Psychiatria dziecięca

Przedmiot umożliwia prezentację aktualnej wiedzy na temat psychopatologii dzieci i młodzieży, zwłaszcza uwarunkowań i obrazu klinicznego zaburzeń mowy, komunikacji i interakcji społecznych. Prezentowane treści obejmują specyfikę zaburzeń psychicznych i neurorozwojowych charakterystycznych dla okresu dzieciństwa i adolescencji ze szczególnym uwzględnieniem tych obszarów, które wymagają diagnozy i terapii logopedycznej. Znajomość psychopatologii wieku rozwojowego umożliwia logopedom efektywną współpracę z innymi specjalistami.

W zakresie wiedzy:

1. Student posiada wiedzę na temat psychopatologii zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego i ich klasyfikacji w systemach diagnostycznych.

2.Student posiada podstawową wiedzę na temat mechanizmów powstawania zaburzeń emocjonalnych i behawioralnych w wieku rozwojowym, zaburzeń odżywiania, psychotycznych i afektywnych, metod ich diagnozowania, rokowania i leczenia.

W zakresie umiejętności:

1. Potrafi ocenić wpływ obecności zaburzeń rozwoju mowy na wtórne pojawienie się zaburzeń emocjonalnych u pacjenta oraz zróżnicować czy zaburzenia mowy są objawem innych zaburzeń i chorób psychicznych.

2. Rozumie konieczność i potrafi podjąć współpracę z innymi specjalistami w celu zapewnienia pacjentowi multidyscyplinarnego systemu opieki.

3.Dostosowuje swoje działania terapeutyczne do indywidualnych potrzeb pacjenta.

W zakresie kompetencji społecznych:

1. Współdziała w zespole interdyscyplinarnym z poszanowaniem godności i autonomii osób powierzonych jego opiece.

2. Systematycznie wzbogaca wiedzę zawodową i kształtuje umiejętności dążąc do profesjonalizmu.

3. Jest świadomy odpowiedzialności za podejmowane działania diagnostyczno-terapeutyczne

Celem wykładów jest opanowanie przez studentów podstaw wiedzy z zakresu psychiatrii wieku rozwojowego. Znajomość powyższej problematyki jest niezbędna w przypadku osób pracujących z dziećmi i młodzieżą, co wymaga podejścia wielodyscyplinarnego.