Pozyskiwanie i analiza danych elicytacyjnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3000-SZD-ADE |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Pozyskiwanie i analiza danych elicytacyjnych |
Jednostka: | Wydział Polonistyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Pełny opis: |
Celem zajęć jest poznanie sposobów pozyskiwania i gromadzenia danych elicytacyjnych oraz podstawowych zagadnień związanych z wykorzystaniem statystyki do badań językoznawczych. Uczestnicy zapoznają się z zasadami pracy językoznawcy w terenie i metodami pozyskiwania materiału językowego oraz z podstawowymi pojęciami z zakresu statystyki, językowymi prawami statystycznymi, metodami gromadzenia danych oraz sposobami ich analizy z wykorzystaniem programu R. W trakcie ćwiczeń nacisk zostanie położony na zagadnienia niezbędne do zrozumienia technik analitycznych najczęściej stosowanych w praktyce. |
Literatura: |
Ackermann, I. (2015). Granice języka. Samookreślenia Polaków na Białorusi i Litwie. Warszawa (s. 9-34: Wprowadzenie, Metodologia). Bańko, M. (2018). Korzyści i problemy wynikające z „nadmiaru” danych językowych i z wielości ich analizy, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LXXIV, s. 23-30. Biecek, P. (2014). Odkrywać! Ujawniać! Objaśniać! Warszawa. Dejna, K. (1979). Z metodologii badań gwar peryferyjnych i wyspowych. Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego XXV, s. 35-40. Gala, S. (2001). Z metodyki badań pogranicza językowego (na materiale polskim). [W:] Czyżewski, F. (red.). Język i kultura na pograniczu polsko-ukraińsko-białoruskim. Lublin, s. 29-39. Gillespie, C., Lovelace, R. (2018). Wydajne programowanie w R. Warszawa. Hammerl, R., Sambor, J. (1990). Statystyka dla językoznawców. Warszawa. Hammerl, R., Sambor, J. (1990). Statystyka dla językoznawców. Warszawa. Hammerl, R., Sambor, J. (1993). O statystycznych prawach językowych. Warszawa. Hammerl, R., Sambor, J. (1993). O statystycznych prawach językowych. Warszawa. Horodyska, H. (1958). O dialektologicznych badaniach korespondencyjnych. Poradnik Językowy, s. 57-67. Karaś, H. (2010). Podstawy dialektologii (zwłaszcza: Jak badamy i opisujemy gwary). [W:] Karaś, H. (red.) Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe, pod red. H. Karaś, www.dialektologia.uw.edu.pl Karaś, H. (2017). Język polski pogranicza litewsko-łotewsko-białoruskiego w świetle frekwencji cech językowych, Warszawa (s. 15-40: r. I. Zagadnienia teoretyczne). Kobus, J. (2015). Kierunki i dynamika zmian w języku mieszkańców wielkopolskich wsi na przełomie wieków XX i XXI. Poznań (zwłaszcza s. 15-25: Założenia metodologiczne) Kurek, H. (1990). Metodologia socjolingwistycznego badania fonetyki języka mówionego środowisk wiejskich (na przykładzie kilku wsi Beskidu Niskiego), Kraków. Lander, J.P. (2018). Język R dla każdego: zaawansowane analizy i grafika statystyczna. Warszawa. Lubaś, W. (1979). Socjolingwistyka jako metoda badawcza. Socjolingwistyka, z. 2, s. 11-27. Lubaś, W. (1996). Teoretycznie i praktycznie o relacjach między dialektologią a socjolingwistyką. [W:] Dunaj B., Reichan J. (red.). Studia Dialektologiczne I. Kraków, s. 41-46. Pałka, P., Kwaśnicka-Janowicz, A. (2017). Przewodnik po elektronicznych zasobach językowych dla polonistów (słowniki, kartoteki, korpusy, kompendia), Kraków. Pawłowski, Adam (2010). Empiryczne i ilościowe metody badań wobec naukowego statusu współczesnego językoznawstwa”. [W:] Stalmaszczyk, P. (red.) Metodologie językoznawstwa. Filozoficzne i empiryczne problemy w analizie języka. Łódź, s. 117-131. Pelcowa, H. (2012). Nowe wyzwania a tradycyjne metody badań dialektologicznych. Poradnik Językowy z. 8, s. 5-14. Sierociuk, J. (2007). Socjologiczny kontekst badań języka mieszkańców wsi. [W:] Sierociuk, J. (red.). Gwary dziś 4. Konteksty dialektologii, Poznań, s. 325-336. Smułkowa, E., Engelking, A. (2007). Uwagi o metodzie badań terenowych na pograniczach Białorusi. [W:] Smułkowa, E., Engelking, A. (red.). Pogranicza Białorusi w perspektywie interdyscyplinarnej, Warszawa, s. 15-18. Sobczyk, M. (2007). Statystyka. Warszawa. Stainhaus, H. (2010). Orzeł czy reszka. Warszawa. Stalmaszczyk, P. (red.) (2006). Metodologie językoznawstwa. Podstawy teoretyczne. Łódź. Wieczorkowska, G., Wierzbiński, J. (2011). Statystyka. Od teorii do praktyki. Warszawa. Zagórski, Z, (2001). O różnych metodach badań dialektologicznych, [w:] Sierociuk, J. (red.). Gwary dziś. 1. Metodologia badań. Poznań 2001, s. 25-31. Zaręba, A. (1955). O metodzie i technice badań gwarowych Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego XIV, s. 140-155. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA Słuchacz zna i rozumie w stopniu umożliwiającym rewizję istniejących paradygmatów – dorobek, obejmujący podstawy teoretyczne różnych metod pozyskiwania i analizy danych elicytacyjnych stosowanych w badaniach językoznawczych oraz zagadnienia ogólne i wybrane zagadnienia szczegółowe z zakresu gromadzenia danych językowych oraz ich statystycznego opracowania [P8S_WG.1]. Student zna i rozumie główne tendencje rozwojowe współczesnych metod pozyskiwania i analizy danych elicytacyjnych [P8S_WG.2], a także zasady upowszechniania wyników działalności naukowej w formie zajęć prowadzonych dla studentów, kursów otwartych (tryb otwartego dostępu) [P8S_WG.4]. UMIEJĘTNOŚCI Słuchacz potrafi wykorzystywać wiedzę z zakresu statystyki do twórczego identyfikowania, formułowania i innowacyjnego rozwiązywania złożonych problemów dydaktycznych dotyczących pozyskiwania i analizy danych elicytacyjnych, w szczególności: • tworzyć hipotezy badawcze, definiować cel i przedmiot badań, określać metody pozyskiwania i opracowywania danych; • rozwijać metody, techniki i narzędzia analizy danych językowych oraz twórczo je stosować; • dobierać odpowiednie metody weryfikacji hipotez badawczych [P8S_UW.1]. Słuchacz potrafi również samodzielnie planować sposoby pozyskiwania i analizy danych elicytacyjnych [P8S_UU.1] oraz realizować je z wykorzystaniem nowoczesnych metod i narzędzi [P8S_UU.2]. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Słuchacz jest gotów do krytycznej oceny różnych metod badawczych, krytycznej oceny własnej działalności badawczej, uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych. Jest też gotów wypełniać zobowiązania społeczne, które ciążą na badaczach [P8S_KO.1.]. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaangażowanie i aktywność słuchacza, terminowe zaliczanie zadań na minimum 60%. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.