Źródła neołacińskie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4018-CW8 |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.302
|
Nazwa przedmiotu: | Źródła neołacińskie |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Aby udział w zajęciach był efektywny student powinien umieć tłumaczyć teksty z jezyka łacińskiego na polski przy pomocy słownika oraz posiadać podstawowe wiadomości z zakresu historii Polski i Europy oraz kultury antycznej. |
Skrócony opis: |
Ikar w muzyce rockowej? Cezar w serialu? Homer w powieściach dla nastolatek? To wybrane tematy, jakie poruszymy w ramach zajęć zaprojektowanych z nowatorskim ujęciem źródeł neołacińskich – tzn. zajmiemy się poszukiwaniem ich w kulturze najnowszej, w tym w popkulturze. Zajęcia będą miały charakter konwersatorium z elementami eksperymentalnego projektu, którego przebieg będzie zależał od uczestników. Studenci będą mogli zaproponować organizację przedsięwzięcia związanego z popularyzacją kultury antycznej. Podejmiemy się jego realizacji, podczas której uczestnicy zajęć zdobędą nie tylko wiedzę z zakresu pracy na tekstach kutlury jako źródłach, ale też np. kompetencje organizacyjne i redaktorskie. |
Pełny opis: |
Ikar w muzyce rockowej? Cezar w serialu? Homer w powieściach dla nastolatek? To wybrane tematy, jakie poruszymy w ramach zajęć, w trakcie których zostanie zaproponowane nowatorskie ujęcie źródeł neołacińskich. Zajmiemy się poszukiwaniem ich w kulturze najnowszej, w tym w popkulturze, w XX i XXI w. Zajęcia będą miały charakter konwersatorium, wzbogaconego o eksperymentalny projekt związany z popularyzacją kultury antycznej, który będą mogli zaproponować sami studenci. Po określeniu typu projektu, przystąpimy do jego realizacji. Przygotujemy plan, rozdzielimy między siebie zadania. Celem projektu będzie przedstawienie sposobów funkcjonowania i roli źródeł neołacińskich w naszych czasach, w rozmaitych obiegach kultury – od książek po najnowsze zjawiska internetowe. W trakcie realizacji projektu uczestnicy zajęć będą zdobywać nie tylko wiedzę z zakresu pracy na tekstach kultury jako źródłach, ale też np. kompetencje organizacyjne i redaktorskie. Poznają sposoby popularyzowania wiedzy o antyku i będą mogli zaprezentować wyniki własnej pracy na źródłach szerszej publiczności. Pomyślna realizacja eksperymentalnej części zajęć zależy od samych studentów i powiedzie się pod warunkiem ich zaangażowania się w projekt. |
Literatura: |
Podstawowe materiały studenci będą otrzymywać w trakcie zajęć. Literatura uzupełniająca, nieobowiązkowa: • Davidson Reid, Jane / Rohmann, Chris: Classical Mythology in the Arts, 1300-1900s, Oxford University Press, Oxford-New York 1993, voll. I-II; • Marshall W. Fishwick, Cicero, Classicism, and Popular Culture, The Haworth Press, New York – London – Oxford 2007. • Grafton, Anthony & Most, Glenn W. & Settis, Salvatore, eds.: The Classical Tradition, Belknap/Harvard University Press 2010; • Grimal, Pierre: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Ossolineum, Wrocław et al. 1990, polska red. nauk. Jerzy Łanowski; • Kallendorf, Craig W., ed.: A Companion to the Classical Tradition, Blackwell, Malden, MA 2007; • Moog-Grünewald, Maria, ed.: The Reception of Myth and Mythology, Brill’s New Pauly, Supplements 4, Brill, Leiden–Boston 2010 (transl. D. Smart, orig. in German 2008). |
Efekty uczenia się: |
W wyniku ukończenia konwersatorium student zdobywa następujące efekty kształcenia: Wiedza: • zna mechanizmy recepcji tekstów starożytnych; • zna najważniejsze postaci i zjawiska kultury antycznej, recypowane w kulturze współczesnej; • zna podstawowe metody interpretacji tekstów kultury, czerpiących z tradycji antycznej; • wyjaśnia związki między charakterem recepcji antyku a przemianami społecznymi, politycznymi i kulturowymi, które zachodzą obecnie w różnych regionach; • zna i rozumie podstawowe zasady z zakresu prawa autorskiego; • rozumie specyfikę popularyzowania antyku; • ma orientację w bieżących wydarzeniach kulturalnych, odnoszących się do recepcji antyku, w Polsce i na świecie. Umiejętności: • potrafi przeprowadzać efektywne kwerendy źródłowe i w sposób precyzyjny przedstawiać ich wyniki; • szybko znajduje potrzebne informacje, wykorzystując różne źródła, i potrafi weryfikować ich wiarygodność; • potrafi interpretować tekst nawiązujący do dziedzictwa antyku; • potrafi opracować i przedstawić recepcję dzieła kultury antycznej w kulturze współczesnej; • potrafi wykorzystywać wiedzę i metody właściwe różnym dyscyplinom zajmujących się badaniami nad antykiem i jego recepcją; • aktywnie uczestniczy w dyskusji na tematy kulturoznawcze, formułuje logiczną argumentację i krytyczne wnioski; potrafi odnieść się do poglądów innych osób i tez badaczy; • potrafi adekwatnie wybrać i zastosować metody i narzędzia badawcze w celu krytycznego opracowania i interpretacji wybranego zagadnienia związanego z recepcją antyku; • potrafi przygotować prezentację ustną na temat recpecji antyku z uwzględnieniem różnych potrzeb potencjalnych odbiorów; • potrafi korzystać z najważniejszych dla kulturoznawstwa narzędzi wyszukiwawczych, w szczególności internetowych, baz danych i czasopism. Kompetencje społeczne: • rozumie potrzebę współpracy interdyscyplinarnej; • rozumie potrzebę konsultowania się ze specjalistami; • potrafi pracować w grupie, szanując poglądy jej członków; • uczestnicząc w dyskusji, szanuje poglądy partnerów i używa argumentów merytorycznych; • potrafi pracować pod presją czasu i z przestrzeganiem ustalonych terminów; • wykazuje inicjatywę w opracowywaniu projektu; • rozumie konieczność dostosowywania dyskursu do różnych kręgów odbiorców i publiczności; • ma świadomość znaczenia dziedzictwa antyku w kulturze współczesnej; • ma poczucie odpowiedzialności za przechowanie i popularyzację dziedzictwa antyku; • jest świadomy konieczności podejmowania wysiłków, by popularyzować kulturę z należytą starannością, unikając powierzchowności, błędów i uproszczeń; • ma świadomość konieczności ciągłej aktualizacji stanu wiedzy. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie zajęć składa się z dwóch elementów: 1. pracy w trakcie zajęć (aktywność, bieżące przygotowanie do zajęć) – 60%; 2. prezentacji w trakcie finalizacji projektu – 40%. |
Praktyki zawodowe: |
Możliwość pracy nad projektem związanym ze studiami nad obecnością i funkcją źródeł neołacińskich w (pop)kulturze da uczestnikom szansę na zdobycie cennych dla przyszłych pracodawców doświadczeń: studenci będą mieli okazję wykazać się i rozwinąć umiejętności organizacyjne, redaktorskie, interpersonalne. Będą uczyć się terminowości i odpowiedzialności za realizację zadań, których podejmą się w ramach zajeć. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.