Introduction to Sign Language Linguistics

Zajęcia stanowią wprowadzenie w świat badań nad językami wizualno-przestrzennymi. Zaznajamiają studentów zarówno z ogólnymi zagadnieniami dotyczącymi natury języków migowych, zakresem tematycznym współczesnych badań czy kierunkami rozwoju lingwistyki, jak i terminologią stosowaną w językoznawstwie migowym. W trakcie zajęć studenci przechodzą od kwestii bardziej ogólnych (typologia języków migowych, podobieństwa między językami migowymi i fonicznymi a różnice między nimi, historia badań języków wizualno-przestrzennych) do szczegółowych, takich jak zagadnienia z zakresu morfologii czy składni migowej.

Zajęcia pozwalają studentom na zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych podczas przygotowywania pracy magisterskiej.

Omawiane zagadnienia:

1. Języki migowe, języki migane i języki foniczne – podobieństwa i różnice. Języki migowe a gesty. Domowe języki migowe

2. Zróżnicowanie geograficzne i typologiczne języków migowych świata. Klasyfikacje języków migowych

3. Historia języków migowych i badań nad komunikacją wizualno-przestrzenną

4. Główne kierunki rozwoju lingwistyki migowej. Lingwistyka korpusowa

5. Systemy notacji języków migowych i ich zastosowania. Narzędzia do komputerowej analizy języków migowych.

6. Podstawowe problemy opisu języków migowych

7. Fonologia migowa

8. Morfologia migowa – problem podziału na części mowy

9. Morfologia migowa – zagadnienia szczegółowe: klasyfikatory i uzgodnienia

10.Składnia migowa – szyk zdania i typy zdań migowych

11. Składnia migowa - negacje, koordynacja, constructed action

12. Przestrzeń w językach migowych

13. Ikoniczność i metafora w językach wizualno-przestrzennych

14. Wariantywność i zmiany językowe w językach migowych

15. Psycholingwistyka i neurolingwistyka migowa

Brentari D. (2010), red. Sign Languages. Cambridge: Cambridge University Press.

Pfau R., Steinbach M. i Woll B. (2012), red. Sign language: An international handbook. Berlin: De Gruyter Mouton (wybrane rozdziały)

Rutkowski P. (2017), red., Ikoniczność w gramatyce i leksyce polskiego języka migowego (PJM) (Lingwistyka Migowa w Polsce / Sign Linguistics in Poland: 1), Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Rutkowski, P. i Łozińska S. (2014), red. Lingwistyka przestrzeni i ruchu.

Komunikacja migowa a metody korpusowe. Warszawa: Wydział Polonistyki

Uniwersytetu Warszawskiego.

Sandler W. i Lillo-Martin D. (2006), Sign Language and Linguistic Universals. Cambridge: Cambridge University Press.

Taub S. F. (2001), Language from the Body.Iconicity and Metaphor in American Sign Language. Cambridge: Cambridge University Press.

Valli C., Lucas C., Mulrooney K. i Villanueva M. (2011). Linguistics of American Sign Language: An Introduction. Washington: Gallaudet University Press.

W zakresie wiedzy:

Ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki metodologicznej, terminologii, rozwoju i metod badawczych lingwistyki migowej.

Ma pogłębioną wiedzę na temat struktury języka migowego, jego cech charakterystycznych oraz różnic i podobieństw między językami fonicznymi a wizualno-przestrzennymi.

Ma pogłębioną wiedzę na temat związków między lingwistyką migową a innymi dyscyplinami humanistyki.

W zakresie umiejętności:

Posiada umiejętność samodzielnego zdobywania i rozwijania wiedzy w zakresie lingwistyki.

Posiada umiejętność przygotowania i prowadzenia prostych badań z zakresu lingwistyki migowej, zna i rozumie terminologię lingwistyczną i potrafi ją stosować.

W zakresie kompetencji społecznych:

Docenia wartość zdobywanej wiedzy i potrafi wykorzystywać tę wiedzę do weryfikowania odbieranych treści.

Obowiązkowa obecność na zajęciach

Test zaliczeniowy i ocena ciągła