Literature of the France and the Francophony

Konwersatorium ma na celu przedstawienie obecności powieści jako głównego gatunku literackiego epiki w historii literatury francuskiej. Zostaną poruszone zagadnienia formalne, a dotyczące bezpośrednio epik - narracja, punkt widzenia, czas i przestrzeń, bohater powieściowy, opis. Zostaną również zaprezentowane główne typy i formy powieści, obecne w literaturze francuskiej różnych epok, min. powieść w listach, powieść psychologiczna, powieść – rzeka. Twórczość powieściowa od średniowiecza do XVII wieku zostanie przedstawiona w sposób ogólny – ze wskazaniem głównych tendencji, typów i najważniejszych przedstawicieli. Bardziej szczegółowo zostanie omówiona – poprzez lekturę i analizę w trakcie zajęć – epika epok następnych, od XVIII. do początków XXI. wieku, ze szczególnym uwzględnieniem powiastki filozoficznej i powieści libertyńskiej, powieści romantycznej i realistycznej, powieści naturalistycznej, psychologicznej, Nowej Powieści i wybranych powieściopisarzy przełomu XX. i XXI wieku.

Konwersatorium ma na celu przedstawienie obecności powieści jako głównego gatunku literackiego epiki w historii literatury francuskiej. Zostaną poruszone zagadnienia formalne, z dziedziny literaturoznawstwa, a dotyczące bezpośrednio epiki, takie jak narracja (chronologiczna, eliptyczna, strumień świadomości) i narrator (wszechwiedzący, wszechobecny, narrator-kamera, komentarze narratora), punkt widzenia, czas i przestrzeń, bohater powieściowy (postaci główne i drugoplanowe), opis, przesłanie. Zostanie również zaprezentowana w ogólnych zarysach ewolucja powieści jako formy, wraz z jej głównymi typami, obecnymi w literaturze francuskiej w różnych epokach, takie jak min. rymowane powieści średniowieczne, powieść w listach, powieść psychologiczna, powieść – rzeka, cykl powieściowy. Uwzględniona zostanie także typologia tematyczna powieści, min. powieść autobiograficzna, psychologiczna, przygodowa, historyczna, fantastyczna, science-fiction.

Twórczość powieściowa od średniowiecza do XVII. wieku zostanie przedstawiona w sposób ogólny – ze wskazaniem głównych tendencji, typów i najważniejszych przedstawicieli. Bardziej szczegółowo zostanie omówiona – poprzez lekturę i analizę w trakcie zajęć – epika epok następnych, od XVIII. do początków XXI. wieku, ze szczególnym uwzględnieniem powiastki filozoficznej (Voltaire, Diderot) i powieści libertyńskiej (Sade, Choderlos de Laclos), powieści romantycznej (Victor Hugo) i realistycznej (Stendhal, Balzac), powieści naturalistycznej (Zola, Maupassant), powieści psychologicznej (Proust), autorefleksji nad technikami pisarskimi (Gide), powieści społecznej (Céline), Nowej Powieści (odrzucenie tradycyjnych elementów konstrukcji powieści – Butor, Robbe-Grillet, Sarraute) i wybranych powieściopisarzy przełomu XX. i XXI. wieku (Tournier, Le Clézio, Modiano).

Nakład pracy studenta:

– 30 godzin uczestnictwa w konwersatorium (tzw. kontaktowych),

– 60 godzin pracy własnej (przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego, lektura teksów powieściowych, praca konieczna do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się).

Opracowania :

1.Berton J.-C. (1996), 50 romans de la littérature française, Paris, Hatier

2.Braudeau M. (et alii) (2002), Le roman français contemporain, Paris, Min. Des Affaires étrangères

3.Calais E., Doucet R. (1996), Précis de littérature par genre et par siècle, Paris, Magnard

4.Chartier, Introduction aux grandes théories du roman, Paris, Dunod

5.Brunel P. (dir.) (1979 – 81), Histoire de la littérature française, Paris, Bordas

6.Hamon Ph. et Roger-Vasselin D. (dir.) (2000), Le Robert des grands écrivains de langue française, Paris, Dictionnaires le Robert

