Budynek wzniesiony według projektu rosyjskiego architekta Piotra Feddersa w latach 1913-1921. Gdy planowano jego lokalizację, okolica była jeszcze luźno zabudowana, a pod Instytut Fizyki przeznaczono fragment dawnego Ogrodu Pomologicznego. Do realizacji wybrano projekt architektury historyzującej z monumentalnym portykiem w porządku doryckim oraz frontonem zdobionym roślinnym ornamentem. Wewnątrz architekt zaprojektował nowoczesne sale i pracownie oraz audytorium. Budowa gmachu przeciągnęła się ze względu na I wojnę światową i walki o niepodległość Polski. Mimo wielkich trudności finansowych, Uniwersytet zdołał wyposażyć Instytut w aparaturę, dzięki której już w latach 30. XX w. stał się on jedną z najlepszych placówek naukowych w dziedzinie fizyki w Polsce. Gmach nie został zniszczony podczas II wojny światowej. W 1948 r. dobudowano do niego Halę Atomową. Umożliwiła ona zaawansowane badania Andrzejowi Sołtanowi, wybitnemu fizykowi jądrowemu, który już w 1950 r. w hali uruchomił generator kaskadowy z akceleratorem jonów, a w następnych latach przystąpił do konstruowania wraz ze współpracownikami większego instrumentu tego typu. W sierpniu 1991 r. z gmachu wysłano pierwszego maila w Polsce, co jest uznawane za symboliczny początek Internetu w naszym kraju.
Do 2014 r. budynek służył Wydziałowi Fizyki UW. Obecnie korzystają z niego Instytut Anglistyki oraz Zakład Koreanistyki.
Żródła:
- H. Niewodniczański: Andrzej Sołtan (1897–1959), „Postępy Fizyki” 1960, t. 11, z. 1
Oprac. dr Krzysztof Mordyński, Muzeum UW
