Metryka starożytna [3006-MET3]
Semestr zimowy 2024/25
Konwersatorium,
grupa nr 1
Przedmiot: | Metryka starożytna [3006-MET3] |
Zajęcia: |
Semestr zimowy 2024/25 [2024Z]
(zakończony)
Konwersatorium [KON], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
każdy poniedziałek, 13:15 - 14:45
sala 110 Budynek dydaktyczny - Krakowskie Przedmieście 1 jaki jest adres? |
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań. |
Liczba osób w grupie: | 10 |
Limit miejsc: | 20 |
Zaliczenie: | Egzamin |
Prowadzący: | Jan Kwapisz |
Literatura: |
Metryka grecka i łacińska, oprac. M. Dłuska, W. Strzelecki, Wrocław 1959 M.L. West, Wprowadzenie do metryki greckiej, przeł. J. Partyka, Kraków 2003 J. Danielewicz, Miary wierszowe greckiej liryki. Problemy opisu i interpretacji, Poznań 1994 H. Szelest, Metryka łacińska, Warszawa 1991 M.L. West, Greek Metre, Oxford 1982 W.J.W. Koster, Traité de métrique grecque suivi d’un précis de métrique latine, Leyde 1936 A. Łuka, Wykładnia, czyli jak wykładać metrykę, Lublin 2013 |
Zakres tematów: |
(1) Terminologia metryczna, podstawy teorii metrycznej. (2) Heksametr i pentametr daktyliczny. (3) Stychiczne miary jambiczne. (4) Stychiczne miary trocheiczne. (5) Stychiczne miary anapestyczne. (6) Tradycja eolska w poezji greckiej i w poezji Katullusa i Horacego. |
Metody dydaktyczne: |
- metody podające (wykład, objaśnienie i wyjaśnienie) - metody praktyczne (ćwiczenia przedmiotowe) - metody problemowe (analiza zagadnień) |
Metody i kryteria oceniania: |
Szacunkowy nakład pracy studenta – 3 ECTS (90 godz.): udział w konwrersatorium: 30 godz. (1 ECTS) przygotowanie do konwersatorium i egzaminu: 60 godz. (2 ECTS) Przedmiot kończy się egzaminem. Część pisemna sprawdza znajomość teorii i umiejętności analizy metrycznej, część ustna – umiejętność czytania starożytnych tekstów poetyckich. egzamin pisemny i ustny Zakres egzaminu 1) Podstawowa terminologia metryczna i podstawowe zagadnienia metryczne: wielkie tradycje metryczne: eolska, dorycka i jońska (wraz z głównymi przedstawicielami); podstawowe stopy i kola, terminy i zagadnienia takie jak teza i arsa; mora; stopa, metron (syzygia), wers, kolon, strofa, system, epoda, asynartet, pnigos, stychomytia, antilabe; cezura (męska i żeńska) i diereza oraz most/mostek/zeugma; princeps, biceps, anceps; wers (kolon) katalektyczny, hyperkatalektyczny, akefaliczny, prokefaliczny; synafia; baza eolska; anaklaza; elizja, afereza, synidzeza/synekfoneza/synalojfa; podstawy prozodii: podział na sylaby, sylaba otwarta, zamknięta, właściwości sekwencji spółgłosek muta cum liquida; skrócenie epickie (correptio epica); skrócenie jambiczne i podstawowe właściwości prozodii łacińskiej. 2) Umiejętność analizy metrycznej (rozpisywanie) i czytania podstawowych miar metrycznych: heksametr daktyliczny, dystych elegijny, trymetr jambiczny (i ew. inne podstawowe miary jambiczne), tetrametr trocheiczny (i ew. inne podstawowe miary trocheiczne), anapesty (zwł. systemy oparte na dymetrze, tetrametr anap. katalektyczny; rozumienie terminów „anapesty marszowe” i „liryczne”), wszystkie utwory Katullusa i Horacego oraz ich greckie wzory (epody i asynartety, kola i strofy eolskie, w tym zwł. strofa saficka i alcejska + anakreontyki). 3) Cezury w heksametrze, most Hermanna. 4) Cezury w trymetrze jambicznym. 5) Podstawowe różnice między trymetrem jambicznym tragedii i komedii (prawo Porsona, użycie anapestów) oraz tetrametrem trocheicznym tragedii i komedii (prawo Porsona, przestrzeganie dierezy). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.