Rozwiązywanie konfliktów [2102-BW-M-D4ROKO]
Semestr letni 2019/20
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Rozwiązywanie konfliktów [2102-BW-M-D4ROKO] | ||||||||||||||||||||||||||||
Zajęcia: |
Semestr letni 2019/20 [2019L]
(zakończony)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
||||||||||||||||||||||||||||
Termin i miejsce:
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
||||||||||||||||||||||||||||
Liczba osób w grupie: | 18 | ||||||||||||||||||||||||||||
Limit miejsc: | 20 | ||||||||||||||||||||||||||||
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | ||||||||||||||||||||||||||||
Prowadzący: | Urszula Kurcewicz | ||||||||||||||||||||||||||||
Literatura: |
Adamus-Matuszyńska A, Współczesne teorie konfliktu społecznego, Katowice 1998. Binsztok A. (red.), Sztuka skutecznego prowadzenia mediacji i negocjacji. Zagadnienia psychologiczne i komunikacyjne, Warszawa 2013. Bohm F., S. Laurell, Rozwiązywanie konfliktów. Praktyczny poradnik dla pracodawców i menedżerów, Białystok 2009. Chełpa S. , T. Witkowski, Psychologia konfliktów. Praktyka radzenia sobie ze sporami, Warszawa1995. Dana D., Rozwiązywanie konfliktów, Warszawa 1993. Deutsch M., Coleman P.T. (red.), Rozwiązywanie konfliktów. Teoria i praktyka, Kraków 2005. Długosz D. , A. Garbacik, Podstawy zarządzania konfliktami społecznymi, Poznań 2000. Doherty N., M. Guyler, Mediacja i rozwiązywania konfliktów w pracy, Warszawa 2010. Dziewiecki M., Psychologia porozumiewania się, Kielce 2000. Głodowski W., Komunikowanie interpersonalne, Warszawa 2001. Kostecki W., Zaawansowanie zapobieganie konfliktom, Warszawa 2011. Mlicki M. K., Konflikty społeczne: pułapki i dylematy działań zbiorowych, Warszawa 1992. Moore Ch. W., Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Kraków 2003 (2012). Nye jr J. S., Konflikty międzynarodowe. Wprowadzenie do teorii i historii, Warszawa 2009. Pietrzak H., Agresja konflikt społeczeństwo, Tyczyn 2000. Thompson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 1998. |
||||||||||||||||||||||||||||
Zakres tematów: |
Zakres tematów: • Konflikt społeczny we współczesnej perspektywie teoretycznej. Konflikt społeczny w ujęciu socjologicznym – zmiana społeczna i jej determinanty (środowisko fizyczne, organizacje polityczne, czynniki ekonomiczne, czynniki polityczne, czynniki kulturowe). Konflikt społeczny w ujęciu psychologicznym (podmiot konfliktu, przedmiot konfliktu, aktywność stron, dynamika konfliktu, detektory konfliktu, fazy konfliktu). • Rola cech osobniczych i środowiskowych w procesie eskalacji i rozwiązywania konfliktów. Asertywność i kooperatywność. • Rola komunikacji w powstawaniu i rozwiązywaniu konfliktów. Normatywny model komunikacji – przeciwdziałanie konfliktom. • Zagadnienia praktyczne związane z zarządzaniem konfliktem społecznym. Podstawy zarządzania konfliktami społecznymi. Warunki konstruktywnego rozwiązania konfliktu. Etapy procedury konstruktywnego rozwiązywania konfliktu. • Pięć procedur rozwiązywania konfliktów wyodrębnionych według kryterium zakresu wpływu, jaki uczestnicy rozmów mają na ich przebieg oraz treść zawartego porozumienia: Negocjacje, Facylitacja, Mediacja, Arbitraż, Sąd. • Proces racjonalnego podejmowania decyzji. Racjonalne podejmowanie decyzji w sytuacji konfliktu. Strajk, jako przykład konfliktu z zakresu stosunków wewnętrznych. • Konflikty na arenie międzynarodowej. Typologia konfliktów na arenie międzynarodowej. Pokojowe metody rozwiązywania sporów międzynarodowych. • GRIT:Graduated and Reciprocated Initiatives in Tension Reduction (Działania ugodowe w warunkach ostrego konfliktu): Uzasadnienie stosowania procedury GRIT, Etapy GRIT-u, skuteczność procedury GRIT. • Dialog społeczny jako koncepcja zapobiegania i rozwiązywania konfliktów społecznych. Warunki do prowadzenia dialogu społecznego. Cele i poziomy dialogu. Ocena stanu dialogu w Polsce. |
||||||||||||||||||||||||||||
Metody dydaktyczne: |
Przedmiot realizowany jest z zastosowaniem klasycznych i multimedialnych środków dydaktycznych. Formy pracy w ramach zajęć: Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie, dyskusja, praca z tekstem, prelekcja, prezentacja multimedialna, wykład informacyjny; Metody praktyczne: metoda warsztatowa; Metody problemowe: klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna), wykład konwersatoryjny. |
||||||||||||||||||||||||||||
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieobecność w semestrze. Przekroczenie liczby możliwych nieobecności skutkuje koniecznością zaliczenia zajęć w formie wypowiedzi pisemnej na zadany temat. Podstawą oceny pracy studenta jest: • zaliczenie pisemnego testu sprawdzającego przyswojenie wiedzy z zajęć i zalecanej literatury podstawowej. Zaliczenie testu następuje po uzyskaniu 50% możliwych punktów. • przygotowanie i zaprezentowanie projektu grupowego na temat ustalony z koordynatorem przedmiotu. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ocen z projektu i kolokwium. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.