Przestępczość i zachowania dewiacyjne we współczesnej Polsce i na świecie 3401-SEMM-PZDd
Seminarium magisterskie (SEM-MGR) Rok akademicki 2021/22

Literatura obowiązkowa:

Bieńkowska E., Wiktymologia, Wolters Kluwer, Warszawa 2018.

Błachut J, Gaberle A., Krajewski K, Kryminologia, Gdańsk 2000

Buczkowski K., Czarnecka-Dzialuk B., Klaus W., Kossowska A., Rzeplińska I., Wiktorska P., Woźniakowska-Fajst D., Wójcik D., Społeczno-polityczne konteksty współczesnej przestępczości w Polsce, Warszawa 2013.

Drzazga E., Grzyb M. (red.), Nowe kierunki w kryminologii, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2018.

Newburn T., Criminology, 3rd edition, Routledge, 2017.

Pływaczewski E.W., Redo S., Guzik-Makaruk, E.M., Laskowska K., Filipkowski W., Glińska E., Jergielewicz-Delegacz E., Perkowska M., Kryminologia. Stan i perspektywy rozwoju, Wolters Kluwer, Warszawa 2019.

Raport o stanie bezpieczeństwa w Polsce w 2016 r., MSWiA 2017.

Siemaszko A., Gruszczyńska B., Marczewski M.: Atlas przestępczości w Polsce 5; Oficyna Naukowa, Warszawa 2015;

Literatura uzupełniająca:

Bieńkowska E., Mazowiecka L., Prawa ofiar przestępstw, Wolters Kluwer, 2009.

Brookman F., Maguire M., Pierpoint H., Bennett T. (red.), Handbook on Crime, Routledge, London and New York, 2012.

Brown S.E., Esbensen F-A., Geis G., Criminology. Explaining crime and its context, Routledge, 2019.

Carrabine E., Cox P., Lee M., Plummer K., South N., Criminology. A social introduction, Routledge 2009.

Liebling A., Maruna S., McAra L., The Oxford Handbook of Criminology, 6th edition, Oxford University Press 2017.

Maguire M., Morgan R., Reiner R. (red.), The Oxford Handbook of Criminology, Oxford University Press 2012.

Marek A. (red.), System prawa karnego. Tom 1. Zagadnienia ogólne, Warszawa 2010.

Newburn T. (red.), Key Readings in Criminology, Willan Publishing, 2009.

Siemaszko A. (red.): Geografia występku i strachu. Polskie badanie przestępczości ’07; Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2008

Siemaszko A.: Kogo biją, komu kradną. Przestępczość nie rejestrowana w Polsce i na świecie; Oficyna Naukowa, Warszawa 2001;

Szymanowska A., Polacy wobec przestępstw i karania, Warszawa 2008.

Szymanowski T, Przestępczość i polityka karna w Polsce, Wolters Kluwer, Warszawa 2012;

Waszkiewicz P., Traktat o dobrej prewencji kryminalnej, Towarzystwo Inicjatyw Prawnych i Kryminalistycznych Paragraf 22, Warszawa-Newark 2015.

Po zakończeniu zajęć student/ka:

w sferze wiedzy student/ka

(K_W02) w pogłębionym stopniu rozumie istotę nauk społecznych, w szczególności kryminologii i wiktymologii oraz polityki kryminalnej i relacje do innych nauk społecznych

¬(K_W07) rozumie przestępczość jako zjawisko społeczne, oraz jej przyczyny, indywidualne i społeczne

(K_W10) w zaawansowanym stopniu zna zmieniające się polityki kryminalne oraz społeczne i polityczne reakcje na przestępczość oraz związane z tym problemy i dylematy

(K_W15) zna zaawansowaną metodologię badań - metody pomiaru i analizy zjawiska przestępczości oraz jego społeczno-demograficznych uwarunkowań

(K_W18) zna pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej, w tym prawa autorskiego

w sferze umiejętności student/ka

(K_U01) umie wyjaśniać zjawisko przestępczości przez pryzmat różnych teorii kryminologicznych, potrafi wyjaśniać poszczególne rodzaje przestępczości

(K_U02) potrafi zastosować różnorodne metody i techniki w procesie weryfikacji hipotez badawczych dotyczących m.in. uwarunkowań przestępczości, ryzyka wiktymizacyjnego, trendów przestępczości.

(K_U13) umie analizować statystyki przestępczości i przestępstw poszczególnych rodzajów oraz przedstawiać płynące z nich wnioski

(K_U15) przygotować opracowanie na temat związany z kryminologią, wiktymologią, polityką kryminalną

(K_U17) umie publicznie prezentować swoje argumenty i opinie dotyczące polityki kryminalnej

w sferze kompetencji społecznych jest studen/ka jest gotów/owa do:

(K_K10) identyfikowania i przewidywania etycznych aspektów pracy kryminologa – w praktyce zawodowej i badawczej

(K_K17) krytycznej oceny zjawiska przestępczości i dewiacji w oparciu o wiedzę kryminologiczną i z zakresu innych nauk społecznych

Ocena ciągła udziału w seminarium (zbieranie literatury, referat), systematyczna ocena postępów nad pracą magisterską.

I semestr – temat pracy i koncepcja badań;

II semestr – zorganizowany warsztat badawczy oraz samodzielnie napisany fragment pracy;

III semestr – przeprowadzenie badań i analiz, pisanie pracy;

IV semestr – napisanie i złożenie pracy magisterskiej.

Po pierwszym roku: napisanie fragmentu pracy magisterskiej; po drugim roku: gotowa praca magisterska

1. Metodologia pisania pracy;

2. Metodologia prowadzenia prezentacji;

3. Metodologia prowadzenia badań;

4. Prawo autorskie;

5. Tematy dotyczące problematyki prac magisterskich, w zależności od wyboru tematów przez studentki/studentów.

wykład, praca w małych grupach, prezentacje własne studentów, projekty do zrobienia w domu.