Klasyka żywa. Teksty i przedstawienia 3700-KON120-AL
Konwersatorium (KON) Semestr letni 2018/19

1. A. Czechow, Wujaszek Wania

2. J. W. Goethe, Faust cz. I, tłum. Jacek St. Buras (lub inne tłumaczenie)

3. A. Mickiewicz, Dziady, w: tenże, Dzieła. Wydanie Rocznicowe, t. 3. Dramaty, oprac. Zofia Stefanowska, Warszawa 1999.

4. S. Wyspiański, Wyzwolenie

5. F. Dostojewski, Biesy

6. Witkacy, Metafizyka dwugłowego cielęcia

7. W. Szekspir, Burza,

8. Opracowania:

9. Z. Raszewski, Słowacki i Mickiewicz wobec teatru romantycznego, „Pamiętnik Literacki” 1959, z. 1-3.

10. M. Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna: fantazmaty literatury, Kraków 2006

11. L. Kolankiewicz, Dziady. Teatr święta zmarłych, Gdańsk 1999

12. D. Kosiński, Polski teatr przemiany, Wrocław 2007

13. R. Przybylski, Słowo i milczenie bohatera Polaków: studium o Dziadach, Warszawa 1993.

14. W. Szturc, „Dziadów” Adama Mickiewicza część trzecia – misterium wskrzeszenia nadziei, „Przegląd Humanistyczny” 1986, nr 3-4.

15. A. Ziołowicz, „Misteria polskie”. Z problemów misteryjności w dramacie romantycznym i młodopolskim, Kraków 1996.

16. A. Kowalczykowa, Dramat i teatr romantyczny, Warszawa 1997.

17. Dziady Adama Mickiewicza: poemat – adaptacje –tradycje, pod red. B. Doparta, Kraków 1999.

18. J. Timoszewicz, Dziady w inscenizacji Leona Schillera. Partytura i jej wykonanie, Warszawa 1970.

19. J. Walaszek, Konrad Swinarski i jego krakowskie inscenizacje, Warszawa 1991.

20. Dziady od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego, pod red. T. Kornasia i G. Niziołka, Kraków 1999.

21. D. Kuźnicka, Obszary zwątpień i nadziei: inscenizacje Jerzego Grzegorzewskiego 1966-2005, Warszawa 2006.

22. Z. Majchrowski, Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza, Gdańsk 1998.

23. P. Pavis, Współczesna inscenizacja. Źródła, tendencje, perspektywy, Warszawa 2001.

24. E. Miodońska-Brookes, Wawel-Akropolis, Kraków 1980

25. E. Miodońska-Brookes, „Mam ten dar bowiem – patrzę się inaczej”, Kraków 1997

26. M. Prussak, „Po ogniu szum wiatru cichego" : Wyspiański i mesjanizm, Warszawa 1993

27. M. Prussak, Wyspiański w labiryncie teatru, Warszawa 2005

28. G. Sinko, Opis przedstawienia teatralnego. Problem semiotyczny, Wrocław 1982.

29. I. Sławińska, Odczytywanie dramatu, Warszawa 1988.

30. J. Tischner, Filozofia dramatu (wiele wydań).

31. A. Ubersfeld, Czytanie teatru I, przeł. J. Żurowska, Warszawa 2002

Po ukończeniu zajęć student:

K_W15 ma podstawową wiedzę na temat współczesnego życia kulturalnego w Polsce i Europie;

K_U01 potrafi selekcjonować oraz interpretować informacje pochodzące z różnych źródeł tekstowych, ikonograficznych, elektronicznych;

K_U02 potrafi dokonywać analizy tekstów artystycznych, filozoficznych i socjologicznych za pomocą odpowiednich narzędzi badawczych oraz prezentować wyniki swych prac

K_U06 potrafi zastosować uzyskaną wiedzę teoretyczną w działaniach kulturowych o charakterze społecznym;

K_K09 czynnie uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym, wyzyskując wszelkie formy medialne, artystyczne i naukowe.

1. Ogólne założenia programu zajęć. Sytuacja kulturowa i społeczna aktualnego powrotu do klasyki w teatrze polskim (przypadek romantyzmu i Wyspiańskiego). Definicje klasyki i klasyczności.

2. Zagadnienia metodologii badań nad dramatem romantycznym. Opis dzieła teatralnego – problemy metodologiczne.

3. Czechow we współczesnych inscenizacjach.

4. Współczesne inscenizacje szekspirowskie. Burza w Teatrze Narodowym.

5. Klasyka jako klucz do współczesności.

6. Demirski contra Krasiński. O krakowskiej Nie-Boskiej komedii.

7. Kanoniczne interpretacje i najnowsze inscenizacje Wesela (Jan Klata, Radosław Rychcik)

8. Wyzwolenie: od kogo i od czego?

9. Współczesne inscenizacje Wyzwolenia

10. Witkacy jako klasyk?

11. Gombrowicz współczesny, w krytyce i w teatrze.

12. Prowokacja, skandal, bluźnierstwo – strategie Wyspiańskiego, strategie współczesnego teatru

Są to przykładowe tematy zajęć, które mogą zostać zmodyfikowane w zależności od bieżącej sytuacji teatralnej oraz od zainteresowań uczestników konwersatorium.

Analiza i interpretacja dzieł kultury. Elementy wykładu. Dyskusje. Prezentacje. Wprowadzenia do dyskusji. Wyjście do teatru.