Polish as Foreign Language

W trakcie kursu jego uczestnicy uczą się, jak samodzielnie przygotowywać materiały dydaktyczne wykorzystywane w dydaktyce na wszystkich poziomach nauczania, w różnych grupach wiekowych, zawodowych oraz jednorodnych i niejednorodnych językowo. Zapoznają się także z najnowszymi publikacjami i zasobami internetowymi dotyczącymi jpjo.

Na spotkaniach warsztatowych poruszane są następujące zagadnienia:

1. Nauczanie sprawności językowych.

2. Wykorzystywanie autentycznych materiałów ilustracyjnych i audio w dydaktyce jpjo – dobór oraz przygotowanie ćwiczeń.

3. Analiza glottodydaktyczna tekstu, przygotowywanie tekstów autentycznych oraz preparowanych na zajęcia jpjo.

4. Poprawne konstruowanie poleceń do zadań językowych.

5. Wykorzystywanie materiałów logopedycznych i podręczników szkolnych w dydaktyce języka polskiego jako obcego/drugiego.

6. Wykorzystywanie gier językowych, map myśli itp.

7. Tworzenie materiałów nauczania w różnych grupach wiekowych, językowych i zawodowych.

8. Wykorzystanie narzędzi internetowych w nauczaniu zdalnym.

Literatura (przykładowa):

1. Seretny A., Lipińska E., ABC metodyki nauczania języka polskiego jako obcego, Universitas, Kraków 2005.

2. Janowska I. (2010), Planowanie lekcji języka obcego : podręcznik i poradnik dla nauczycieli języków obcych, Kraków.

3. Janowska I. (2011), Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych : na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków.

4. Lipińska E., Seretny A. (2013), Integrowanie kompetencji lingwistycznych w glottodydaktyce na przykładzie nauczania języka polskiego jako obcego/drugiego : poradnik metodyczny z ćwiczeniami.

5. Seretny A. (2005), Strategie uczenia się słownictwa języka polskiego przez cudzoziemców – badania wstępne, [w:] Nauczanie języka polskiego jako obcego i polskiej kultury w nowej rzeczywistości europejskiej, red. Garncarek P., UW, Warszawa, s. 193–202.

6. Zaśko-Zielińska M. (2005), Koncepcja wyboru materiałów do kształcenia umiejętności redagowania i rozumienia tekstów, [w:] Nauczanie języka polskiego jako obcego i polskiej kultury w nowej rzeczywistości europejskiej, red. Garncarek P., Warszawa.

7. Birkenbihl V.F. (1999), Jak szybko i łatwo nauczyć się języka, Katowice.

8. Buzan T., Buzan B. (1999), Mapy twoich myśli, Łódź.

9. Spitzer M. (2007), Plastyczne mapy, [w:] Jak uczy się mózg, Warszawa, s. 83–96.

10. Burkat A., Gry i zabawy jako element wspomagający naukę języków obcych, „Języki Obce w Szkole”, z. 3, 2006, s. 45 -48.

8. Koluch R., Gry w nauce języka obcego – zalety i wady w: Języki Obce w Szkole, z.1, 2001, s. 43 – 46.

Po zakończeniu kursu student potrafi:

- samodzielnie przygotowywać materiały niezbędne do dydaktyki języka polskiego jako obcego dla wszystkich poziomów nauczania;

- dokonywać selekcji autentycznych materiałów audiowizualnych, które można wykorzystać w nauczaniu języka polskiego jako obcego;

- poprawnie konstruować ćwiczenia gramatyczne, leksykalne, gramatyczno-leksykalne;

- dokonać analizy glottodydaktycznej tekstu i obudować go ćwiczeniami;

- wykorzystywać zasoby internetowe w nauczaniu jpjo;

- przygotować zadania językowe potrzebne do nauki języka specjalistycznego.

1. Obecność na zajęciach.

2. Aktywne uczestnictwo w zajęciach.

3. Wykonywanie zadań - pakietów ćwiczeniowych.