(in Polish) Seminarium doktoranckie. Szekspir w kulturze: interpretacja, recepcja, przekład

Seminarium poświęcone jest zagadnieniom związanym z obecnością Szekspira w szeroko pojętej kulturze: od tradycyjnie pojmowane dyskursu naukowego, analizy i interpretacji jego dzieł, po recepcję teatralną, adaptacje filmowe, inspiracje w muzyce i w malarstwie oraz historię i praktykę przekładu dramaturgii Szekspirowskiej. Uzupełniającym nurtem seminarium są studia nad przekładem literackim jako zjawiskiem kulturowym uwarunkowanym estetycznym, ideologicznym i ekonomicznym patronatem, wywierającym istotny wpływ na sposób postrzegania i rozwój literatury, zarówno odzwierciedlającym jak i kształtującym relacje międzykulturowe. Studia te dotyczą historycznych i współczesnych tendencji w przekładzie literackim i obejmują innych, poza Szekspirem, twórców.

Seminarium poświęcone jest zagadnieniom związanym z obecnością Szekspira w szeroko pojętej kulturze: od tradycyjnie pojmowane dyskursu naukowego, analizy i interpretacji jego dzieł, po recepcję teatralną, adaptacje filmowe, inspiracje w muzyce i w malarstwie oraz historię i praktykę przekładu dramaturgii Szekspirowskiej. Głównym celem seminarium jest pogłębiona refleksja nad fenomenem twórczości Stratfordczyka: zmiennością odczytań jego dramatów w kolejnych epokach, wpływem na innych twórców, a także specyfiką polskiej recepcji. Realizacji tych celów służą dyskusje nad kluczowymi publikacjami szekspirologicznymi ostatnich dekad, uczestnictwo i sprawozdania z różnorodnych wydarzeń naukowych (konferencja, sympozja) oraz realizacja indywidualnych projektów badawczych bezpośrednio związanych z planowanymi rozprawami doktorskimi. Uzupełniającym nurtem seminarium są studia nad przekładem literackim jako zjawiskiem kulturowym uwarunkowanym estetycznym, ideologicznym i ekonomicznym patronatem, wywierającym istotny wpływ na sposób postrzegania i rozwój literatury, zarówno odzwierciedlającym jak i kształtującym relacje międzykulturowe. Studia te dotyczą historycznych i współczesnych tendencji w przekładzie literackim i obejmują innych, poza Szekspirem, twórców.

Harold Bloom Shakespeare. The Invention of the Human (1998);

Stephen Greenblatt, Stephen Will in the World. How Shakespeare Became Shakespeare (2004);

James Shapiro. 1606. William Shakespeare and the Year of Lear (2015);

Bruce R. Smith, Katherine Rowe (red.), The Cambridge Guide to the Worlds of Shakespeare (2016);

J. Limon, Między niebem a sceną. Przestrzeń i czas w teatrze (2002);

Carole-Anna Upton (red.) Moving Target. Theatre Translation and Cultural Relocation (2001);

Laurence Raw (red.) Translation, Adaptation and Transformation (2013);

Sharon Deane-Cox, Retranslation Translation, Literature and Reinterpretation (2014); Theo Hermans The Conference of the Tongues (2016);

Stewart Sillars Shakespeare and the Visual Imagination (2015);

Neema Parvini Shakespeare and Contemporary Theory: New Historicism and Cultural Materialism (2012); Andreas Hőfele No Hamlets (2016).

Poszerzenie wiedzy na temat interpretacji i recepcji Szekspira, metodologii badawczej i dyskursu naukowego.

Aktywne uczestnictwo w seminarium, prezentacja wyników badań, postępy w pracy nad rozprawą. Zakres, częstotliwość i skuteczność prezentacji własnych osiągnięć badawczych.

Zajęcia z PNJA (lub inne) w Instytucie Anglistyki, lub prezentacje dla uczestników seminariów magisterskich i kursów specjalistycznych, lub prace redakcyjne.