History of art field trip (1st year) - Warsaw

Wymagania formalne:

Strój dostosowany do pogody i odpowiedni do zwiedzania obiektów sakralnych.

Założenia wstępne:

Zajęcia odbywają się w terenie. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z wartością źródłową przestrzeni miejskiej i obiektów zabytkowych w pracy historyka oraz podstawami interpretacji tych źródeł, a także podstawowymi pojęciami z zakresu historii sztuki.

Metody dydaktyczne:

Wykład z elementami prezentacji; analiza oglądanych źródel w grupie; swobodna dyskusja.

1. Rozwój przestrzenny i społeczny Warszawy od XIII w. po początek XX wieku: kształtowanie topografii Starego i Nowego Miasta Warszawy, model miasta lokacyjnego, przeobrażenia przestrzenne i ustrojowe miasta nowożytnego i XIX-wiecznego;

2. Historia instytucji wpływających na kształt przestrzenny i architektoniczny oraz charakter społeczno - ekonomiczny ośrodka miejskiego: samorządowa gmina miejska, dwór książęcy/królewski, instytucje kościelne: fara, kolegiata, fundacje klasztorne, rezydencje magnackie, zabudowa mieszkalna, budynki użyteczności publicznej, urządzenia militarne.

3. Style w architekturze i sztukach plastycznych, ze wskazaniem ich najważniejszych cech i ewolucji na konkrentych przykładach:

- gotyk: katedra św. Jana, kościół NMP na Nowym Mieście, Kościoł pobernanrdyński św. Anny, fortyfikacje Starego Miasta;

- renesans i manieryzm: zabudowa rynku staromiejskiego, przykłady renesansowej rzeźby sepulkralnej

- barok i jego podstyle: Zamek Królewski, kościół śś. Wizytek, kościół pokarmelicki św. Jozafata, kościół św. Krzyża, kościół śś. Sakramentek na Nowym Mieście, pałac Czapskich, pałac Krasińskich wraz z założeniem parkowym, pałac biskupów krakowskich, oś saska;

- klasycyzm: kościół ewangelicko – augsburski Św. Trójcy, fasada kościoła św . Anny, gmach Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Teatr Wielki, pałac arcybiskupów gnieźnieńskich, budynek odwachu przy Krakowskim Przedmieściu

- style historyzujące i eklektyzm: gmach Towarzystwa Zachety Sztuk Pięknych, gmach Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, kościół św. Floriana na Pradze

A. Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce, dowolne wydanie;

Słownik terminologiczny sztuk pięknych, dowolne wydanie;

W. Koch, Style w architekturze, dowolne wydanie.

Student powinien rozróżniać podstawowe style w sztuce, znać charakterystyczne dla nich cechy i ich chronologię, umieć je wskazać i zinterpretować w napotkanych obiektach zabytkowych; znać podstawową terminologię z zakresu historii sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem historii architektury; powinien rozumieć źródłową wartość różnego rodzaju obiektów architektonicznych i dzieł sztuki w badaniach historycznych, dostrzegać źródłową wartość krajobrazu przekształcanego przez człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem układów przestrzennych miast i ich przemian; roumieć związek między życiem społeczno-gospodarczym, kulturowym i politycznym a sztuką i architekturą, umieć odszukać w obiektach zabytkowych źródła genealogiczne heraldyczne, epigraficzne.

Ocena wystawiana jest na podstawie ustnego kolokwium i obecności. Wszystkie nieobecności należy zaliczać indywidualnie na dyżurze.