Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Specjalistyczne praktikum z podstaw inżynierii skalnej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 4030-SPPIS
Kod Erasmus / ISCED: 07.202 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0532) Nauki o ziemi Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Specjalistyczne praktikum z podstaw inżynierii skalnej
Jednostka: Wydział Geologii
Grupy: Przedmioty do wyboru/specjalizacyjne na kierunku MSOŚ oferowane przez Wydział Geologii
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywne

Wymagania (lista przedmiotów):

Geologia 4030-GEO
Geologia II 4030-GEO2
Pracownia komputerowa 4030-PKOMP

Założenia (opisowo):

Podstawowa znajomość języka angielskiego.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Zajęcia praktyczne w laboratorium oraz modelowanie numeryczne w pracowni komputerowej. Doświadczalne określanie parametrów wytrzymałościowych skał oraz ocena ich przydatności na potrzeby przede wszystkim architektury użytkowej. Metody klasyfikacji skał i masywów skalnych, oceny stanu naprężeń, fazy deformacji. Określanie współczynników odkształcalności, starzenie się skał.

Pełny opis:

Celem cyklu prac laboratoryjnych i modelowania komputerowego jest zrozumienie złożonych procesów i mechanizmów zniszczenia skał, związanych z działalnością inżynierską czy też ze środowiskowymi czynnikami degradującymi. Na podstawie zdobytej wiedzy studenci nabierają umiejętności podstawowego projektowania wyrobisk i zboczy, a także umiejętność diagnozowania procesów deterioracji w zabytkowych konstrukcjach kamiennych. Badania laboratoryjne są wstępem do zajęć w pracowni komputerowej, gdzie na podstawie otrzymanych doświadczalnie parametrów tworzone są modele zachowania się skał w stanach krytycznych: pod obciążeniem, z upływem czasu, pod wpływem czynników termicznych i agresywnych mediów.

Program zajęć:

Wprowadzenie w problematykę zajęć. Pojęcia podstawowe. Skała i jej modele zachowania pod obciążeniem.

1. Stany graniczne. Prosty stan naprężenia, złożony stan naprężenia. Stosowane opisy teoretyczne (2.godz).

2. Przygotowanie próbek do badań, wyznaczanie fizycznych właściwości skał: gęstość objętościowa, porowatość, nasiąkliwość, mrozoodporność (4 godz.).

3. Wyznaczanie mechanicznych właściwość skał. Wytrzymałość na ściskanie w stanie powietrzno-suchym, nasycenia wodą i po mrożeniu (2 godz.).

4. Wytrzymałość na rozciąganie i zginanie (4 godz.)

5. Struktura geometryczna powierzchni kontaktu i jej wpływ na właściwości mechaniczne skał (2 godz.)

6. Starzenie się skał, sposoby ilościowej i jakościowej interpretacji procesu deterioracji (6 godz.)

7. Parametry stanu naprężenia i odkształcenia. Czynnik czasu w tych stanach. Współczynniki odkształcalności (4 godz.).

8. Modele zachowania się skał w stanach krytycznych, warunki równowagi w trójosiowym stanie naprężenia (2 godz.).

9. Mechanizmy deformacji, modele zniszczenia i sposoby ich przeciwdziałania. (4 godz.)

Literatura:

- E. Hoek. 2007.Practical Rock Engineering: http://www.rocscience.com/hoek/PracticalRockEngineering.asp

- Pinińska J. 1994-2006. Właściwości wytrzymałościowe i odkształceniowe skał; 1-10; Wydawnictwo Tinta; Warszawa.

- Dadlez R., Jaroszewski, W. 1994 - Tektonika, PWN, Warszawa.

Efekty uczenia się:

Po ukończeniu student:

- zna procesy i mechanizmy deterioracji skał,

- umiejętnie ocenia warunki współpracy obiektów inżynierskich z podłożem skalnym,

- rozpoznaje możliwości wykorzystania surowców kamiennych w przemyśle kamieniarskim, budownictwie współczesnym i historycznym,

- rozpoznaje zagrożenia naruszenia stateczności obiektów kamiennych,

- zna podstawowe metody ochrony zabytkowych elementów kamiennych przed czynnikami środowiskowymi.

Metody i kryteria oceniania:

Ocena indywidualnych efektów końcowych poszczególnych ćwiczeń praktycznych. Końcowe zaliczenie ustne na podstawie indywidualnej prezentacji.

Praktyki zawodowe:

-

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)