Kinezyterapia dziecięca

obowiązkowe

w sali

Celem nauczania jest teoretyczne zapoznanie Studentów

z podstawowymi pojęciami i terminologią stosowaną

w Rehabilitacji. Zdobycie przydatnych podczas dalszych studiów

i w przyszłej pracy praktycznych i podstawowych umiejętności dotyczących zagadnień, które umożliwią skuteczną współpracę

z fizjoterapeutą i przygotowanie wspólnego planu rehabilitacji pacjenta.

Przedmiot ten jest propedeutyką rehabilitacji, który obejmuje: wiedzę medyczną (związaną z: anatomią, fizjologią,

patofizjologią), wiedzę fizjoterapeutyczną (kinezyterapia, metody fizjoterapeutyczne), wiedzę z zakresu wybranych specjalności klinicznych (neurologia, neurochirurgia, otolaryngologia, otochirurgia) oraz psychologiczną i pedagogiczną, dającą podstawy postępowania terapeutycznego z dzieckiem i osobą dorosłą.

Zdobyta wiedza pozwoli na zastosowanie efektywniejszej, wielotorowej terapii pacjentów z zaburzeniami mowy. Pozwoli również na szersze spojrzenie diagnostyczne.

Wykształcenie umiejętności rozpoznawania przypadków zaburzeń mowy kwalifikujących się do rehabilitacji.

Literatura podstawowa:

1. Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna tom 1 i 2, Urban&Partner, Wrocław 2004.

2. Kuliński W., Zeman K.: Fizjoterapia w pediatrii, PZWL, Warszawa 2012

3. Niemczyk K., Rongies W.,: Fizjoterapia w otolaryngologii, Oficyna Wydawnicza Akademii Medycznej, Warszawa 2005.

4. Zembaty A.: Kinezyterapia. Tom II, Kasper, Kraków 2003.

Literatura uzupełniająca:

1. Kiwerski J.: Rehabilitacja medyczna, PZWL,

Warszawa 2011.

2. Nowotny J.: Podstawy fizjoterapii. Tom II. Podstawy metodyczne i technika wykonywania niektórych zabiegów, Kasper, Kraków 2004.

3. Nowotny J.: Podstawy fizjoterapii. Tom III. Wybrane metody fizjoterapii, Kasper, Kraków 2005.

4. Owczarek S.: Atlas ćwiczeń korekcyjnych, WSiP, Warszawa 1998.

5. Olszewski J.: Fizjoterapia w otolaryngologii dla studentów fizjoterapii, @Medica Press, Bielsko Biała 2005.

Student posiada wiedzę dotyczącą:

• Postępowania fizjoterapeutycznego w wybranych jednostkach chorobowych,

• umiejętności poszukiwania wiedzy z zakresu rehabilitacji.

Student potrafi:

• zdefiniować miejsce rehabilitacji w procesie opieki nad pacjentem pediatrycznym,

• wykorzystać zdobytą wiedzę z zakresu rehabilitacji

w planowaniu i prowadzeniu działań fizjoterapeutycznych,

• scharakteryzować wybrane metody usprawniania leczniczego,

• praktycznie zastosować nabytą wiedzę,

• rozpoznawać podstawowe wady w budowie ciała,

• posiadać umiejętność samodzielnego praktycznego wprowadzania w życie zdobytej wiedzy,

• posługiwać się wiedzą dotyczącą anatomii i fizjologii człowieka w ocenie możliwości fizycznych pacjenta pediatrycznego,

• posiadać umiejętność twórczego rozwijania form działania,

• analizować i interpretować zjawiska czynnościowe w obrębie narządu ruchu,

• posiadać umiejętność myślenia kategoriami przyczynowo- skutkowymi,

• dokonać systematycznej samooceny i wzajemnej oceny

w procesie kształcenia,

• zaplanować możliwości własnego doskonalenia w zakresie działań fizjoterapeutycznych i rehabilitacji.

Postawa, którą prezentuje student po ukończeniu kursu

z przedmiotu Kinezyterapia dziecięca to:

• posiadanie świadomości korelacji pomiędzy rehabilitacją

a logopedią,

• zdolność do racjonalnej dyskusji na tematy związane

z rehabilitacją,

• posiadanie zdolności do odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadań,

• posiadanie świadomości konieczności kształcenia się przez całe życie i podnoszenia swoich kompetencji zawodowych zgodnie z aktualnie obowiązującą wiedzą medyczną

i standardami opieki nad pacjentem,

• posiadanie umiejętności posługiwania się interdyscyplinarną wiedzą dot. medycznych, psychologicznych i lingwistycznych prawidłowości funkcjonowania człowieka, patologii mowy i słuchu, fizjoterapii i rehabilitacji,

• posiadanie nawyku stałego dokształcania się.

Wykłady:

1. Obecność obowiązkowa.

Ćwiczenia:

1. Obecność i czynny udział w zajęciach.

2. Zaliczenie końcowe w formie testu jednokrotnego wyboru.