Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Kultura języka polskiego 3003-P1A1KJ
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2023/24

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 60
Limit miejsc: 58
Literatura:

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2015.

H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja. Słowotwórstwo. Składnia, Warszawa 2005.

T. Karpowicz, Kultura języka polskiego.Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009.

A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.

A. Markowski, Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003.

M. Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993.

Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 1999.

J. Podracki, Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania, Warszawa 1998.

J. Podracki, Słownik skrótów i skrótowców, Warszawa 1999.

Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. J. Podracki, Warszawa 2001.

Wielki słownik ortograficzny języka polskiego, red. A. Markowski, Warszawa 1999.

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, red. E. Polański, Warszawa 2003.

J.D. Apresjan, Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, wyd. II, Wrocław 2000.

D. Buttler, Koncepcje pola znaczeniowego, „Przegląd Humanistyczny” 1967, z. 2.

D. Buttler, Odmiany polskiej homonimii, „Poradnik Językowy” 1971, z. 1–2.

D. Buttler, Rozwój semantyczny wyrazów polskich, Warszawa 1978.

D. Buttler, Struktura znaczeniowa wyrazów, „Prace Filologiczne” 1976, t. XXVI.

D. Buttler, Typy łączliwości leksykalnej wyrazów, „Prace Filologiczne” 1975, t. XXV.

M. Grochowski, Zarys leksykologii i leksykografii, Toruń 1982.

R. Grzegorczykowa, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, wyd. III, Warszawa 2001.

S. Kania, J. Tokarski, Zarys leksykologii i leksykografii, Warszawa 1984.

J. Lyons, Wstęp do językoznawstwa, rozdz. 10.2–10.4 (synonimia, hiponimia, niezgodność, antonimia, komplementarność, niezgodność), Warszawa 1975.

M. Majewska, Homonimy i homonimia w opisie językoznawczym, Warszawa 2002.

A. Markowski, Leksyka wspólna różnym odmianom polszczyzny, Warszawa 1990.

B. Nowakowska, Nowe połączenia wyrazowe we współczesnej polszczyźnie, Kraków 2005.

A. Pajdzińska, Frazeologia a zmiany kulturowe, „Poradnik Językowy” 1988, z. 7.

J. Radwańska, Relacje konwersji leksykalnej w języku polskim, „Język Polski” 1992, z. 2.

E. Rudnicka, Znaczenia wyrazów – przegląd i charakterystyka typów, kwestie wątpliwe, „Przegląd Humanistyczny” 2003, z. 2.

R. Tokarski Językowy obraz świata w metaforach potocznych [w:] Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński Lublin 1990.

R. Tokarski, Słownictwo jako interpretacja świata [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Współczesny język polski, red. J. Bartmiński Lublin 2000.

Efekty uczenia się:

Student:

- wypowiada się skutecznie, zrozumiale, przekonująco, z zastosowaniem bogatych środków językowych i świadomością ich wartości stylistycznej;

- uzasadnia swoje sądy o języku oraz tekstach;

- rozpoznaje podstawowe tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny w zakresie wymowy, fleksji, składni i słownictwa;

- definiuje podstawowe terminy z zakresu językoznawstwa normatywnego i posługuje się nimi w ocenie zjawisk językowych;

- buduje teksty spełniające wymogi etyki słowa, rozpoznaje zabiegi manipulacyjne;

- posługuje się językiem zgodnie z zasadami etykiety językowej; rozpoznaje tendencje w zakresie polskiej etykiety językowej;

- posługuje się językiem polskim ze świadomością , że język jest nie tylko narzędziem komunikacji , ale wartością kultury ze względu na językowy obraz świata, zawarty w rodzimych strukturach wyrazowych czy gramatycznych;

- wykazuje postawę troski o język, rozpoznaje zjawisko wulgaryzacji;

- odwołuje się w swoich sądach o języku do aktualnych wydawnictw ortoepicznych i kodyfikujących.

Metody i kryteria oceniania:

Student wykonuje wszystkie projekty i zadania (wymagane 60% poprawnych odpowiedzi).

Końcowy egzamin testowy (wymagane 60% poprawnych odpowiedzi).

Zakres tematów:

Poprawność ortograficzna (np. pisownia wielką i małą literą, pisownia łączna i rozdzielna, stosowanie łącznika; pisownia wielką i małą literą, pisownia łączna i rozdzielna, stosowanie łącznika).

Zasady stosowania znaków interpunkcyjnych.

Błędy fonetyczne (w tym akcentuacyjne).

Błędy w zakresie fleksji rzeczowników i przymiotników.

Błędy w zakresie fleksji czasowników.

Błędy w zakresie fleksji i składni liczebnika.

Zasady odmiany polskich i obcych nazw własnych (osobowych i geograficznych).

Poprawność składniowa tekstu (zw. zgody i zw. rządu,;skróty składniowe, wyrazy funkcyjne; imiesłowowy równoważnik zdania, szyk wyrazów w zdaniu).

Typy błędów leksykalnych.

Kryteria oceny neologizmów.Błędy słowotwórcze.

Łączliwość leksykalna i typy jej naruszenia.

Poprawność w zakresie użycia związków frazeologicznych.

Całościowa korekta tekstu.

Metody dydaktyczne:

Na ćwiczeniach podejmowana jest analiza zdań lub tekstów pod kątem ich poprawności językowej. Na każde zajęcia obowiązuje lektura (literatura udostępniana jest online), która ma umożliwić ocenę normatywną tekstów analizowanych na zajęciach.

Projekty, materiały, sprawdziany - z wykorzystaniem narzędzi w Classroom Google, Kahoot.

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 każdy czwartek, 11:30 - 13:00, sala 17
każdy czwartek, 11:30 - 13:00, sala 29
Magdalena Wanot-Miśtura 24/27 szczegóły
2 każdy czwartek, 9:45 - 11:15, sala 17
każdy czwartek, 9:45 - 11:15, sala 29
Magdalena Wanot-Miśtura 26/27 szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Budynek Wydziału Polonistyki
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)