Gramatyka opisowa języka hiszpańskiego wykład
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3305-GOJH-11w |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.3
|
Nazwa przedmiotu: | Gramatyka opisowa języka hiszpańskiego wykład |
Jednostka: | Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | hiszpański |
Założenia (opisowo): | Przedmiot obejmuje podstawowe zagadnienia związane przede wszystkim z opisem języka hiszpańskiego: historycznym, socjolingwistycznym, fonetycznym, fonologicznym, ale take i z morfologicznym, składniowym, semantycznym i pragmatycznym. Studenci, ze znajomością języka hiszpańskiego, zapoznają się z teorią gramatyki opisowej i specjalistycznym nazewnictwem tej dziedziny. Posiadaną już wiedzę praktyczną poszerzą o aspekt teoretyczny niezbędny w opisie zjawisk językoznawczych, badaniach i analizach językowych. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje podstawowe zagadnienia związane przede wszystkim z opisem języka hiszpańskiego: historycznym, socjolingwistycznym, fonetycznym, fonologicznym, ale take i z morfologicznym, składniowym, semantycznym i pragmatycznym. |
Pełny opis: |
Przewidzianych jest 6 tematów związanych z ogólnymi informacjami na temat historii, rozwoju i sytuacji i języka hiszpańskiego. Dodatkowo, poruszone zostaną kwestie dotyczące socjolingwistyki i pragmatyki. Ponadto, kurs obejmuje podstawowe zjawiska fonologiczne języka hiszpańskiego, takie jak system fonologiczny i jego struktura; realizacja fonemów (wariancja, neutralizacja); reguły fonotaktyczne (budowa sylaby); akcent (typ, miejsce i funkcja), etc. Celem wykładu jest przekazanie wiedzy ogólnej z zakresu fonetyki i fonologii, ze szczególnym ukierunkowaniem na fonetykę i fonologię języka hiszpańskiego. Studenci poznają opis fonetyczny i fonologiczny standardowego wariantu wymowy (kastylijskiego), jak również dowiadują się o głównych różnicach między nim a innymi wariantami. Ponadto poznają zasady akcentowania i główne wzory intonacji. Studenci nabywają wiedzę przydatną podczas posługiwania się językiem: znajomość poprawnej wymowy, akcentowania i intonacji, umiejętność dzielenia sylabicznego i łączenia międzywyrazowego, znajomość poprawnego zapisu fonetycznego i ortograficznego. POSZCZEGÓLNE BLOKI TEMATYCZNE: 1. Presentación I. ORIGEN DE LA LENGUA ESPAÑOLA 2. El español. Origen y situación actual 3. El español. Origen y evolución 1 4. El español. Origen y evolución 2 II. SITUACIÓN LINGÜÍSTICA DE ESPAÑA 5. Situación lingüística de España 1 6. Situación lingüística de España 2 7. Estratificación geográfica del español III. VOCALES Y DIPTONGOS 8. Vocales simples –sonidos aislados y en cadena hablada 9. Diptongos y triptongos: sonidos aislados y en cadena hablada IV. FENÓMENOS LINGÜÍSTICOS DEL ESPAÑOL ACTUAL 10. Seseo, ceceo, nasalización, sonorización, palatalización, prosodia y otros fenómenos fonéticos en español V. CONSONANTES 11. Consonantes parte 1: sonidos isolados 12. Consonantes parte 2: sonidos oclusivos y fricativos aislados 13. Consonantes parte 3: sonidos africados, laterales y vibrantes aislados VI. PROCESOS FONÉTICOS ENCADENADOS 14. Silabificación. Acento frásico. 15. Sonidos en cadenas habladas (encadenamientos). Tonalidad y prosodia |
Literatura: |
Nowikow, W. (1992): Fonetyka hiszpańska, Warszawa, PWN. Nowikow, W. i Szałek, J.: Introducción a la fonética y fonología españolas, Poznań 2001, Wydawnictwo Naukowe UAM. Linde-Usiekniewicz, J.; Jakubowska, https://usosweb.uw.edu.pl/kontroler.php?_action=katalog2/przedmioty/edytujPrzedmiot&prz_kod=3305-GOJH-11w; Jaskot, M.; Sobański, T. (2010) Gramática descriptiva del español. Temas básicos. Morfología. Warszawa, Academica. Linde-Usiekniewicz, J y Wiltos, A. (2013) Gramática descriptiva del español. Temas básicos. Parte II. Sintaxis. Warszawa, Academica, ALCINA, J. y BLECUA, J.M. (1982): Gramática española, Ariel, Barcelona. Literatura uzupełniająca: Alarcos Llorach, E. (2002), Gramática de la lengua española, Espasa Calpe, Madrid. Bosque, I., Demonte, V. (1999), Gramática descriptiva de la lengua española, Espasa Calpe, Madrid. Real Academia Española; Asociación de Academias Americanas (2010), Nueva gramática de la lengua española, Espasa Libros S.L.U., Barcelona. Real Academia Española; Asociación de Academias de la Lengua Española (2011), Nueva gramática de la lengua española. Fonética y Fonología, Espasa Libros S.L.U., Barcelona. Real Academia Española; Asociación de Academias de la Lengua Española (2002), Ortografía de la lengua española, Espasa Libros S.L.U., Barcelona. Sarmiento, R. (1999), Manual de corrección gramatical y de estilo. SGEL, Madrid. