A spokesman in action. Theory and practice.

Celem wykładu jest prezentacja zagadnień wynikających z komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej instytucji oraz zadań stojących przed osobami wiążącymi swoją przyszłość z pracą w charakterze rzeczników prasowych oraz pracowników biur prasowych. Uczestnicy zajęć zapoznają się ze specyfiką pracy rzeczników prasowych oraz wyzwaniami stojącymi przed osobami udzielającymi informacji. Poszerzą swoją wiedzę o znajomość przepisów prawnych niezbędnych przy tworzeniu sprostowań prasowych czy dokonywaniu autoryzacji wypowiedzi oraz regulacji odnoszących się do ochrony dóbr osobistych instytucji i jej pracowników. Podczas zajęć poruszone będą także zagadnienia związane z kryzysem wizerunkowym instytucji oraz sposobami reagowania.

W ramach wykładu zostaną przedstawione zagadnienia wynikające z komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej w instytucjach publicznych. Przykładem omawianym na wykładzie będzie specyfika pracy biura prasowego sądu.

W tym zakresie realizowane będą zajęcia dotyczące:

- roli Rzecznika Prasowego sądu oraz Biura Prasowego sądu w przekazywaniu informacji o pracy instytucji oraz orzecznictwie;

-reguł i zasad wynikających z przekazywania tego rodzaju informacji,

-wyzwań dla Rzecznika Prasowego i Biura Prasowego w zakresie uczynienia przekazu zrozumiałym dla odbiorców;

-zadań wynikających z dbałości o wizerunek instytucji;

-organizacji i pracy sądu; w tym obiegu informacji w instytucji;

-reakcji na informacje nieprawdziwe i nieścisłe oraz fake newsy;

-komunikacji kryzysowej.

Uczestnicy wykładu na przykładach poznają działanie regulacji prawnych odnoszących się do ochrony dóbr osobistych instytucji i jej pracowników. Zasób wiedzy z zakresu przepisów prawa prasowego będą mogli wykorzystać do przygotowania sprostowania informacji medialnej.

Ćwiczenia wykonane w ramach zajęć będą miały na celu zmierzenie się z zadaniami Biura Prasowego i Rzecznika Prasowego w zakresie przekazywania zrozumiałych informacji oraz dbałości o rzetelność medialnego przekazu i wizerunek instytucji.

Gajdka K., „Rzecznik prasowy w otoczeniu mediów. Teoria i praktyka”, Kraków 2012;

Gajewska-Kraczkowska H., „Rola środków masowego przekazu w realizacji zasady jawności rozprawy głównej” w „Studia Iuridica” 13/1985;

Głodowski W., „Komunikowanie interpersonalne”, Hansa Communication, Warszawa 2001;

Michalski B., „Domniemanie niewinności oskarżonego a prasa” w „Gazeta sądowa i penitencjarna” n.1, Warszawa 1967;

Michalski B., „Podstawowe problemy prawa prasowego”, Elipsa, Warszawa 1998;

Narożna D., „Uwarunkowania funkcji rzecznika prasowego w Polsce-teoria i praktyka”, Poznań 2018;

Raczkowska A., „Kształtowanie się dziennikarskiej etyki normatywnej w Polsce”, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2019;

Raczkowska A., „Wpływ sprawozdawczości sądowej na świadomość prawną” [w:] Łojko E. (red.), „Prawnicy i dziennikarze – współpraca, rywalizacja, manipulacja”, Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji UW, Warszawa 2013;

Sieńczyło-Chlabicz J. (red nauk.), „Prawo mediów”, Warszawa 2015;

Sobczak J., „Dziennikarz – sprawozdawca sądowy Prawa i obowiązki”, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 2000

Po ukończeniu przedmiotu student:

Wiedza:

-posiada wiedzę na temat specyfiki pracy w biurze prasowym instytucji publicznej,

-posiada zwiększony zakres świadomości prawnej, na którą składają się: znajomość prawa, jego oceny, postawy i postulaty wobec prawa oraz kultura prawna,

-rozumie znaczenie przekazywania rzetelnej informacji o prawie w kontekście zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa,

-posiada wiedzę pozwalającą na samodzielne dokonanie analizy materiału prasowego (tekstu oraz materiału audiowizualnego) z punktu widzenia legalności

Umiejętności:

-posiada umiejętność oceny, czy obowiązki dziennikarzy wynikające z unormowań etycznych i prawnych są przestrzegane,

-rozróżnia dobra osobiste naruszane przez media i zna sposoby reagowania na ich naruszanie,

-potrafi napisać sprostowanie informacji nieprawdziwej, która ukazała się w mediach,

-potrafi przygotować krótką informację dla dziennikarzy,

-zna i potrafi podjąć działania mające wpływ na dobry wizerunek instytucji w odbiorze publicznym.

Inne kompetencje:

- rozumie konieczność dostosowania języka specjalistycznego do potrzeb mediów i potrafi te potrzeby określić.

Ocenę końcową stanowi średnia ocen z dwóch ćwiczeń praktycznych (przygotowanie: informacji dla mediów na temat działalności instytucji oraz sprostowania nieprawdziwych informacji medialnych).

Liczba dopuszczalnych nieobecności: 2.