Biopolitics

Fakultet z zakresu biopolityki, prezentuje filozoficzny oraz polityczny wymiar problematyki związanej z życiem (rozumianym jako zoe i bios). Tematyka wykładu jest w istotny sposób powiązana z historią filozofii, etyką, filozofią prawa, socjologią polityki i politologią.

Fakultet z zakresu biopolityki, prezentuje filozoficzny oraz polityczny wymiar problematyki związanej z życiem (rozumianym jako zoe i bios). Tematyka wykładu jest w istotny sposób powiązana z historią filozofii, etyką, filozofią prawa, socjologią polityki i politologią.

Przykładowe zagadnienia omawiane w trakcie wykładu:

Prefiguracja biopolityki – Platon. Państwo jako „wielki człowiek”

I. Biopolityka jako polityczna praktyka m.in.

Podstawowe potrzeby w perspektywie działań politycznych:

Potrzeba schronienia, budownictwo, przestrzeń formująca hierarchię i przestrzeń w służbie równości, przestrzeń wyobrażona,

Potrzeba wypoczynku, normalizacja pracy, czas, nowy typ rodziny

Bezpieczeństwo

Higiena

Odżywianie

Zdrowie i choroba

II. Narodziny ciała politycznego:

Nacjonalizm i etnonacjonalizm.

Feminizm jako ruch społeczny i samoświadomość płci

Płeć w przestrzeni społecznej

Reprodukcja, płeć i seksualność jako problemy polityczne

Eugenika jako praktyka polityczna

Narodziny biopolityki jako teorii politycznej. Rudolf Kjellen

III. Filozoficzne ujęcie biopolityki

Hannah Arendt,

Michel Foucault: rozum i szaleństwo, władza dyscyplinarna, seksualność, terytorium-populacja

Giorgio Agamben Polityka życia

Antonio Negri, Michael Hardt,

Anthony Giddens,

Roberto Esposito Immunologia ciała politycznego

Ágnes Heller

Nikolas Rose Współczesna biowładza

Płeć jako kategoria per formatywna, etyczna reprodukcja, problem pracy kobiet

Współczesne problemy bioetyczne i biopolityczne. J. Habermas, F. Fukuyama

Sylabus ćwiczeń - zob. na podstronie grupy ćwiczeniowej

Robert Esposito, Biopolityka (2008); R. Esposito, Pojęcia polityczne (2015); Th. Lemke Biopolityka; Robert Blank, Biology and Political Science (2001); Przewodnik po współczesnej filozofii politycznej red. R.E.Goodwin i in.; W. Kymlicka Współczesna filozofia polityczna; Agamben G., Homo Sacer, Suwerenna władza i nagie życie, (2008)., Arendt, Kondycja ludzka, Arendt H., Korzenie totalitaryzmu (2008), Foucault M., Narodziny biopolityki (2011), Foucault M., Trzeba bronić społeczeństwa, (1998), Franklin S., (red), Remaking Life and Death: Toward an Anthropology of the Biosciences, (2000), Giddens A., Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, (2001)

Nabyta wiedza:

zna na poziomie rozszerzonym terminologię filozoficzną w języku polskim w wybranej subdyscyplinie filozoficznej jaka jest biopolityka i jej relacja do bioetyki

ma szeroką wiedzę o normach konstytuujących i regulujących struktury i instytucje polityczne (wiedza/władza) oraz o źródłach tych norm, ich naturze, zmianach i drogach wpływania na ludzkie zachowania;

wszechstronnie zna i dogłębnie rozumie wybrane stanowiska współczesnej biopolityki w zakresie relacji pomiędzy życiem i polityką.

ma szeroką znajomość zależności między kształtowaniem się idei politycznych oraz normatywnych koncepcji życia rozumianego jako zoe oraz bios a zmianami sferze społecznej i politycznej;

ma gruntowną znajomość metod badawczych i strategii argumentacyjnych w zakresie biopolitykii oraz gruntowną znajomość metod interpretacji tekstu filozoficznego z tego zakresu;

ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej.

Nabyte umiejętności:

samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności badawcze oraz planuje projekty badawcze;

twórczo wykorzystuje wiedzę filozoficzną i metodologiczną w formułowaniu hipotez i konstruowaniu krytycznych argumentacji;

określa stopień doniosłości stawianych tez dla badanego problemu lub argumentacji;

wykrywa zależności pomiędzy kształtowaniem się idei filozoficznych a procesami społecznymi i kulturalnymi oraz określa relacje między tymi zależnościami;

precyzyjnie formułuje w mowie i na piśmie złożone problemy biofilozoficzne; stawia tezy i krytycznie je komentuje;

dobiera i tworzy strategie argumentacyjne, konstruuje zaawansowane krytyczne argumenty, formułuje wszechstronne odpowiedzi na krytykę;

Nabyte kompetencje społeczne:

samodzielnie podejmuje i inicjuje działania profesjonalne; planuje i organizuje ich przebieg

uczestniczy w życiu społecznym i kulturalnym, interesuje się nowatorskimi koncepcjami filozoficznymi w powiązaniu z innymi częściami życia kulturalnego i społecznego; aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania; dziedzictwa filozoficznego i wykorzystywania go w rozumieniu wydarzeń społecznych i kulturalnych;

potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

Wykład kończy się egzaminem ustnym (w terminie „0”: pisemnym)

Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: 2 na semestr.

Zasady zaliczania ćwiczeń znajdują bsię na podstronie grupy ćwiczeniowej.