Od Homera do komputera. Hipertekst na papierze i w środowisku elektronicznym
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4018-KON122-CLASS |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.0
|
Nazwa przedmiotu: | Od Homera do komputera. Hipertekst na papierze i w środowisku elektronicznym |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Przedmiotem zajęć będzie wspólne poszukiwanie wśród różnych kultur i na różnych etapach dziejów takich form wyrazu, które odpowiadają współczesnej definicji hipertekstu, i których funkcjonowanie w środowisku elektronicznym jest najpełniejszym z dotychczas istniejących sposobów prezentacji |
Pełny opis: |
Wychodząc od roboczej, współczesnej definicji hipertekstu będziemy poszukiwali różnych realizacji, które mniej lub bardziej realizują różne aspekty formy hipertekstu. Poszukiwania rozpoczną się w starożytności, od umieszczonego w tytule zajęć dzieła Homera, poprzez Biblię, Księgi Przemian I Ching, Mszał rzymski… Po wstępnym zapoznaniu się z istotą tej formy, słuchacze mogą – powinni zgłaszać swoje propozycje zjawisk z kregu literatury, czy szerzej, kultury, których hipertekstowa struktura skłania do reinterpretacji ich znaczenia. W kręgu zainteresowań znajdzie się na pewno twórczość Laurence Oliviera (Tristram Shandy), Honoriusza Balzaca (Komedia ludzka), Julio Cortazara (Gra w klasy). Z dziedziny zjawisk kulturowych zajęcia będą odnosiły się do XVIII i XIX-wiecznej kultury salonów, zjawisko grup literackich i inne. Ten historyczny rekonesans będzie służył do tego, aby zapoznając się z hipertekstem w przestrzeni elektronicznej potrafić rozpoznać nie tylko istotę tego zjawiska ale także ocenić to, co jest w nim nowe od tego, co jest pewnym odrębnym sposobem widzenia i interpretacji świata i rzeczywistości. Punktem dojścia będzie próba określenia, czy hipertekst (w stosunku do tekstu) generuje jakąś „hiperideę”(w stosunku do idei), czyli jaka jest prawdziwa wartość przekazu hipertekstowego, i czy zawiera on nowe przesłanie, niemożliwe do wyrażeniabardziej tradycyjna drogą testu linearnego. |
Literatura: |
Techsty. Literatura i nowe media” - http://techsty.art.pl/hipertekst/definicje.htm Christian Vandendorpe, Od papirusu do hipertekstu. Esej o przemianach tekstu i lektury Homer, Iliada Biblia Laurence Sterne, Dzieje i myśli JWP Tristrama Shandy Jan Potocki, Rękopis znaleziony w Saragossie, edycja książkowa i hipertekstowa (elektroniczna) Julio Cortazar, Gra w klasy Vladimir Nabokov, Blady ogień James Joyce, Ulisses Robert Arellano - Sunshine '69 - www.sunshine69.com Michael Joyce - afternoon, a story www.eastgate.com/catalog/Afternoon.html Shelley Jackson - Patchwork Girl http://www.eastgate.com/catalog/PatchworkGirl.html Stuart Moulthrop, Victory Garden, fragmenty w wersji internetowej:www.eastgate.com/VG/VGStart.html oraz inne teksty według zainteresowań słuchaczy |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: - ma podstawową wiedzę o miejscu i roli nauk humanistycznych, społecznych, ścisłych i przyrodniczych w kulturze dawnej i współczesnej - zna zależności pomiędzy różnymi dyscyplinami humanistycznymi zajmującymi się badaniami dzieł sztuki w kulturze, socjologicznego kontekstu działalności kulturowej Umiejętności: - potrafi selekcjonować oraz interpretować informacje pochodzące z różnych źródeł tekstowych, ikonograficznych, elektronicznych - - potrafi dokonywać analizy tekstów artystycznych, filozoficznych i socjologicznych za pomocą odpowiednich narzędzi badawczych oraz prezentować wyniki swych prac Kompetencji - rozumie dynamikę rozwoju naukowego, kulturowego i społecznego oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze. |
Metody i kryteria oceniania: |
Studenci oceniani będą na podstawie aktywności na zajęciach i udziału w dyskusjach. Szczególnie ważna jest umiejętność identyfikacji i interpretacji hipertekstów wskazanych w bibliografii, lub tak sklasyfikowanych podczas wspólnych dyskusji. Warunkiem uzyskania zaliczenia z przedmiotu jest obecność na zajęciach (student ma prawo do dwóch nieobecności w semestrze) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.