The law and penal politics

Student będzie potrafił:

WIEDZA

1.Opisać system organów wykonujących kary, oznaczyć powiązania organizacyjne i funkcjonalne z instytucjami tworzącymi ich krąg zewnętrzny.

2.Wskazać czynniki wpływające na kształt polityki penitencjarnej, odtworzyć jej obecną treść i przytoczyć racje uzasadniające sens przyjętych rozwiązań formalnych.

3.Posługiwać się biegle pojęciami z zakresu tej dyscypliny, językiem prawnym i prawniczym, a także zestawiać je z terminami używanymi w naukach zintegrowanych; wykorzystać ich osiągnięcia w krytycznej ocenie modelu formalno – prawnego i projektach zmian.

4.Myśleć w kategoriach wariantowych (w kształceniu prawniczym akcent kładziony jest zwykle na przyswojenie i interpretację obowiązującego ustawodawstwa ). W ramach tych zajęć będą przedstawiane różne modele polityki penitencjarnej i różne sposoby realizacji czasem tych samych celów w ramach rozmaicie ukształtowanego zaplecza instytucjonalnego (wzory historyczne i materiały prawno – porównawcze).

5.Docenić znaczenie międzynarodowych wysiłków na rzecz humanizowania postępowania ze skazanymi i uświadomić sobie realne granice reform penitencjarnych.

UMIEJĘTNOŚCI

1.Traktować prawo respektujące założenia aksjologiczne społeczeństwa jako podstawową gwarancję ochrony skazanego w postępowaniu wykonawczym; dokonać jego roztropnej i opartej na wiedzy naukowej krytyki.

2.Pozyskać ustawowe i wykonawcze akty prawne odnoszące się do poszczególnych segmentów polityki penitencjarnej, przeprowadzić ich analizę i wykładnię.

3.Zestawić założenia programowe polityki penitencjarnej z osiągnięciami nauk , do których twierdzeń i dorobku się odwołują.

4.Podjąć rzeczową, merytoryczną dyskusję w sprawach więziennictwa i polityki kryminalnej, w której często dominują emocje i tzw. wiedza zdroworozsądkowa albo ukryta za parawanem języka naukowego ignorancja.

POSTAWY

1.Rozumieć i krytycznie odnosić się do prezentowanych treści, a także docenić różnorodność i uzasadnienie różnorodnych – nawet sprzecznych – opinii.

2.Podjąć wysiłek ukształtowania w sobie wolnego od uprzedzeń stosunku do przestępcy, respektować jego godność ludzką, przeciwstawić się postawomStudent będzie potrafił:

WIEDZA

1.Opisać system organów wykonujących kary, oznaczyć powiązania organizacyjne i funkcjonalne z instytucjami tworzącymi ich krąg zewnętrzny.

2.Wskazać czynniki wpływające na kształt polityki penitencjarnej, odtworzyć jej obecną treść i przytoczyć racje uzasadniające sens przyjętych rozwiązań formalnych.

3.Posługiwać się biegle pojęciami z zakresu tej dyscypliny, językiem prawnym i prawniczym, a także zestawiać je z terminami używanymi w naukach zintegrowanych; wykorzystać ich osiągnięcia w krytycznej ocenie modelu formalno – prawnego i projektach zmian.

4.Myśleć w kategoriach wariantowych (w kształceniu prawniczym akcent kładziony jest zwykle na przyswojenie i interpretację obowiązującego ustawodawstwa ). W ramach tych zajęć będą przedstawiane różne modele polityki penitencjarnej i różne sposoby realizacji czasem tych samych celów w ramach rozmaicie ukształtowanego zaplecza instytucjonalnego (wzory historyczne i materiały prawno – porównawcze).

5.Docenić znaczenie międzynarodowych wysiłków na rzecz humanizowania postępowania ze skazanymi i uświadomić sobie realne granice reform penitencjarnych.

UMIEJĘTNOŚCI

1.Traktować prawo respektujące założenia aksjologiczne społeczeństwa jako podstawową gwarancję ochrony skazanego w postępowaniu wykonawczym; dokonać jego roztropnej i opartej na wiedzy naukowej krytyki.

2.Pozyskać ustawowe i wykonawcze akty prawne odnoszące się do poszczególnych segmentów polityki penitencjarnej, przeprowadzić ich analizę i wykładnię.

3.Zestawić założenia programowe polityki penitencjarnej z osiągnięciami nauk , do których twierdzeń i dorobku się odwołują.

4.Podjąć rzeczową, merytoryczną dyskusję w sprawach więziennictwa i polityki kryminalnej, w której często dominują emocje i tzw. wiedza zdroworozsądkowa albo ukryta za parawanem języka naukowego ignorancja.

POSTAWY

1.Rozumieć i krytycznie odnosić się do prezentowanych treści, a także docenić różnorodność i uzasadnienie różnorodnych – nawet sprzecznych – opinii.

2.Podjąć wysiłek ukształtowania w sobie wolnego od uprzedzeń stosunku do przestępcy, respektować jego godność ludzką, przeciwstawić się postawom

Egzamin końcowy, do którego student dopuszczany jest na podstawie zaliczonych ćwiczeń.