Modern art in public perception

Wykład jest poświęcony zagadnieniom kształtowania się sztuki no-woczesnej. Od 3. ćw. XIX w. w sztuce pojawiały się kierunki, które można określić awangardowymi na miarę ówczesnych czasów. Artyści sprzeciwiali się obowiązującym kanonom, sztuce akademickiej, przedstawiającej, łatwej w odbiorze. Szukali nowych dróg, nowych rozwiązań. Na pierwszym miejscu stawiali rozwiązanie ciekawych problemów artystycznych. W ten sposób narodził się impresjonizm, ekspresjonizm, kubizm i sztuka Picassa, surre-alizm, w końcu sztuka abstrakcyjna. Nowe kierunki i tendencje wytyczyły drogę do tego, co w sztuce dzieje się obecnie. Określamy je mianem sztuki nowoczesnej, choć od pierwszego dzieła impresjonistycznego upłynęło już blisko 150 lat, a od pierwszej abstrakcji ponad 100.

Zwykle początkowo artyści spotykali się z niezrozumieniem i odrzu-ceniem. Niejednokrotnie zdobycie pozycji zawodowej było związane ze szczególnym wysiłkiem, walką z przeciwnościami, oporem wobec zlecenio-dawcy i krytyki społecznej. Wytężona praca i talent nie zawsze owocowały uznaniem. Dla wielu artystów dotarcie do odbiorcy i zdobycie sławy było wyzwaniem. Sława przychodziła powoli.

W trakcie zajęć studenci zostaną zaznajomieni z wiodącymi kierunkami w sztuce przełomu XIX w. i 1. polowy XX w. oraz z twórczością wybitnych twórców sztuki tego okresu– malarzy i rzeźbiarzy, działających w przodują-cych europejskich centrach artystycznych. W trakcie wykładu są przewi-dziane następujące tematy:

1. Impresjonizm

2. Postimpresjonizm

3. Neoimpresjonizm

4. Secesja, symbolizm

5. Ekspresjonizm

6. Fowizm

7. Kubizm, futuryzm

8. Dadaizm i surrealizm

9. Pop- art

10. Op-art., sztuka abstrakcyjna

1. A. Kotula, P. Krakowski, Sztuka abstrakcyjna, Warszawa, 1977

2. A. Olszewski, Sztuka bezprzedmiotowa, Warszawa, 1972

3. Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa, 1986

4. W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa, 1985

5. M. Wallis, Secesja, Warszawa, 1984

6. K. Janicka, Surrealizm, Warszawa, 1975

7. M. Porębski, Kubizm: wprowadzenie do sztuki XX wieku, Warszawa, 1986

8. J. Willett, Ekspresjonizm, Warszawa, 1976

9. H. Richter, Dadaizm: sztuka i antysztuka, Warszawa, 1986

10. Ch. Baumgarth, Futuryzm, Warszawa, 1988

Wiedza 1. zna nazwiska czołowych artystów –prekursorów sztuki nowoczesnej

2. ma podstawową wiedzę o przemianach stylowych i dziełach ważnych dla kultury

3. zna i rozumie podstawowe mechanizmy wpływające na powszechny odbiór dzieła sztuki.

4. ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą teorię i metodologię z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów

Umiejętności

1. posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów badawczych, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii i sztuki

2. potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną i pozyskiwać dane do analizowania konkretnych procesów i zjawisk społecznych (kulturowych, politycznych,).

3. umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego

4. posiada umiejętność przygotowania typowych prezentacji i prac pisemnych, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł

5. potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla Historii w zakresie nauk humanistycznych w typowych sytuacjach profesjonalnych

Kompetencje społeczne 1. potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

2. potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania

3. ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy

4. potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności

Aktywne uczestnictwo w zajęciach, wypowiedzi ustne na zadany temat w trakcie zajęć, praca w formie prezentacji multimedialnej