Ethnomusicology 2

Wykład przedstawia historię badań nad muzyką etniczno-ludową w Polsce, jej zróżnicowanie regionalne, gatunkowe -- obejmujące pieśń, muzykę instrumentalną, instrumenty muzyczne, taniec ludowy i regionalny -- stan współczesny oraz obecność muzyki ludowej w stylach kompozytorskich i w muzyce popularnej.

Etnomuzykologia 2. Wykład, 1 godz. tygodniowo

Wykład w części ogólnej omawia przedmiot, cele i metody badawcze oraz historię etnomuzykologii w Polsce. Przedstawiany jest dorobek dyscypliny w tworzeniu zasobów źródłowych i w dziedzinie metodologii. Ukazywane są związki z antropologią i historią kultury, muzykologią ogólną, socjologią, etnologią, filologią i innymi gałęziami wiedzy.

W części szczegółowej zajęcia są poświęcone etniczno-regionalnym i ludowym tradycjom Polski, z uwzględnieniem narodów środkowo-wschodnioeuropejskich.

Dyskutowane są klasyfikacje repertuaru muzycznego, metody analizy utworów muzyki tradycyjnej na podstawie źródeł - nagrań fonograficznych lub transkrypcji nutowych. Zgodnie ze współczesnymi tendencjami kulturoznawczymi muzyka jest stale interpretowana w kontekście uwarunkowań sytuacyjnych, społeczno-kulturowych oraz w domenie estetyczno-symbolicznej. W tej ostatniej wyróżniane są wewnętrzne układy wartości wypracowane przez kultury lokalne, ich interpretacja nie pomija struktur wiary religijnej. W ramach problematyki zmiany kulturowej referowane są przeobrażenia funkcji i rozbieżności stylistyczne muzyki etniczno-ludowej, która w XIX i XX w. znajdowała ujście bądź w muzyce popularnej, jako dekoracyjny element kultury masowej, bądź w ruchu retrospektywnym, zachowawczym, bądź też w dalece sublimowanej wyobraźni i twórczości kompozytorskiej. Wykłady ilustrowane są dokumentacją dźwiękową i audiowizualną.

Wykład przedstawiający historię badań nad muzyką etniczno-ludową w Polsce, jej stan współczesny i obecność muzyki ludowej w stylach kompozytorskich oraz w muzyce popularnej uwzględnia następujące tematy:

1. Początki zainteresowań folklorem i historia badań w XVIII i XIX wieku;

2. Metody badań i literatura przedmiotu, typy wydawnictw i źródeł XIX/XX wieku;

3. Ogólna regionalizacja muzyczna i związki z sąsiadami. Problemy reprezentacji spuścizny staropolskiej w kulturze chłopskiej;

4. Podstawowe grupy repertuaru; relacje między muzyką wokalną, instrumentalną i tańcem;

5. Melodyka i tonalność, formy muzyczne i aspekty wykonawcze;

6. Dzieje kapel i orkiestr chłopskich i małomiasteczkowych; składy instrumentów, zasady współgry;

7. Regiony – Podhale i Karpaty;

8. Mazowsze, Podlasie i Lubelskie;

9. Pomorze, Ziemie Zachodnie i Północne;

10. Kujawy, Wielkopolska i Ziemia Lubuska;

11. Małopolska i Śląsk;

12. Muzyka etniczno-ludowa Polski na tle europejskim. Muzyka ludowa mniejszości narodowych w Polsce;

13. Problem inspiracji regionalno-ludowych w polskiej twórczości kompozytorskiej XX w.

14. Muzyka popularna i młodzieżowa a folklor. Ożywianie folkloru muzycznego i ruch folkowy.

Jadwiga Sobieska, Polski folklor muzyczny, Warszawa 2006, dwa tomy.

J. i Marian Sobiescy, Polska muzyka ludowa i jej problemy, red. L. Bielawski, Kraków 1973.

Oskar Kolberg - wybrane monografie regionalne.

Wybrane antologie polskich pieśni ludowych, np. Adolf Chybiński, Od Tatr do Bałtyku. Kraków 1958.

Anna Czekanowska, Polish Folk Music - Slavonic Heritage, - Polish Tradition - Contemporary Trends. Ed. by John Blacking, Cambridge 1990.

Efektem uczenia jest kompetencja w dziedzinie miejsca Polski w Europie po względem tradycji muzycznych, świadomość utrzymywania się złożonego wizerunku tak wschodnio- jak i zachodnio- i południowoeuropejskiego w muzyce etnicznej naszego kraju.

Wiedza wyniesiona z wykładów i ćwiczeń z etnomuzykologii 2 jest oceniana w trakcie egzaminu ustnego.

Uzupełnieniem zajęć są objazdy terenowe, w trakcie których studenci zapoznają się z prowadzeniem wywiadów z depozytariuszami tradycji, z realizacją nagrań i innej dokumentacji związanej z etnomuzykologią.