Ćwiczenie wymowy 2
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3301-L1PAPP-2 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.101
|
Nazwa przedmiotu: | Ćwiczenie wymowy 2 |
Jednostka: | Instytut Anglistyki |
Grupy: |
Obowiązkowe zajęcia z praktycznego angielskiego dla studiów pierwszego stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | angielski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Druga część kursu wymowy angielskiej. Cel kursu to [a] wyczulenie studentów na charakterystyczne parametry wymowy języka angielskiego z uwypukleniem zjawisk suprasegmentalnych (akcent wyrazowy, akcent zdaniowy, rytm, intonacja) i cech mowy płynnej (słabe sylaby, fonetyka międzywyrazowa), oraz [b] stopniowe eliminowanie błędnych nawyków wymowy wynikających ze stosowania polskiej fonetyki i reguł fonologicznych. Formy pracy: słuchanie nagrań mowy płynnej i rozróżnianie dźwięków, sylab, wyrazów akcentowanych i nieakcentowanych; naśladowanie nagrania z zachowaniem cech mowy płynnej, tj. używanie form słabych, łączenia wyrazów, kadencji zdania, rytmu i intonacji; czytanie tekstów w transkrypcji fonetycznej; mówienie z pamięci; ćwiczenie komunikatywnego czytania na głos tekstów informacyjnych i urywków literackich. |
Pełny opis: |
Druga część kursu wymowy angielskiej. Jego celem jest: - uwrażliwienie studentów na cechy poprawnej wymowy języka angielskiego, zarówno na poziomie poszczególnych dźwięków jak i prozodii wypowiedzi; - pomoc w zdiagnozowaniu ich własnej wymowy i eliminacja błędów często wynikających z interferencji fonetycznej i fonemicznej języka ojczystego; - uświadomić im rolę dynamicznego rytmu czasowego (niesylabicznego) w kontrolowaniu tempa angielskich wypowiedzi; - poprawienie precyzji i płynności poprzez rozwijanie konsekwencji w wymowie poszczególnych dźwięków, panowaniu nad akcentem wyrazowym, utrzymywaniu wyraźnego kontrastu pomiędzy sylabami akcentowanymi a nieakcentowanymi, oraz stosowaniu słabych form, elizji, upodobnień, i łączenia wyrazów; - pomoc w wyrabianiu nawyku podkreślania intencji wypowiedzi, oraz zaznaczania uczuć i postaw mówiącego poprzez akcent toniczny i intonację. Równoległa praca na trzech poziomach: - prozodycznym (akcent wyrazowy, akcent zdaniowy [logiczny], rytm wypowiedzi, intonacja); - artykulacyjnym (wymowa poszczególnych samogłosek i spółgłosek); - zjawisk mowy płynnej (osłabianie/redukcja sylab nieakcentowanych i formy słabe wyrazów pełniących funkcję gramatyczną, łączenie wyrazów, elizja, różne rodzaje asymilacji). Wśród stosowanych technik znajdą się: słuchanie i rozróżnianie dźwięków, słuchanie i naśladowanie, czytanie transkrypcji fonetycznej od krótkich zwrotów do pełnych wypowiedzi i tekstów, wyraziste czytanie tekstów informacyjnych, informacyjnych, i interpretacja fragmentów tekstów beletrystycznych i sztuk. |
Literatura: |
Mimi Ponsonby. How Now Brown Cow? A course in the pronunciation of English. Prentice Hall. + nagrania. Michael Vaughan-Rees. Rhymes and Rhythm. A poem-based course for English pronunciation. Macmillan, 1994. + nagrania. Barbara Bradford. Intonation in Context. CUP, 1999. + nagrania. Martin Hewings. English Pronunciation in Use Advanced. CUP, 2007 + nagrania. L.G. Alexander. Advanced Grammar of English (wybór 12 tekstów do ćwiczenia płynnego czytania). Ian Wilson-Morris. English Phonemic Transcription. Basil Blackwell Limited Oxford 1984 (12 tekstów do ćwiczenia płynnego czytania). |
Efekty uczenia się: |
K_U05 The student is able to monitor and diagnose the correctness of the Polish and English languages in use. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.