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student nabywa niezbędne umiejętności, wiedzę i kompetencje społeczne: WIEDZĘ -absolwent zna i rozumie-: K_W01 (P6S_WG) w podstawowym stopniu powiązania hispanistyki z innymi dyscyplinami nauk humanistycznych w tym z nauką o kulturze i religii krajów hiszpańskojęzycznych K_W03 (P6S_WG) podstawową terminologię, przedmiot i kierunki badań obejmujące obszary gramatyki opisowej, w tym fonetyki, morfologii, składni, pragmatyki i słownictwa; K_W07 (P6S_WG) w podstawowym stopniu mechanizmy ewolucji języka hiszpańskiego oraz jego cechy w poszczególnych epokach oraz w sposób usystematyzowany historię języka hiszpańskiego, jego rozwój i wzajemne wpływy innych języków zawsze w odniesieniu do języków iberyjskich;; K_W08 (P6S_WG) podstawowe zagadnienia z gramatyki opisowej języka hiszpańskiego (fonetyka, fonologia, morfologia, składnia); UMIEJĘTNOŚCI -absolwent potrafi-: K_U01 (P6S_UW) czytać teksty zredagowane w języku hiszpańskim; K_U02 (P6S_UK) przedstawić własne poglądy, opinie, dyskutować, prezentować przygotowane zagadnienia w języku hiszpańskim; K_U03 (P6S_UW) rozpoznawać różne rodzaje tekstów hiszpańskojęzycznych, umiejscowić je w ogólnym kontekście historyczno-kulturowym oraz przeprowadzić ich analizę z użyciem podstawowej terminologii i właściwych metod; K_U04 samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności z wykorzystaniem odpowiednich źródeł z wybranych obszarów dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiów hispanistycznych (słowników, leksykonów, encyklopedii, tekstów źródłowych, opracowań monograficznych, itp.); K_U05 (P6S_UW) napisać oraz zredagować pracę pisemną w języku polskim ilub hiszpańskim z zastosowaniem odpowiednich metod oraz właściwych źródeł właściwych dziedzinom nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiów hispanistycznych; K_U06 (P6S_UW) Przygotować wystąpienia ustne w języku polskim lub hiszpańskim z zastosowaniem odpowiednich metod oraz właściwych źródeł właściwych dziedzinom nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiów hispanistycznych; K_U07 (P6S_UO) planować i organizować pracę, współdziałać w zespole; K_U08 (P6S_UK) posługiwać się językiem hiszpańskim na poziomie wystarczającym na opis zjawisk omawianych na zajęciach; K_U10 (P6S_UK) Porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami z zakresu wybranych obszarów dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiów hispanistycznych. KOMPETENCJE SPOŁECZNE -absolwent jest gotów do-: K_K01 (P6S_KK) krytycznej oceny własnej wiedzy i umiejętności, rozumie także potrzebę ciągłego doskonalenia się i rozwoju; K_K02 (P6S_KR) przestrzegania zasad etyki zawodowej; K_K03 (P6S_KR) aktywnego uczestnictwa w kulturze studiowanego regionu korzystając z różnych form i mediów oraz potrafi pracować w zespole pełniąc różne role K_K04 (P6S_KR) śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w języku Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej |
Metody i kryteria oceniania: |
W skład oceny końcowej za wykład wchodzą: - zaliczone ćwiczenia do przedmiotu - egzamin pisemny (test złożony z pytań otwartych) w letniej sesji egzaminacyjnej (zalicza 60%). Egzamin z jedyną datą w letniej sesji przewidzianą regulaminowo. Kolejny termin to wrześniowa sesja poprawkowa. Aby zdać egzamin należy zdobyć 60%. Oceny: 5 = 90% - 100% 4+ = 84% - 89% 4 = 77% - 83% 3+ = 70% - 76% 3 = 60% - 69% |
Praktyki zawodowe: |
- |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.