorosłych”, [w:] „Poradnik edukatora”, red. M. Owczarz, Warszawa 2005, str. 17 – 28. - A. Klimowicz, Najbardziej znane i najczęściej stosowane aktywizujące metody i techniki nauczania[w:] „Metody nauczania w pracy z dorosłymi”, Anna Klimowicz, „Poradnik edukatora”, red. M. Owczarz, Warszawa 2005, str.191 – 209. - E. Lubczyńska, Planowanie zajęć edukacyjnych z dorosłymi. Organizacja czasu i przestrzeni szkolenia [w:] Ewa Lubczyńska, „Poradnik edukatora”, red. M. Owczarz, Warszawa 2005, Str. 162– 164. Lektury dodatkowe: - L. Sh. Paine, „Etyka jako kształtowanie charakteru: refleksje nad celami edukacji etycznej” [w:] w: Ryan L.V., Sójka J. (red.), Etyka biznesu. Z klasyki współczesnej myśli amerykańskiej, Wydawnictwo „W drodze”, Poznań 1997, str. 305 – 332. - J. Szacki, „Z życia nauki i z życia towarzystwa: Nauka i Etyka”, Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 52, 1989, str. 77 – 85. - D. Callahan, Goals in the teaching of ethics. W: Ethics teaching in higher education, Garrison: The Hastings Center 1980 - Nordic Committee on Bioethics, Teaching bioethics, report from a seminar, Copenhagen: Nordic Council of Ministers 2002 - R. Macklin, Problems in the Teaching of Ethics: Pluralism and Indoctrination, w: Ethics teaching in higher education, Garrison: The Hastings Center 1980 - J. Suchorzewska i M. Olejniczak (red.), „Nauczanie etyki w uczelniach medycznych”, Gdańsk: Akademia Medyczna 2007 - Knowles M. S., Holton III E. F., Swanson R .A. Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, PWN Warszawa 2009 - A. Matlakiewicz, H.Solarczyk-Szwec, „Dorośli uczą się inaczej: andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego”, CKU Toruń 2009 - „Pedagogika. Podręcznik akademicki” Tom I i II, Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.). PWN Warszawa 2019 - E. Kaczmarek, „Jak uczyć etyki przyszłych lekarzy? Przegląd aktywnych metod dydaktycznych przydatnych w nauczaniu etyki medycznej”, Kwartalnik "Edukacja" 2018, 2 (145); - D. Macer, D., Moral games for teaching bioethics, Haifa: UNESCO Chair in Bioethics 2008. |
Efekty uczenia się: |
Nabyta wiedza: Student/ka zna i dogłębnie rozumie: - podstawowe zasady i wyzwania związane z nauczaniem etyki i bioetyki, w szczególności z nauczaniem dorosłych oraz nowoczesne metody i techniki kształcenia w zakresie etyki i bioetyki (K_W16) Nabyte umiejętności: Student/ka potrafi: - zaprojektować program kształcenia/sylabus zajęć z zakresu etyki lub bioetyki, obejmujący efekty kształcenia, zakres tematyczny i literaturę, metody dydaktyczne oraz metody weryfikacji i oceniania, zgodnie z wymaganiami wynikającymi z PRK (K_U10) - porozumiewać się, w szczególności na tematy dotyczące bioetyki, z osobami nie będącymi specjalistami w tej domenie, w tym z wykorzystaniem różnych kanałów i technologii informacyjno-komunikacyjnych (K_U12) - uczestniczyć w przygotowaniu projektów bioetycznych o charakterze edukacyjnym oraz kierować pracą zespołu i współdziałać w grupie (K_U16) - stosować różne metody i techniki dydaktyczne w nauczaniu etyki i bioetyki (K_U18) Nabyte kompetencje społeczne: Student/ka jest gotów/a do: - uznawania znaczenia edukacji bioetycznej w rozwiązywaniu problemów, jakie rodzi praktyka i rozwój nauk biomedycznych i innych bionauk (K_K02) - angażowania się w projektowanie i prowadzenie programów edukacji etycznej i bioetycznej dla przedstawicieli zawodów medycznych, badaczy, twórców polityki zdrowotnej, legislatorów oraz przedstawicieli administracji ochrony zdrowia (K_K04) - rzetelnego i odpowiedzialnego rozwijania dorobku bioetyki jako dziedziny teoretycznej i praktyki społecznej (K_K06) - dostrzegania problemów i wyzwań etycznych związanych z własną pracą badawczą i zawodową, w szczególności przestrzegania, rozwijania i promowania etycznych standardów pracy dla edukatorów etyki i bioetyki (K_K07) |
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia składają się z konwersatorium i warsztatów (dwie oceny). Na finalną ocenę (średnia ważona) składa się: KONWERSATORIUM: - aktywność - przygotowanie do zajęć, udział w dyskusjach i pracach na zajęciach - 40 % - projekt pedagogiczny - przygotowanie na piśmie szczegółowego sylabusa zajęć z zakresu etyki lub bioetyki – 60 % WARSZTATY: - aktywność - udział w dyskusjach i pracach na zajęciach – 40 %; - projekt pedagogiczny - przygotowanie na piśmie konspektu zajęć z zakresu etyki lub bioetyki oraz przeprowadzenie zajęć z zakresu etyki lub bioetyki (indywidualne ćwiczenie symulacyjne) – 60 % Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: dwie |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.