Konwersatoria (grupa przedmiotów zdefiniowana przez Instytut Historii Sztuki)

• Konwersatorium - 30 godzin

Celem spotkań będzie prześledzenie roli, jaką w kulturze nowożytnej Europy odgrywała Italia, a przede wszystkim Rzym – jako obiekt zainteresowania i cel podróży. Rozpatrzone zatem zostaną różnorodne motywacje, jakimi się kierowali mieszkańcy Rzeczypospolitej, oraz przeżycia, jakie były ich (a także innych Europejczyków) udziałem podczas zwiedzania Rzymu. Będą to zatem ludzie, których Włochy fascynowały lub tylko interesowały, dla których były one źródłem inspiracji i kulturowych przeżyć, albo jedynie czasowego pobytu, ale także tacy, którzy Wieczne Miasto odwiedzali jedynie służbowo. Przegląd ten, który rozpoczniemy od renesansowych intelektualistów i studentów, poprzez dyplomatów, duchownych, polityków szlacheckich oraz badaczy kultury zostanie doprowadzony – o ile czas pozwoli – aż do współczesnych pisarzy, którym przyszło się zmierzyć z Rzymem jako kulturowym fenomenem, stanowiącym niezmiennie fascynujące wyzwanie intelektualne i artystyczne.

• Konwersatorium - 30 godzin

Współczesna architektura sakralna pozostaje poza głównym nurtem badań historii sztuki, tymczasem kościoły powstające w XX wieku (oraz ich projektanci, budowniczowie, fundatorzy) zasługują na uwagę badaczy z wielu przyczyn. Proponowane zajęcia mają na celu przybliżenie uczestnikom historii projektowania i wznoszenia europejskich świątyń katolickich w perspektywie przemian społecznych, artystycznych i liturgicznych.

• Konwersatorium - 30 godzin

• Konwersatorium - 30 godzin

Podczas zajęć będą omawiane artystyczne oprawy różnego rodzaju uroczystości – świeckich i religijnych. Analizowane będą zarówno typy stosowanych dekoracji jak i ich programy.

• Konwersatorium - 30 godzin

Zajęcie przedstawiają cykl kulturowy ludów bałtyjskich z tzw. bursztynowego wybrzeża, od najwcześniejszych społeczności zaliczonych do Bałtów, aż po koniec ich odrębności kulturowej we wczesnym średniowieczu. Szczególna rolę odgrywa kwestia wpływów zewnętrznych ośrodków cywilizacyjnych.

• Konwersatorium - 30 godzin

• Konwersatorium - 30 godzin

Tematem wiodącym konwersatorium będzie dialog odbiorcy z obrazem, który to dialog w specyficznych przypadkach mógł przerodzić się w interakcję.

• Konwersatorium - 14 godzin

Powstanie RFN i NRD – odrębnych państw zamieszkiwanych przez jeden naród – spowodowało, że do 1989 roku w Niemczech rozwijały się dwie, diametralnie różne tradycje artystyczne, a scalenie ich po Zjednoczeniu oraz włączenie w krwiobieg na powrót wspólnej kultury, okazało się niemałym wyzwaniem.

• Konwersatorium - 30 godzin

• Konwersatorium - 30 godzin

Tematem konwersatorium będzie historia grafiki w krajach niemieckich od ok. 1450 do 1550 r. Na podstawie twórczości wybranych rytowników zostaną omówione zjawiska charakterystyczne dla produkcji graficznej tego czasu.

• Konwersatorium - 14 godzin

• Konwersatorium - 30 godzin

Within the current interest of art history in the global artistic exchanges the nineteenth-century phenomenon of Japonisme offers an example of global, transcultural transfer that needs to be attended to from new perspectives. This course analyses the Western fascination with the Japanese art, and the various ways of contact of the Western art, design and architecture with the Japanese aesthetics in the nineteenth and twentieth centuries. In doing so, it focuses not only on the ensuing crystallization of modernism in the Western visual culture, but also examines the historical, social and political aspects of Japonisme through the study of the Japanese self-representation to the West through its art and design, the Western actors shaping the taste and market for collecting Japanese art and artefacts, and finally, the meaning and repercussions of the Western interest in the art of Japan for the Japanese art and the relationship of the Japanese to their own artistic patrimony.

• Konwersatorium - 30 godzin

Zajęcia poświęcone będą omówieniu kluczowych zagadnień w kulturze wizualnej XVIII- wiecznej Anglii (epoka Jerzego III c. 1760 -1820) w świetle współczesnych debat teoretycznych dotyczących zarówno sztuk pięknych, jak i innych zjawisk społecznych bezpośrednio powiązanych ze zmianami w sztuce (sekularyzacja, mobilność społeczna, popularyzacja wiedzy, politeness, improvement etc.). W centrum uwagi znajdą się związki sztuki (zarówno elitarnej, jak i masowej) z ideologią władzy, problematyką tożsamości indywidualnej i grupowej, oraz z przekształceniami w publicznej i prywatnej sferze życia, jak szerszy dostęp do konsumpcji dóbr kultury, rozwój rynku sztuki, czy zmiany w tradycyjnej rodzinie patriarchalnej.

• Konwersatorium - 30 godzin

Chociaż wiele uwagi zostało dotychczas poświęcone historii sztuki ludowej, niewielu, jak dotąd, rozważało problem ludowej historii sztuki. Konwersatorium nie jest poświęcone historii sztuki ludowej. Stanowić ma wspólny namysł nad możliwością stworzenia takiego modelu historii sztuki, o którym można byłoby myśleć jako o ludowej historii (a people’s history) sztuki. Przynajmniej od czasu, gdy Howard Zinn napisał swą słynną Ludową historię Stanów Zjednoczonych (1980), w światowej historiografii podejmowane są próby napisania historii „od dołu” i przepisania obowiązujących narracji historycznych tak, by opowiedzieć je z punktu widzenia klas podporządkowanych, społeczności mniejszościowych i osób z różnych powodów wykluczonych z dotychczasowych, hegemonicznych narracji historycznych

• Konwersatorium - 14 godzin

Konwersatorium dotyczyć będzie materiałów i determinowanych nimi funkcji obiektów późnośredniowiecznych. Uczestnicy zapoznają się z surowcami różnorodnych dzieł – malarskich, rzeźbiarskich i innych – celem analizy jakości i właściwości formalnych tworzyw. Rozpoznanie to ułatwi zrozumienie szerokiego kontekstu historyczno-kulturowego oraz nakreślenie sieci powiązań między rzeczami, twórcami i odbiorcami.

• Konwersatorium - 30 godzin

• Konwersatorium - 4 godzin

• Konwersatorium - 4 godzin

Zajęcia propedeutyczne – ich celem będzie wyrobienie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, enumerowanych poniżej („efekty uczenia się”), w odniesieniu do dyscypliny nauki o sztuce.