Social pedagogy
General data
Course ID: | 3401-RL12PSR |
Erasmus code / ISCED: |
05.703
|
Course title: | Social pedagogy |
Name in Polish: | Pedagogika społeczna |
Organizational unit: | Institute of Social Prevention and Resocialisation |
Course groups: | |
ECTS credit allocation (and other scores): |
(not available)
|
Language: | Polish |
Type of course: | obligatory courses |
Prerequisites (description): | (in Polish) Korzystne jest posiadanie wiedzy z zakresu rozwiązywania problemów społecznych, polityki społecznej oraz etyki społecznej |
Mode: | Classroom |
Short description: |
(in Polish) Pedagogika społeczna jest dziedziną wiedzy traktującą o środowiskowych i cywilizacyjnych uwarunkowaniach przebiegu procesów wychowawczych. Zadaniem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w obszar wiedzy pedagogicznej obrazującej złożoność procesów indywidualnego rozwoju i kształtowania człowieka w skomplikowanej i wielowymiarowej rzeczywistości społecznej. Treści tego przedmiotu są powiązane z teorią społeczeństwa i problemów społecznych, wprowadzeniem do pomocy społecznej oraz etyka społeczną. |
Full description: |
(in Polish) Pedagogika społeczna jest obszarem wiedzy społecznie użytecznej, możliwej do wykorzystania we wszystkich obszarach profesjonalnie pojmowanej pracy środowiskowej i pracy w instytucjach o charakterze wychowawczym – edukacyjnych, opiekuńczych, resocjalizacyjnych, socjalno – pomocowych. W ramach cyklu wykładów przewidzianych harmonogramem studiów podjęte zostaną następujące zagadnienia: Kwestie historyczno – teoretyczne - rys historyczny kształtowania pedagogiki społecznej w Polsce i na świecie – (filozofia społecznego pragmatyzmu i humanitaryzmu, idea sprawiedliwości społecznej), refleksja historyczna nad rozwiązywaniem problemów społecznych (od dobroczynności do idei wsparcia społecznego), fazy przeobrażeń pedagogiki społecznej – między myślą a rzeczywistością, główne stanowiska teoretyczne w polskiej i niemieckiej pedagogice społecznej. Kwestie polityczno – społeczne – przeobrażenia i zagrożenia społeczne w dobie globalizacji, wirtualizacji, unifikacji wzorów kulturowych; zjawisko upośledzenia społecznego jako efekt procesów transformacji ustrojowej – marginalizacja i wykluczenie społeczne. Teoria i praktyka rozwiązywania problemów społecznych - sposoby rozwiązywania problemów społecznych w wymiarze globalnym i lokalnym, teoria i praktyka działania społecznego, prognozowanie i projektowanie zmiany społecznej. Wykaz tematów realizowanych na ćwiczeniach obejmuje następujące zagadnienia – teoretyczno wprowadzające (geneza przedmiot i zadania pedagogiki społecznej – podstawowe pojęcia: diagnoza społeczna, profilaktyka, kompensacja, pomoc, opieka; pojęcie środowiska i typologia środowisk), przegląd podstawowych środowisk wychowawczych (rodzina jako środowisko wychowawcze – problemy dezorganizacji i przemiany funkcji rodziny; rodzinne i instytucjonalne formy opieki zastępczej i całkowitej, kierunki przemian środowiska wychowawczego szkoły – szkoła środowiskowa czy elitarna, przymus i przemoc w szkole; grupa rówieśnicza jako środowisko wychowawcze; środowisko lokalne – przeobrażenia i przemiany), wybrane zagadnienia pracy społeczno – edukacyjnej w środowisku otwartym (animacja kulturalna, pomoc „dzieciom ulicy”, akcja i projekt społeczny itp.; pedagogika społeczna wobec największych wyzwań współczesności (ubóstwo kulturowe i nędza materialna jako zjawiska towarzyszące przemianom cywilizacyjnym – bezrobocie, bezdomność, żebractwo, nowe ubóstwo itp., agresja i nietolerancja jako mechanizmy zagrożenia ładu społecznego, pedagogika społeczna wobec problemów starości |
