Archeologia Kryminalistyczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4027-212DARK |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.4
|
Nazwa przedmiotu: | Archeologia Kryminalistyczna |
Jednostka: | Ośrodek Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Tryb prowadzenia: | w sali i w terenie |
Skrócony opis: |
Zostanie przedstawiona podstawa metodologiczna i metodyczna archeologii sądowej, jej historia, przykłady zastosowania metod archeologicznych w kryminalistyce. Zaprezentowane zostaną metodyinterdyscyplinarne w badaniach kryminalistycznych ich przydatności i zasady analizy wyników. |
Pełny opis: |
Na zajęciach zostaną zaprezentowane te elementy archeologii, które mogą być przydatne w kryminalistyce. Zajęcia będą się składały z trzech części. W pierwszej – teoretycznej – skoncentrujemy się na metodologii archeologicznej. Zostaną, zatem zaprezentowane stosowane w archeologii metody badań oraz określenie ich wartości poznawczej i skuteczności. Rozwinięciem tych rozważań będzie zapoznanie z metodyką archeologiczna, czyli podstawowymi zasadami prowadzenia badań w terenie, z zachowaniem odpowiednich standardów dokumentacyjnych. Będzie przedstawiona także krótka historia archeologii sądowej. Druga część to przedstawienie konkretnych - znanych i mniej znanych - przykładów zastosowania metod używanych przez archeologów w rozwiązywaniu niektórych problemów naukowych:m.in. sprawa tzw. Człowieka z Similaun czyli Człowieka z lodu, tzw. problem Tutanchamona, czy problemy datowania początków naszego Państwa. W trzeciejczęści zostaną zaprezentowane stosowane w archeologii metody analityczne, a zatem podane generalne zasady fizyki i chemii, na których się one opierają, określenie granic ich stosowania oraz metody odczytywania i analizy uzyskanych wyników. |
Literatura: |
Literatura D. Ławecka, Wstęp do archeologii, Warszaw-Kraków, 2003 J. Kawecki, P. Konczewski, K. Szwagrzyk, M. Trzciński, Archeologia sądowa w teorii i praktyce, Warszawa 2013. Dla bardziej zainteresowanych: F. Arnau,Sztuka fałszerzy. Fałszerze sztuki. Trzydzieści wieków antykwarskich mistyfikacji,Wrocław – Warszawa – Kraków 1966. J. Miziołek, Falsyfikaty na przestrzeni wieków, [w:] Falsyfikaty dzieł sztuki w zbiorach polskich,red. J. Miziołek, M. Morka, Warszawa 2001. P. Rybicki,Technicznokryminalistyczne badania dzieł sztuki, „Problemy Kryminalistyki” 2005, nr250. K. Dobrzański, Wykorzystanie metod archeologicznych w kryminalistyce, Wrocław 2013 |
Efekty uczenia się: |
Student zna i rozumie zasady pracy na stanowisku archeologicznym. Zna zasady zabezpieczania terenu oraz pobierania śladów kryminalistycznych w postaci np. gleby. Potrafi powiązać metody stosowane w archeologii i kryminalistyce. Umie kierować zespołem archeologicznym, potrafi wskazać cel badawczy i go realizować. Potrafi współpracować z innymi ekspertami, bazując na wynikach przeprowadzonych przez siebie badań. K_W01: Student zna relacje występujące między kryminalistyką a archeologią; K_U01: Student umie bezpiecznie zastosować techniki ujawniania i zabezpieczania śladów adekwatnie do ich rodzaju oraz warunków otoczenia, bazując na wiedzy z zakresu kryminalistyki; K_K02: Student ma zdolność do formułowania i proponowania specjalistycznych naukowych metod do rozwiązania problemów. |
Metody i kryteria oceniania: |
Odnotowywana będzie aktywność i regularność uczestniczenia w zajęciach.Na zakończenieprzewidywany jest pisemny test sprawdzającyzarówno część teoretyczną, jak i, poprzez odpowiednio dobrane przykłady,umiejętność wyboru najlepszych metod w analizie różnych sytuacji „kryminalistycznych” |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.