Muzealnictwo, konserwatorstwo, popularyzacja archeologii

obowiązkowe

Zarys archeologii pradziejowej 3101-DO101B
Zarys archeologii śródziemnomorskiej 3101-DO102A

Student, aby móc uczestniczyć w przedmiocie musi mieć zaliczony pierwszy rok studiów I poziomu kształcenia na kierunku archeologia.

lektura monograficzna
w sali

Zajęcia obejmują problematykę związaną z ustawodawstwem dotyczącym ochrony dóbr kultury, prowadzenia badań archeologicznych, etc., omawiają metody edukacji i popularyzacji dziedzictwa archeologicznego w Polsce, z uwzględnieniem tła europejskiego. Poruszane są kwestie muzealnicze, związane z organizacją i promocją wystaw archeologicznych, wyborem zabytków, organizacją imprez plenerowych o tematyce archeologicznej i historycznej, marketingiem muzealnym oraz pozyskiwaniem funduszy na działania naukowe i popularyzatorskie.

> Wykład - zajęcia obejmują krótką historię kształtowania się kolekcji i muzeów w Polsce i na świecie; architektura muzealna; wprowadzenie do problematyki muzealnictwa: definicje, funkcje muzeum, pojęcie konserwatorstwa, dziedzictwa archeologicznego i kulturowego, metody i zakres popularyzacji; systemy muzealnicze, formy muzeów, polskie, europejskie i światowe instytucje i organizacje popularyzujące dziedzictwo archeologiczne; problematykę wystawiennictwa, nowoczesne formy wystaw; rekonstrukcje pełnowymiarowe; eksploratoria i skanseny archeologiczne; druki edukacyjne; edukacyjne imprezy archeologiczno–historyczne; archeologia doświadczalna; społeczny wymiar archeologii (public archaeology); archeologia cyfrowa w nauce i w popularyzacji; archeologia w mediach; marketing i reklama a dziedzictwo archeologiczne; moda w muzeach i moda na muzea; dziedzictwo archeologiczne a tożsamość kulturowa w różnych wymiarach.

>

> Ćwiczenia – zajęcia obejmują tematykę ochrony dziedzictwa kulturowego w społeczeństwie demokratycznym; prawo dawniej i dziś, rabunek i ochrona dziedzictwa kulturowego w Polsce i Europie; aspekty etyki zawodowej, wykrywacze metali; system służb konserwatorskich i metody zarządzania dziedzictwem kulturowym; przygotowanie i promocja wystawy; zajęcia edukacyjne; dziedzictwo archeologiczne i osoby niepełnosprawne; archeologia żywa; dziedzictwo archeologiczne i turystyka; rola dziedzictwa kulturowego w lokalnej polityce i kulturze; badania archeologiczne- aspekty prawne oraz promocyjne; pozyskiwanie środków na projekty naukowo–badawcze, sponsoring i patronat; rola dziedzictwa archeologicznego w niwelowaniu wykluczeń społecznych

1. Akty prawne: Europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego; Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami; rozporządzenie Ministra Kultury w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych i inne rozporządzenia (patrz Trzciński 2010)

> 2. Black G., Transforming museums in the twenty-first century, London-New York 2012

> 3. Carbonell B.M. (red.), Museum Studies, Oxford 2007;

> 4. Coles J., Archeologia doświadczalna, Warszawa 1977

> 5. Bursche A., Chowaniec R., Festyn Archeologiczny w Biskupinie: komercyjny odpust czy promocja dziedzictwa archeologicznego, Blisko i daleko. Księga jubileuszowa Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009, s. 69-77

> 6. Chowaniec R., Dziedzictwo archeologiczne w Polsce, Warszawa 2010

> 7. Chowaniec R., New technologies in the process of educating about the archaeological heritage, EduAkcja 1 (5)/2013, s. 32-42

> 8. Chowaniec R., Archaeology for Everyone, Warszawa 2017

> 9. Davis M.E., How students understand the Past. From Theory to Practice, Oxford 2005

> 10. Dziedzictwo w akcji. Rekonstrukcja historyczna jako sposób uczestnictwa w kulturze, Szlendak T., Nowiński J. Olechnicki K. i in. Warszawa 2012

> 11. Grad J., Mamzer H. (red.), Karnawalizacja. Tendencje ludyczne w kulturze współczesnej, Pozńań 2004

> 12. Hein G.E., Learning in the Museum, London–New York 2004

> 13. Holtorf C., From Stonehenge to Las Vegas. Archaeology as Popular Culture, Oxford 2005

> 15. Olsen B., W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów, Warszawa 2013

> 16. Pomian K., Zbieracze i osobliwości, Warszawa 1996

> 17. Pomian K., Przeszłość jako przedmiot wiedzy, Warszawa 2010

> 18. Swain H., An introduction to museum archaeology, Cambridge 2007

> 19. Szafrański W, Zalasińska K (red.), Prawna ochrona dziedzictwa kulturowego, Poznań 2009

> 20. Toczewski A. (red.), Rola muzeów w turystyce i krajoznawstwie, Zielona Góra 2006

> 21. Trzciński M., Przestępczość przeciwko zabytkom archeologicznym, Warszawa 2010

> 21. Włodarski J., Zeidler K., Prawo muzeów, Warszawa 2008

> 22. Zeidler K., Trzciński M., Wykład prawa dla archeologów, Warszawa 2009

>

Student zdobywa podstawową wiedzę i orientację z zakresu organizacji współczesnych instytucji muzealnych, działalności muzeów (struktura, zarządzanie), zagadnień prawodawstwa w zakresie archeologii i muzealnictwa, organizacji i promocji wystaw i dziedzictwa kulturowego. Dzięki temu podąża za postępami nauki. Poznaje podstawowe pojęcia i terminologię.

Opanowuje podstawowe metody popularyzacji i przekazywania wiedzy o dziedzictwie archeologicznym.

Dzięki realizowanym (w ramach ćwiczeń) projektom potrafi współdziałać i pracować w grupie. Dzięki zapoznaniu z prawem obowiązującym w Polsce oraz z historią zrozumie problematykę etyczną związaną z rzetelnością i uczciwością naukową. Będzie miał możliwość nabycia świadomości i odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego.

Wykład zakończony będzie egzaminem ustnym na ocenę.

Ćwiczenia – ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność), kontrola obecności, projekty (CV i list motywacyjny, oferta sponsorska lub patronatu medialnego)

-