7.Léonard M., Horville R. (1988), Histoire de la littérature française, Paris, Nathan

8.Mitterand H. (dir.) (1992), Langue et Littérature. Anthologie, Paris, Nathan

9.Mitterand H. (dir.) (1987-89), Littérature – Textes et documents, Paris, Nathan

10.Patillon M. (1988), Précis d’analyse littéraire : les structures de la fiction, Paris, Nathan

11.Reuter, Introduction à l’analyse du roman, Paris, Dunod

12.Valette B. (1992), Le roman, Paris, Nathan

Teksty epickie i powieściowe:

1.la Chanson de Roland (fragmenty)

2.Chrétien de Troyes – fragmenty wybranej opowieści arturiańskiej lub Guillaume de Lorris – Roman de la Rose (fragmenty)

3.François Rabelais: Gargantua et Pantagruel (fragmenty)

4.Madame de La Fayette: La Princesse de Clèves (fragmenty)

5.Voltaire, Candide lub Diderot, Jacques le Fataliste

6.Stendhal – Le Rouge et le Noir lub La Chartreuse de Parme, lub Honoré de Balzac – 1 powieść, do wyboru (z wył. – Le Père Goriot) lub Gustave Flaubert – Madame Bovary;

7.Emile Zola, Germinal lub l’Assommoir lub Nana;

8.André Gide, Faux-Monnayeurs (fragmenty) ;

9.Marcel Proust, 1 tom cyklu A la Recherche du temps perdu (do wyboru) ;

10.Louis-Ferdinand Céline, Voyage au bout de la nuit (fragmenty do wyboru)

11.Michel Butor, Alain Robbe-Grillet, Nathalie Sarraute, Marguerite Duras (fragmenty różnych powieści) ;

12.1 powieść z XX. lub XXI. wieku : do wyboru (z wył. Camus, la Peste oraz Saint-Exupéry, le Petit Prince), np. Malraux, Mauriac, Modiano, Tournier, Le Clézio.

Wszystkie teksty literackie (w całości lub fragmentach) omawiane podczas zajęć zostaną umieszczone na platformie Kampus w wersji elektronicznej.

Po ukończeniu przedmiotu student:

- posiada orientację w historii powieści francuskiej; zna najważniejsze tendencje w twórczości powieściowej Francji oraz przedstawicieli – pisarzy;

- umie określić miejsce utworu powieściowego w rzeczywistości literacko-cywilizacyjnej Francji z uwzględnieniem elementów historycznych;

- umie przygotować fiche de lecture wybranego utworu;

- potrafi dokonać analizy (ustnej i/lub pisemnej) wybranej powieści lub jej fragmentu posługując się określonym aparatem pojęć teoretyczno-literackich (forma, narracja, opis);

- umie wykorzystać tekst literacki do pracy nad rozwijaniem kompetencji językowych i kulturowych.

Kierunkowe efekty kształcenia

Wiedza:

K_W01 : ma uporządkowaną podst. wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku, tj. filologia, nauczanie języka francuskiego, zorientowaną na zastosowanie praktyczne w nauczaniu języka francuskiego

K_W02 : ma uporządkowaną podst. wiedzę , obejmującą wybrane obszary z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, zorientowaną na zastosowania praktyczne w wybranej sferze działalności

K_W03 : zna podstawową terminologię z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla nauczania języków obcych (glottodydaktyki)

Umiejętności

K_U09: posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania wniosków

K_U10 : potrafi porozumiewać się, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, ze specjalistami w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla glottodydaktyki, w języku polskim i języku obcym

K_U11 : posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla glottodydaktyki, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podst. ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł

K_U12 : posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim i języku obcym, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł

Kompetencje społeczne

K_K02 : potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

K_K03: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania

K_K05 : ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy

Zaliczenie konwersatorium na podstawie obecności, ocena końcowa na podstawie oceny kolokwium końcowego oraz aktywnego udziału w zajęciach w ciągu całego semestru.

Dopuszczalne są cztery nieobecności w semestrze, bez względu na ich status. Przekroczenie tego limitu skutkuje niezaliczeniem przedmiotu i koniecznością powtarzania w kolejnym cyklu studiów.

nie ma