Kompetencja kulturowa w nauczaniu języków słowiańskich
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3005-LU9KOMKUL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Kompetencja kulturowa w nauczaniu języków słowiańskich |
Jednostka: | Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej |
Grupy: |
Zajęcia fakultatywne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie uczestników zajęć z teoretycznymi i praktycznymi zagadnieniami kulturoznawczymi, realizowanymi w nauczaniu języków słowiańskich. Punktem odniesienia jest dorobek glottodydaktyki polonistycznej. Doświadczenia nauczycieli języka polskiego jako obcego i kultury polskiej jako obcej pomagają budować kompetencje nauczycieli języków rzadziej nauczanych, ze szczególnym uwzględnieniem kompetencji kulturowej. |
Pełny opis: |
Podczas zajęć zostaną przedstawione następujące zagadnienia (spis nie jest chronologiczny), m.in.: - glottodydaktyki slawistyczne – od nauczania języka polskiego jako obcego i kultury polskiej jako obcej do nauczania pozostałych języków i kultur słowiańskich; - kulturoznawstwo glottodydaktyczne; - kultura popularna w nauczaniu języków rzadziej nauczanych (m.in. słowiańskich): teksty, treści, inspiracje; - kultura „bliska” ciału i perspektywa akafanowska; - kanon(y) kultury oraz teksty i treści wchodzące w skład programów nauczania. Omawiając ww. zagadnienia, będziemy odwoływać się do doświadczeń studentów i studentek, nabytych w trakcie nauki wybranych języków słowiańskich. |
Literatura: |
1. Bisko 2014, Polska dla średnio zaawansowanych. Współczesna polskość codzienna, Kraków. 2. T. Edensor 2004, Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne, przeł. A. Sadza, Kraków. 3. P. Gębal, Wł. Miodunka 2020, Dydaktyka i metodyka nauczania języka polskiego jako obcego i drugiego, Warszawa. 4. W. Hofmański 2014, Transfer ujemny a kompetencja językowa. Język polski w nauczaniu Słowian, Praga. 5. I. Janowska 2010, Planowanie lekcji języka obcego. Podręcznik i poradnik dla nauczycieli języków obcych, Kraków. 6. I. Janowska 2011, Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych. Na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków. 7. P. Kajak 2020, Kultura popularna w nauczaniu polszczyzny jako języka obcego. Wstęp do kulturoznawstwa glottodydaktycznego, Warszawa. 8. R. Kucharczyk 2018, Nauczanie języków obcych a dydaktyka wielojęzyczności (na przykładzie francuskiego jako drugiego języka obcego), Lublin. Na zajęciach wykorzystane zostaną fragmenty ww. publikacji. Pozostałe odniesienia bibliograficzne, umożliwiające własne poszukiwania studentów, będą udostępniane w trakcie zajęć. |
Efekty uczenia się: |
Student/studentka uzyskuje podstawową orientację co do teorii badawczych, zagadnień i tematów omawianych w glottodydaktyce polonistycznej, a szczególnie w kulturoznawstwie glottodydaktycznym. Student/studentka umie opisać specyfikę nauczania języków słowiańskich, m.in. w odniesieniu do polonistycznego dorobku glottodydaktycznego. Student/studentka umie krytycznie spojrzeć na teksty i treści kultury popularnej funkcjonujące w kulturach słowiańskich, przydatne w procesie glottodydaktycznym, oraz wykorzystać je w tworzeniu programów nauczania dostosowanych do potrzeb uczących się. W efekcie – studenci i studentki uzyskują wiedzę przydatną przyszłym lektorom języków obcych (słowiańskich), świadomym korzyści płynących z nauczania kultury jako obcej. |
Praktyki zawodowe: |
Zaliczenie przedmiotu jest możliwe po spełnieniu następujących warunków: - obecność na zajęciach (dozwolone dwie nieobecności) – 30%, - aktywność na zajęciach – 15%, - drobne prace domowe – 15%, - praca zaliczeniowa – 40%. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.