Neurology

Cele kształcenia:

Student

• Zna objawy i zespoły neurologiczne

• Zna główne choroby neurologiczne – ich etiologię, patogenezę, przebieg, objawy kliniczne, metody diagnostyczne, sposoby leczenia

• Zna metody diagnostyczne stosowane w neurologii (badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, EEG, KT, MR)

• Zna procedurę badania neurologicznego (szczególnie w zakresie badania nerwów czaszkowych V, VII, IX, X, XII)

• Umie przeprowadzić wywiad logopedyczny z pacjentem neurologicznym

• Umie rozpoznać i scharakteryzować zaburzenia mowy, wynikające z uszkodzenia układu nerwowego

• Zna i umie posługiwać się narzędziami do diagnozy logopedycznej, służącymi ocenie zaburzeń mowy i systemu językowego u osób dorosłych

• Rozumie i wyciąga prawidłowe wnioski z dokumentacji medycznej pacjenta z chorobą neurologiczną

• Rozumie konieczność współpracy z innymi specjalistami – psychologiem, fizjoterapeutą, lekarzem, pielęgniarką

Podczas początkowych zajęć studenci utrwalają i poszerzają wiedzę na temat budowy mózgu, rdzenia kręgowego i nerwów obwodowych, fizjologii układu nerwowego oraz jego rozwoju, a także na temat metod badania neurologicznego. Następnie przedmiotem wykładu będą choroby i inne zaburzenia i zakłócenia układu nerwowego o różnej etiologii, jak np. mózgowe porażenie dziecięce, problemy neurologiczne osób z niepełnosprawnością intelektualną, choroby naczyniowe mózgu u dorosłych i dzieci ze szczególnym uwzględnieniem udarów mózgowych, urazy czaszkowo-mózgowe i ich następstwa, a także padaczka i zaburzenia napadowe niepadaczkowe. Poruszone zostaną także wybrane zagadnienia dotyczące chorób infekcyjnych, metabolicznych i neurozwyrodnieniowych ośrodkowego układu nerwowego i ich następstw. Końcowe wykłady zostaną poświęcone świadomości i jej zaburzeniom.

Obowiązkowa:

1. W. Kozubski, P. Liberski, J. Moryś, Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. T1 i T2, PZWL, Warszawa 2013 (wybrane zagadnienia, podawane w ciągu semestru podczas wykładów).

2. J. Pietrzyk, J. Seniów, Dyzartria w klinice osób dorosłych, Neurologia po Dyplomie, 2013; 8 (5): 44-49.

3. J. Seniów, M. Litwin, Afazja poudarowa, Neurologia po Dyplomie, 2013; 8 (2): 46-51.

4. K. Polanowska, Nabyta apraksja mowy – obraz kliniczny i diagnostyka różnicowa, Neurologia po Dyplomie, 2017, 02.

5. E. Sitek, A Barczak i inni, Afazja pierwotna postępująca — zastosowanie nowych kryteriów diagnostycznych w praktyce klinicznej, Polski Przegląd Neurologiczny, 2014;10(1):23-33

Uzupełniająca:

1. A. Stępień, Neurologia. T1-T3, Medical Tribune Polska, Warszawa 2014.

2. Red. A. Obrębowski, Wprowadzenie do neurologopedii. Wydanie II zaktualizowane, Termedia, 2018.

3. T. Gatkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Podstawy neurologopedii – podręcznik akademicki, Opole 2005.

4. J.R. Duffy, Motor Speech Disorders, 2019.

5. Neurologia: Crash Course, Red. wydania polskiego: W. Kozubski, Urban&Partner 2016.

6. Diagnostyka różnicowa w neurologii, M. Mumenthaler, red. R. Podemski, Urban&Partner 2008.

7. Czasopisma: Neurologia po Dyplomie; Polski Przegląd Neurologiczny

Wiedza:

• rozszerza swą wiedzę w zakresie neurologii

• rozpoznaje objawy neurologiczne, zespoły neurologiczne i choroby neurologiczne u osób w wieku dorosłym i starszym; opisuje etiologię i objawy udaru niedokrwiennego, udaru krwotocznego, guza mózgu; charakteryzuje metody diagnostyczne stosowane w neurologii

• definiuje niepełnosprawność intelektualną, zaburzenia zachowania, zaburzenia osobowości, zaburzenia nastroju, zaburzenia nerwicowe, zaburzenia odżywiania się itd.; rozróżnia badania psychiatryczne, zasady diagnostyki, badania dodatkowe oraz docenia rolę badań psychologicznych w diagnozie psychiatrycznej

Umiejętności:

• interpretuje objawy zachowań pacjenta oraz wyniki medycznych badań laboratoryjnych i aparaturowych stosowanych w diagnostyce medycznej

Kompetencje społeczne:

• kształci umiejętność kontaktu z lekarzami i innymi pracownikami medycznymi

• ocenia wartość wiedzy, wypracowanej w różnych współpracujących ze sobą dziedzinach naukowych, stosowanej w logopedii

Egzamin pisemny - >51%

Zaliczenie na prawach egzaminu będzie odbywać się w sesji egzaminacyjnej.

Zaleczenie wykładu: dozwolona 1 usprawiedliwiona nieobecność. Druga nieobecność powoduje podniesienie progu procentowego, potrzebnego do uzyskania oceny dostatecznej o 10%. Trzykrotna nieobecność wiąże się z niezaliczeniem wykładu i niemożnością podejścia do egzaminu pisemnego (test z pytaniami zamkniętymi; 60 pytań).

Istnieje możliwość przeprowadzania niezapowiedzianych testów sprawdzających stan wiedzy studentów w trakcie semestru oraz zadawania prac domowych.

W wyjątkowych sytuacjach (pobyt w szpitalu, długotrwała choroba potwierdzona zaświadczeniem od lekarza) możliwe jest ubieganie się o indywidualne rozpatrzenie warunków zaliczenia. Spory te będą rozstrzygane indywidualnie wraz z kierownictwem Kliniki Neurologii.

ocena kryteria

2,0 (ndst)

Niespełnienie któregoś z kryteriów zaliczenia przedmiotu.

Uzyskanie punktacji niższej niż 51% z egzaminu końcowego.

Dla osób z niedozwoloną liczbą nieobecności na wykładach - poniżej 61%

3,0 (dost)

Powyżej 51% – 69,99%

Dla osób z niedozwoloną liczbą nieobecności na wykładach – powyżej 61% - 69,99%

3,5 (ddb) -70% - 79,99%

4,0 (db) -80% - 85,99%

4,5 (pdb) -86% - 90,99%

5,0 (bdb) -91% - 100%