Objazd naukowy (II) [2900-L-OB2]
Rok akademicki 2022/23
Objazd,
grupa nr 4
Przedmiot: | Objazd naukowy (II) [2900-L-OB2] |
Zajęcia: |
Rok akademicki 2022/23 [2022]
(zakończony)
Objazd [OBJ], grupa nr 4 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
(brak danych) |
Liczba osób w grupie: | 10 |
Limit miejsc: | (brak danych) |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Prowadzący: | Aleksandra Kuligowska, Aneta Pieniądz, Paweł Żmudzki |
Literatura: |
UWAGA! Podana literatura ma charakter pomocniczy, służy jedynie uporządkowaniu wiedzy i wyjaśnieniu terminów budzących wątpliwości. Jej znajomość nie jest wymagana na zaliczeniu. A. Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce, dowolne wydanie. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, dowolne wydanie. T. Broniewski, Historia architektury dla wszystkich, Wrocław-Warszawa-Kraków 1990. W. Koch, Style w architekturze, Warszawa 1996. |
Zakres tematów: |
Termin: 4 - 6 września 2023 r., Warszawa Prowadzący: Dr hab. Aneta Pieniądz Prof. Paweł Żmudzki Dr Aleksandra Kuligowska Celem zajęć jest zdobycie wiedzy na temat podstawowych stylów w architekturze, od średniowiecza do XX w. i umiejętności ich rozpoznawania w terenie i przybliżonego datowania, opanowanie podstawowej terminologii sztuk pięknych i jej zastosowanie do omawiania obiektów zabytkowych, zrozumienie znaczenia różnego rodzaju zabytków architektonicznych, układów przestrzennych i krajobrazu kulturowego jako źródeł do badań historycznych. Ćwiczenia terenowe służą zdobyciu umiejętności zastosowania wiedzy na temat stylów i specjalistycznej terminologii sztuk pięknych zdobytej na wykładzie asynchronicznym i rozszerzonej przez prowadzących zajęcia w terenie do rozpoznania, wydatowania i opisu zabytków. W analizie obiektów kluczowe znaczenie ma wyćwiczenie nawyku odczytywania dostępnych informacji bezpośrednio z oglądanych obiektów, na podstawie posiadanej wiedzy, bez sięgania do literatury poświęconej dziejom danego obiektu (tu ma ona znaczenie drugorzędne), czyli umiejętności interpretacji specyficznego źródła historycznego, jakim jest zabytek. Studenci uczą się także rozumienia kontekstu przestrzennego, w jakim funkcjonuje obiekt zabytkowy, zdobywają podstawowe informacje o układach osadniczych. Uczą się dostrzegać nawarstwienia substancji zabytkowej i ślady przemian, jakim ulegały poszczególne obiekty i układy przestrzenne, oraz rozumienia ich najważniejszych przyczyn środowiskowych, gospodarczych, społecznych, politycznych i kulturowych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Student zna cechy podstawowych stylów w sztuce od średniowiecza do XX w. Potrafi je samodzielnie rozpoznać i na tej podstawie w przybliżeniu wydatować obiekt. Zna podstawową terminologię sztuk pięknych i umie się nią posługiwać przy opisywaniu obiektu zabytkowego. Rozumie znaczenie obiektów zabytkowych jako źródeł do badań historycznych i umie wskazać, w jakich obszarach badań historycznych mogą być przydatne informacje odczytywane na podstawie analizy danego obiektu. Wie, że otaczający go krajobraz kulturowy, w tym osadniczy niesie informacje historyczne i potrafi je scharakteryzować na poziomie podstawowym. Rozumie przyczyny zmienności zabytków i zespołów zabytkowych w czasie. Rozumie znaczenie ochrony dziedzictwa kulturowego. Kolokwium ustne polegające na omówieniu wskazanego zabytku, zgodnie ze schematem stosowanym podczas ćwiczeń terenowych, z wykorzystaniem wiedzy zdobytej podczas zajęć w terenie i po wysłuchaniu wykładu. Oceniana jest umiejętność wskazania kluczowych elementów datujących obiekt, rozpoznanie stylu (stylów) budowli i uzasadnienie swojej identyfikacji, opanowanie podstawowej terminologii z zakresu historii sztuki poznanej w trakcie zajęć, rozumienia wartości źródłowej zabytku, związków jego funkcji z formą architektoniczną. |
Uwagi: |
Obchód po Warszawie (4 - 6 września 2023 r.) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.