Filozofia działania
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3800-FD22-M |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.1
|
Nazwa przedmiotu: | Filozofia działania |
Jednostka: | Wydział Filozofii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | monograficzne |
Założenia (opisowo): | Studenci powinni zaliczyć przynajmniej jeden kurs z filozofii. Wskazane, choć niewymagane, jest, by studenci zaliczyli zajęcia z filozofii umysłu. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest wprowadzenie w problematykę współczesnej filozofii działania – zarysowanie zarówno podstawowych podejść teoretycznych jak i zagadnień podejmowanych przez filozofów działania. Zajęcia skupiają się wokół problemu natury działania. |
Pełny opis: |
Pojęcie działania stanowi swoisty pomost między sferą fizyczną a sferą racjonalną. Gdy Jan wychyla się, by nacisnąć przełącznik, w jego fizycznym ruchu ucieleśniona może być masa przemyśleń, rozważań, co do tego, co najlepiej zrobić, od wyników tego ruchu mogą zależeć losy całej ludzkości, ruch ten może być dowolny, a Jan może ponosić zań odpowiedzialność. Pojęcie działania uwikłane jest w siatkę pojęciową teorii moralnych, psychologicznych, społecznych, biologicznych, fizycznych. Nie dziwi zatem też rozpiętość poglądów na naturę działań. Celem zajęć jest wprowadzenie w problematykę współczesnej filozofii działania – zarysowanie zarówno podstawowych podejść teoretycznych jak i zagadnień podejmowanych przez filozofów działania. Wprowadzenie: naiwna teoria działania. Kontekstualizm; argument ze związku logicznego. Teoria Anscombe. Teoria Davidsona. Spór o indywiduację działań: minimalizm, maksymalizm, moderacjonizm. Hiperinternalizm, wolicjonalizm: teoria Hornsby. Spór o naturę wyjaśnień działań: kauzalizm vs. teleologizm; dziwaczne ciągi przyczynowe. Spór o naturę intencji. Teorie przyczynowości sprawczej. Teorie kontroli sprawczej. Responsybilizm. Spór o naturę racji. |
Literatura: |
Davis L.H., 1979, Theory of Action, Englewood Cliffs: Prentice-Hall. Moya C.J., 1990, The Philosophy of Action, Cambridge: Polity Press. Stout R., 2005, Action, Chesham: Acumen. Hyman J., Steward H. (red.), 2004, Agency and Action, Cambridge: Cambridge University Press. Mele A.R. (red.), 1997, The Philosophy of Action, Oxford: Oxford University Press. O'Connor T., Sandis C. (red.), 2010, A Companion to Philosophy of Action, Oxford: Basil Blackwell. Sandis C. (red.), 2009, New Essays on the Explanation of Action, New York: Palgrave Macmillan. Dancy, J., Sandis, C. (red.), Philosophy of Action: An Anthology, Oxford: Wiley-Blackwell, 2015 White A.R. (red.), 1968, The Philosophy of Action, Oxford: Oxford University Press. |
Efekty uczenia się: |
Student: - ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w ramach współczesnej filozofii działania - zna podstawowe metody badawcze i strategie argumentacyjne właściwe dla współczesnej filozofii działania - rozpoznaje związek filozofii działania z innymi dziedzinami filozofii: etyką, ontologią oraz epistemologią - potrafi zwięźle przedstawić problem na piśmie wraz z argumentacją na rzecz jego rozwiązania - przytacza główne tezy czytanych tekstów i potrafi krytycznie odnieść się do zawartej w nich argumentacji - czyta i interpretuje tekst filozoficzny - potrafi w jasny i zrozumiały sposób prezentować swoje poglądy grupie - potrafi wysłuchać osobę o odmiennych poglądach i w sposób merytoryczny odnieść się do jej przekonań |
Metody i kryteria oceniania: |
Najlepszym sposobem przygotowania się do zaliczenia jest odpowiedzenie na wszystkie pytania przygotowujące do egzaminu, które będą umieszczane na platformie po wykładach. Ocena jest oparta (100%) na pisemnym kolokwium zaliczeniowym (na ostatnich zajęciach) Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: 2 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.