Elementy językoznawstwa
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4102-5M1S-EJ |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Elementy językoznawstwa |
Jednostka: | Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej UW |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | francuski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | mieszany: w sali i zdalnie |
Skrócony opis: |
Zajęcia konwersatoryjne mają na celu przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu językoznawstwa ogólnego, ze szczególnym uwzględnieniem językoznawstwa francuskiego. Zajęcia zapoznają studentów z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi tego czym jest język, komunikacji językowej, narzędziami teoretycznymi i odpowiednim aparatem terminologicznym niezbędnym do opisu i analizy funkcjonowania języka. |
Pełny opis: |
1. Językoznawstwo jako dyscyplina naukowa. 2. Działy i gałęzie językoznawstwa. 3. Język, języki naturalne i ich podział. 4. Językoznawstwo synchroniczne i diachroniczne. 5. "Langue" a "parole". 6. Teorie znaku w językoznawstwie. 7. Język, jako system podsystemów. 8-9. Analiza językoznawcza wybranych podsystemów języka francuskiego. 10. Komunikacja językowa – warunki aktu komunikacji językowej 11. Komunikacja werbalna a komunikacja niewerbalna 12. Analiza wybranych teorii komunikacji językowej. 13. Funkcje języka. 14. Teoria aktów mowy. 15. Zmiany zachodzące w języku francuskim w XXI w. |
Literatura: |
Dubois J. et al., 2007, Grand dictionnaire. Linguistique et sciences du langage, Paris : Larousse Ducrot O., Schaffer J-M., 1995, Nouveau dictionnaire encyclopédique des sciences du langage, Paris : Seuil Fuchs C., Le Goffic P., 1992, Les linguistiques contemporaines, Paris : Hachette (nouvelle édition) Lakoff G., Johnson M., 1985, Les métaphores dans la vie quotidienne, Les Editions de Minuit Moeschler J., Auchlin A., 2005, Introduction à la linguistique contemporaine, Paris : A.Colin Moeschler J., Reboul A., 1994, Dictionnaire encyclopédique de la pragmatique, Paris : Seuil Reboul A., Moeschler J., 1998, La pragmatique aujourd’hui. Une nouvelle science de communication. Editions du Seuil Riegel M. et al. 2004, Grammaire méthodique de français, Paris : PUF Sioufi G., Van Raemdonck D., 1999, 100 fiches pour comprendre la linguistique, Bréal Soutet O., 1996, Linguistique, Paris : PUF Zemmour D., 2008, Initiation à la linguistique, Paris : Ellipses |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Student zna i rozumie: - podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa (K_W02) - podstawowe teorie dotyczące funkcjonowania języka i komunikacji językowej (K_W01) - na czym polega procesu komunikowania się, jego uwarunkowania językowe, społeczne, psychologiczne (K_W04) - procesy komunikowania interpersonalnego: werbalnego i przy użyciu niewerbalnych środków komunikacji, prawidłowości i zaburzenia tego procesu (K_W16) - elementarne zasady i normy rządzące komunikacją językową (K_W18) Umiejętności Student: - potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące zjawisk językowych z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów (K_U01) -potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk językowych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności nauczyciela języka obcego (K_U07) - potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi z zakresu językoznawstwa w celu analizowania zachowań językowych ludzi, a także diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii praktycznych działań nauczycielskich w odniesieniu procesu nauczania/uczenia się języka (K_U09) - argumentować merytorycznie w zakresie zagadnień językoznawczych z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułować wnioski (K_U11) - samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności z zakresu językoznawstwa, korzystając z różnych źródeł i nowoczesnych technologii (ICT) w języku polskim i obcym (K_U22) Kompetencje społeczne Absolwent: - rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K_K01) - jest gotów do refleksji nad poziomem swojej wiedzy i umiejętności z zakresu językoznawstwa, ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonywania samooceny własnych kompetencji i doskonalenia umiejętności, wyznaczania kierunków własnego rozwoju i kształcenia (K_K02) - jest gotów do współdziałania i pracy w grupie (K-K05) |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia konwersatorium jest: a) obecność na zajęciach (student ma prawo do 2 nieobecności w semestrze); 4 nieobecności student traci prawo do zaliczania przedmiotu i musi go powtarzać (student może mieć warunek) (20% ogólnej oceny) b) aktywny udział w zajęciach: przygotowanie do zajęć, włączanie się w dyskusję (20% ogólnej oceny) c) końcowe zaliczenie: - kolokwium pisemne, obejmujące stosowanie przerobionego materiału (zaliczenie to min 60% pkt.) Pozytywny wynik kolokwium stanowi 60 % oceny końcowej) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.