Polish journalism

Przedmiot obejmuje wiedzę na temat procesu kształtowania się i rozwoju zawodu dziennikarskiego w Polsce oraz najważniejszych czynników, determinujących go – w przeszłości i obecnie.

Na program przedmiotu składają się wybrane problemy związane z procesami profesjonalizacji i instytucjonalizacji dziennikarstwa, w tym ich społeczne, kulturowe i polityczne determinanty. Szczegółowo omawiane są także: przyczyny, stan obecny i perspektywy wewnętrznego zróżnicowania środowiska dziennikarskiego, syndrom cech społecznych zawodu dziennikarskiego oraz stereotyp zawodu dziennikarskiego i jego ewolucja. W programie przedmiotu są też aktualne problemy środowiska dziennikarskiego, omawiane w kontekście transformacji polskiego systemu i rynku medialnego.

1. Bajka Z. – Dziennikarze (w:) Komunikowanie masowe w Polsce: lata osiemdziesiąte. „Zeszyty Prasoznawcze” 1991, nr 1-2.

2. Bajka Z. – Dziennikarze lat dziewięćdziesiątych. „Zeszyty Prasoznawcze” 2000, nr 3-4.

3. Bauer Z., Chudziński E. – Dziennikarstwo i świat mediów. Kraków 2000.

4. Cybulski W. – Szukam kolegów na ekranie. Sylwetka dziennikarza w polskim filmie. „Zeszyty Prasoznawcze” 1984, nr 1.

5. Fryze F. – Rady dla dziennikarzy. „Zeszyty Prasoznawcze” 1979, nr 3.

6. Goban-Klas T. – Badania OBP nad dziennikarzami. „Zeszyty Prasoznawcze” 1986, nr 2 [także: Dziki S. – Suplement do artykułu]

7. Jacy są, a jacy powinni być dziennikarze? Komunikat z badań. BS/68/2002. CBOS, Warszawa 2002.

8. LegutkoP., Rodziewicz D. – Mity czwartej władzy – dla widzów, słuchaczy i czytaczy. Kraków 2002.

9. Luter A. – Schyłek dziennikarstwa. „Więź” 2011, nr 11/12.

10. Nałęcz D. – Zawód dziennikarza w Polsce 1918-1939. Warszawa 1981.

11. Opinie na temat pracy dziennikarzy. Komunikat z badań. BS/164/2012. CBOS, Warszawa 2012.

12. Pisarek W. – Kwalifikacje dziennikarzy w opinii redaktorów naczelnych. „Zeszyty Prasoznawcze” 1995, nr 1-2.

13. Pisarek W. – Zaufanie do dziennikarzy i prasy. „Zeszyty Prasoznawcze” 1984, nr 4.

14. Pokorna-Ignatowicz K. – Problemy zawodowe dziennikarzy w Polsce u progu nowego wieku (na podstawie analizy branżowego miesięcznika „Press”). „Studia Medioznawcze” 2001, nr 3.

15. Sonczyk W. – Zawód dziennikarski w kontekście transformacji polskiego systemu medialnego. „Studia Medioznawcze” 2001, nr 3.

16. Społeczna rola dziennikarzy. Komunikat z badań. BS/110/108/96. CBOS, Warszawa 1996.

17. Szot L. – Wpływ profesjonalizmu dziennikarzy na transformację polskiej prasy po 1989 roku. „Studia Medioznawcze” 2010, nr 2.

Opis w j. polskim

Po ukończeniu przedmiotu student:

Wiedza

1. Zna okoliczności powstania zawodu dziennikarskiego w Polsce oraz polityczne i społeczne determinanty jego rozwoju.

2. Zna strukturę środowiska dziennikarskiego i czynniki, które ją określają (w przeszłości i obecnie).

3. Zna główne cechy składające się na wizerunek zawodu dziennikarskiego w świadomości społecznej.

4. Zna najważniejsze zjawiska i procesy dokonujące się obecnie w środowisku zawodowym dziennikarzy w Polsce.

Umiejętności:

1. Umie wskazać najważniejsze czynniki, które decydowały o powstaniu zawodu dziennikarskiego w Polsce.

2. Umie określić przebieg ewolucji zawodu dziennikarskiego w Polsce w wiekach XIX-XXI.

3. Umie dokonywać samodzielnej oceny syndromu cech społecznych zawodu dziennikarskiego.

4. Umie zebrać literaturę dotyczącą zawodu dziennikarskiego w Polsce.

Inne kompetencje:

1. Rozumie na czym polega odpowiedzialność społeczna dziennikarzy.

2. Rozumie jak ważna jest rola dziennikarzy w procesie budowy społeczeństwa obywatelskiego.

W trakcie pisemnej pracy zaliczeniowej student powinien wykazać się wiedzą na temat zagadnień omawianych w trakcie wykładów a także znajomością przynajmniej niektórych publikacji z zakresu literatury przedmiotu.