MS1 - Formy pomocy dziecku i rodzinie w Polsce i innych krajach

obowiązkowe

Podczas wykładu student zdobędzie wiedzę na temat systemów wspierania dziecka i jego rodziny w Polsce, innych krajach Europy i świata.

Przedstawione zostaną różne podejścia teoretyczne i koncepcje wspierania rodziny, a także ich uwarunkowania społeczne, demograficzne, kulturowe i historyczne. Studenci poznają najważniejsze europejskie i światowe trendy i kierunki zmian w opiece nad dzieckiem i młodzieżą oraz w działaniach pomocowych. Omawiane będą także dobre praktyki w opiece nad dziećmi, a także innowacyjne rozwiązania w tym zakresie.

Podczas wykładu student zdobędzie wiedzę na temat systemów wspierania dziecka i jego rodziny w Polsce, innych krajach Europy i świata.

Przedstawione zostaną różne podejścia teoretyczne i koncepcje wspierania rodziny, a także ich uwarunkowania społeczne, demograficzne, kulturowe i historyczne. Studenci poznają najważniejsze europejskie i światowe trendy i kierunki zmian w opiece nad dzieckiem i młodzieżą oraz w działaniach pomocowych. Omawiane będą także dobre praktyki w opiece nad dziećmi, a także innowacyjne rozwiązania w tym zakresie.

1. Badora S., Marzec D. (red.), System opieki kompensacyjnej w Zjednoczonej Europie, Kraków 2002.

2. Biehal N., Reuniting children with their families, "Kwartalnik Pedagogiczny", 2012, nr 3 (225).

3. Casas F., Zmiana paradygmatów w opiece nad dziećmi. Przykład Hiszpanii, w: Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem. Wybór tekstów, Wydawnictwo „Żak”, Warszawa1998.

4. Colton M., Williams M., Światowe kierunki w opiece zastępczej, w: Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem. Wybór tekstów, Wydawnictwo „Żak”, Warszawa 1998.

5. Gudbrandsson B., Dzieci w instytucjach opiekuńczych: Zapobieganie instytucjonalizacji i alternatywne formy opieki w krajach europejskich, Kwartalnik Dzieci Niczyje, Warszawa 2006.

7. Hellinckx W. , Opieka instytucjonalna i jej alternatywy w krajach Unii Europejskiej, w: Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem. Wybór tekstów, Wydawnictwo „Żak”, Warszawa 1998.

4. Fablet D., Ewolucja praktyki w zakresie uzupełniania funkcji rodziny w dziedzinie ochrony dziecka we Francji, "Kwartalnik Pedagogiczny", 2012, nr 3 (225).

5. Kelm A., Odzyskane domy rodzinne. Czwarte podsumowanie doświadczeń rodzinnych domów dziecka w Polsce, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa2006.

6. Racław-Markowska M., Legat S. (red.), Opieka zastępcza nad dzieckiem i młodzieżą: od form instytucjonalnych do rodzinnych, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa2004.

7. Rekomendacja Rady Europy nr R(87)6 w sprawie rodzin zastępczych, w : M. Safjan (red.), Standardy prawne Rady Europy, tom I „Prawo rodzinne”, teksty i komentarze, Oficyna Naukowa, Warszawa 1994.

8. Rezolucja 33/77 Rady Europy w sprawie umieszczania dzieci poza rodziną w: M. Safjan (red.), Standardy prawne Rady Europy, tom I „Prawo rodzinne”, teksty i komentarze, Oficyna Naukowa, Warszawa 1994.

9. Stelmaszuk Z.W. (1998), Zmiana paradygmatu w pracy z rodziną, w: Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem. Wybór tekstów, Wydawnictwo „Żak”, Warszawa.

oraz wybrane artykuły z czasopism:

Kwartalnik „Dziecko krzywdzone. Badania, teoria, praktyka”, 2002-2014, Fundacja Dzieci Niczyje, Warszawa.

Czasopismo "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze", Instytut Rozwoju Służb Społecznych, Warszawa.

Wiedza:

1. zna różne podejścia teoretyczne i koncepcje wspierania rodziny występujące w dyscyplinach naukowych,

2. posiada wiedzę na temat systemów wsparcia dziecka i rodziny w różnych krajach, zna formy pomocy dziecku i rodzinie w środowisku rodzinnym i instytucjonalnym,

3. ma podstawową wiedzę na temat polityki Unii Europejskiej dotyczącej opieki i ochrony dziecka, zna unijne rekomendacje dotyczące pomocy społecznej i opieki nad dzieckiem.

Umiejętności:

1. potrafi pogłębiać i aktualizować swoją wiedzę dotyczącą form ochrony dziecka i rozwiązań systemowych w tym zakresie,

2. potrafi porównać różne koncepcje i systemy wspierania dziecka i rodziny, dokonywać analizy rozwiązań występujących w tych systemach pomocy,

3. potrafi zastosować wiedzę dotyczącą systemów wspierania rodziny i ochrony dziecka dla planowania i realizowania konkretnych działań na rzecz dziecka i rodziny.

Kompetencje społeczne:

1. potrafi dostrzegać złożoność problematyki pomocy dziecku i rodzinie,

2. potrafi komunikować się z innymi specjalistami, tworzyć projekty wykorzystujące różne rozwiązania systemowe i różne formy pomocy dziecku,

3. ma świadomość konieczności podnoszenia i modernizowania swojej wiedzy na temat systemów wspierania dziecka i rodziny,

4. przestrzega zasad etyki w pracy z dzieckiem i rodziną,

5. potrafi dokonać oceny swojej wiedzy i umiejętności i systematycznie je doskonalić.

Pisemne kolokwium