Audiology for speech and language therapists

Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z metodami badań i pracy z osobami z wadą słuchu.

Zapoznanie studentów z subiektywnymi i obiektywnymi metodami badań słuchu.

Zdobycie umiejętności dotyczących zasad i metod pracy

z dzieckiem z wadą słuchu.

Poznanie metod leczenia głębokiego niedosłuchu.

Obowiązkowa:

1. „Wychowanie słuchowe” H. Rosier. Warszawa: IFiPS 1997.

2. „Wychowanie słuchowe: historia-metody-możliwości” A. Lowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe,Warszawa 1995.

3. Eckert U. (1997). Pedagogika niesłyszących i niedosłyszących – surdopedagogika

4. Perier O. (1992). Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa. WSiP.

5. „Ćwiczenia słuchowe dla dzieci w wieku 1-6 lat” S. Schmid-Giovannini. PZG, Szczecin 1998.

6. „Listy o wychowaniu dziecka z wadą słuchu” John Tracy Clinic, red. Korzon A., Góralówna M. PZG, Warszawa 1995.

7. „Wychowanie słuchowe dzieci z wadą słuchu” Korzon A. Polski Komitet Audiofonologii, Katowice 1993.

8. „Wczesna diagnoza i terapia dzieci z wadą słuchu od 0 do 3 roku życia” Audiofonologia 2002 tom. XXI.

9. „Rozwój funkcji słuchowych u małego dziecka” Kurkowski Z. M. Audiofonologia 2003, 21, s. 23-33.

10. „Proces terapii małych dzieci z uszkodzonym słuchem” Bieńkowska K. Audiofonologia 2005, 28,s. 47-51.

Uzupełniająca:

1. „Otolaryngologia Kliniczna (1,2)” red. K. Niemczyk, D. Jurkiewicz, J. Składzień, C. Stankiewicz, W. Szyfter, Warszawa 2015

2. „Audiologia Kliniczna” red. M Śliwińska – Kowalska Łódź 2004

3. „Audiologia Kliniczna” red. A.Pruszewicz Poznań 2003

Wiedza – student zna i rozumie:

• przyczyny, objawy oraz rodzaje uszkodzeń słuchu oraz definiuje podstawowe pojęcia z zakresu przedmiotu audiologia. Potrafi opisać metody diagnozowania niedosłuchu.

• zasady funkcjonowania implantu słuchowego, aparatu słuchowego, implantu Baha

• możliwości terapeutyczne stosowane w leczeniu zaburzeń narządu słuchu

• Posiada wiedzę dotycząca zaburzeń procesu komunikacji werbalnej u osób z zaburzeniami słuchu.

• ogólne zasady funkcjonowania sprzętu i aparatury stosowanej w diagnostyce zaburzeń słuchu.

Umiejętności – student potrafi:

• samodzielnie zaplanować oraz przeprowadzić proces postępowania logopedycznego u osób z zaburzeniami głosu i mowy pochodzenia audiologicznego

• wykonać i zinterpretować badania audiometryczne

• zaplanować i wdrożyć postepowanie logopedyczne u osób z zaburzeniami narządu słuchu

• prowadzić dokumentacje medyczną procesu diagnostycznego - terapeutycznego i stosowanych metod rehabilitacji, służącą monitorowaniu efektów prowadzonej terapii zaburzeń mowy i słuchu.

• zrozumieć i uszanować uwarunkowania kulturowe osób niesłyszących.

Kompetencje społeczne – student jest gotów do:

• dbania o prestiż związany z wykonywaniem zawodu logopedy.

• współpracy z foniatrą, audiologiem oraz pracownikami administracyjnymi ochrony zdrowia w celu uzyskania jak najwyższych efektów prowadzonej terapii zaburzeń mowy.

• Przestrzegania tajemnicy zawodowej, praw pacjenta w tym prawa do rzetelnej informacji na temat proponowanego postępowania diagnostyczno – terapeutycznego

• Jest świadomy potrzeby kontynuacji nauki przez całe życie zawodowe w celu stałego uaktualniania wiedzy i umiejętności zawodowych.

Obecność na wykładach i ćwiczeniach – aktywny udział, zaliczenie teoretyczne i praktyczne ćwiczeń na ocenę.

Egzamin - min 51%