Bibliography: |
(in Polish) Dzieci i młodzież wobec agresji i przemocy, red. A. Brzezińska i E. Hornowska, Warszawa 2004. B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 2001. M. Kaczmarek, Zmiana paradygmatu w opiece zastępczej [w:] Pomoc dzieciom i rodzinie w środowisku lokalnym. ISP, Warszawa 2005. M. Kolankiewicz, Zagrożone dzieciństwo. Rodzinne i instytucjonalne formy opieki. WsiP, Warszawa 1998 W. Kołak, Jak pomagamy dzieciom ulicy, A. Dańko, Przywrócić szanse. Studium o Środowiskowych Ogniskach Wychowawczych [w:] Dzieci gorszych szans, red. B. Głowacka, T. Pilch, Warszawa 2001. W. Kozek, Bezrobocie jako zjawisko społeczne [w:] Wymiary życia społecznego pod red. M. Marody, Warszawa 2004. A. Kwak, Rodzina w dobie przemian. Małżeństwo i kohabitacja. Warszawa 2005. E. Marynowicz – Hetka, Pedagogika społeczna. T.I/II PWN 2006.. Pedagogika społeczna, pod red. T. Pilcha i I. Lepalczyk, Warszawa 1996. M. Okólski, Demografia zmiany społecznej, Warszawa 2004 T. Pilch, Spory o szkołę, Warszawa 1999. A. Radziewicz – Winnicki, Pedagogika społeczna, Warszawa 2008. A. Rosół, Zjawiska patologiczne w szkole a reforma oświaty, [w:] Polska szkoła: system oświatowy w procesie przebudowy. Częstochowa – Katowice 1999. P. Rybicki, Struktura społecznego świata, PWN, Warszawa 1979, Z. Szarota, Aktualny system instytucjonalnej pomocy człowiekowi staremu, Auxilium sociale 1997, nr 3/4 R. Wroczyński, Pedagogika społeczna, Warszawa 1985 E. Wysocka, Oblicza współczesnej młodzieży: cechy, dążenia, zagrożenia i problemy. „Pedagogika społeczna” 2001, nr 1. |
Learning outcomes: |
(in Polish) Po zakończeniu ćwiczeń student: WIEDZA 1. Dysponuje podstawowym zasobem wiedzy z zakresu pedagogiki społecznej. UMIEJĘTNOŚCI 1. Potrafi zdefiniować i wyjaśnić uwarunkowania problemów psychospołecznych i pedagogicznych różnych grup wiekowych. 2. Potrafi wskazać rozwiązania problemów społecznych i wychowawczych różnych grup wiekowych. 3. Samodzielnie poszukuje i korzysta z materiałów poszerzających wiedzę wyniesioną z zajęć. KOMPETENCJE SPOŁECZNE 1. Potrafi prezentować swoje poglądy dotyczące kwestii społecznych. 2. Nawiązuje współpracę w grupie. |
Assessment methods and assessment criteria: |
(in Polish) 1. Obecność na wykładach i ćwiczeniach. 2. Ocena ciągła – na podstawie przygotowania do każdych ćwiczeń i aktywności (znajomość literatury oraz udział w dyskusji: panelowej i grupowej) oraz ustna prezentacja samodzielnie przygotowanego materiału. 3. Test zaliczeniowy sprawdzający opanowanie treści programowych z wykładu oraz z ćwiczeń. Zaliczenie ćwiczeń: frekwencja( 0.3), ocena aktywności i przygotowania (0.4), ocena prezentacji (0.3). Zaliczenie przedmiotu (egzamin) składa się z następujących elementów: Ocena z ćwiczeń 0.3 Frekwencja na wykładach 0.3 Wynik testu 0.4 |
Copyright by University of Warsaw.