(in Polish) Współczesne teorie kultury i jej badania

Zajęcia pomyślane są jako składające się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. W części teoretycznej będą omawiane wybrane klasyczne teksty prezentujące współczesne teorie kultury, przy czym nadrzędne pytania im stawiane dotyczyć będą po pierwsze tego, w jaki sposób doświadczenie pracy w terenie oraz szerzej pojęte usytuowanie społeczno-kulturowe badacza kształtuje jego aparat teoretyczny, a po drugie tego, jak nauki o kulturze poszerzają granice świata włączając weń nowych aktorów i nowe perspektywy temporalne. Przekraczanie granic, a zarazem ich problematyzowanie, zabieranie głosu spomiędzy rozdzielanych nimi przestrzeni dyskursywnych z jednej strony jest tym, czego można szukać we współczesnych teoriach kultury, z drugiej zaś odnosi do praktycznych problemów badacza pracującego w terenie – jak spoza muru obcości i inności usłyszeć głos człowieka, którego świat staramy się zrozumieć.

Wymiernym efektem zajęć będzie rozumiejąca znajomość przewidzianych sylabusem tekstów źródłowych wraz z zawartym w nich aparatem pojęciowym, a ponadto umiejętność odniesienia omawianych zagadnień teoretycznych do realiów pracy badawczej w terenie.

• Pierre Bourdieu, Szkic teorii praktyki poprzedzony trzema studiami na temat etnologii Kabylów, przeł. Wiesław Kroker, wstęp: Ewa Klekot, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2007 (fragmenty).

• Pierre Bourdieu, Medytacje pascaliańskie, przeł. Krzysztof Wakar, Oficyna Naukowa, Warszawa 2006 (fragmenty).

• Bourdieu Pierre, Reguły sztuki. Geneza i struktura pola literackiego, przeł. Andrzej Zawadzki, Universitas, Kraków 2001 (fragmenty).

• Frantz Fanon, Wyklęty lud ziemi, posłowie: Jean-Paul Sartre, przeł. Hanna Tygielska, wstęp: Elżbieta Rekłajtis, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1985, rozdz. I.

• Albert Memmi, Poznajemy rasizm na własnej skórze, przeł. Maryna Ochab, „Literatura na Świecie” 1987, nr 7.

• Achille Mbembe, Nekropolityka, w: tenże, Polityka wrogości. Nekropolityka, przeł. Katarzyna Bojarska, Urszula Kropiwiec, Karakter, Kraków 2018.

• Jacques Derrida, Jednojęzyczność innego, czyli proteza oryginalna, przeł. Andrzej Siemek, „Literatura na Świecie” 1998, nr 11–12.

• Gayatri Chakrovorty Spivak, Czy podporządkowany inny może przemówić?, przeł. Ewa Majewska, „Krytyka Polityczna” 2010, nr 24/25.

• Michel Callon, Wprowadzenie do socjologii translacji. Udomowienie przegrzebków i rybacy znad zatoki Saint-Brieuc

• Anna Tsing, Krnąbrne krawędzie. Grzyby jako gatunki towarzyszące, przeł. Monika Rogowska-Stangret, w: Feministyczne nowe materializmy: usytuowane kartografie, red. Olga Cielemęcka, Monika Rogowska-Stangret, e-naukowiec, Lublin 2018.

• Timothy Mitchell, Rule of Experts: Egypt, Techno-Politics, Modernity, University of California Press, Berkeley, Los Angeles-London 2002, rozdz. Can the Mosquito Speak?

• Arjun Appadurai, Future as Cultural Fact: Essays on the Global Condition, Verso, London-New York 2013, rozdz. III

• Barbara Adam, Chris Groves, Future Matters: Action, Knowledge, Ethics, Brill, Leiden-Boston 2007, rozdz. I

• Jacques Derrida, Nie, apokalipso, nie teraz! (całą naprzód, siedem pocisków, siedem orędzi), w: tenże, O apokalipsie, przeł. Iwona Boruszkowska, Krzysztof Wojtasik, oprac. Jolanta Szafrańska, Wydawnictwo Eperons-Ostrogi, Kraków 2018.

Aktywny udział w zajęciach + esej o wybranym tekście z listy lektur