Media w polityce
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2102-L-Z3-MEPO |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.0
|
Nazwa przedmiotu: | Media w polityce |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Przedmiot media i polityka odnosi się do wzajemnych relacji między tymi dwiema sferami. Studenci poznają mechanizmy funkcjonowania mediów. Tematem zajęć jest problem instrumentalnego wykorzystywania mediów, przez polityków. |
Pełny opis: |
Zakres tematyczny przedmiotu obejmuje następujące grupy zagadnień: 1. Pojęcie i funkcje mediów. 2. Polityczne funkcje mediów 3. Media jako „czwarta władza” 4. Wpływ kultury popularnej na przedstawianie polityki w mediach 5. Typy wydarzeń medialnych: wydarzenia ważne, zainscenizowane, zmediatyzowane 6. Ekspozycja medialna polityków w kontekście agenda setting. 7. Ekspozycja medialna parlamentarnych partii politycznych w kontekście agenda setting. 8. Ekspozycja medialna pozaparlamentarnych partii politycznych w kontekście agenda setting 9. Problematyka polityczna w dziennikach opinii w Polsce 10. Problematyka polityczna w tygodnikach opinii w Polsce 11. Problematyka polityczna w tabloidach 12. Problematyka polityczna w prasie kobiecej 13. Wizje polityki w programach publicystycznych 14. Wizje polityki w programach telewizyjnych 15. Polityczna blogosfera |
Literatura: |
B. Dobek-Ostrowska, Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001, s. 56-92. B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, wyd. Astrum, Wrocław 1999, s. 11-17. B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, wyd. Astrum, Wrocław 2007, s. 105-112, 167-191. J. Fras, Komunikacja polityczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005, s. 26-36, 51-59. J. Garlicki, D. Mider, Wykorzystanie Internetu w komunikowaniu politycznym elit z wyborcami, [w:] E. Marciniak (red.), Studia Politologiczne vol. 25, wyd. Elipsa, Warszawa 2012, s. 177-209. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 1999, s. 264-269. M. McCombs, Ustanawianie agendy. Media masowe i opinia publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008, s. XI-XIX (przedmowa). S. Michalczyk, Komunikowanie polityczne, wyd. Śląsk, Katowice 2005, s. 16-80, 97-110, 123-166. M. Mrozowski, Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2001, s. 109-116, 384-389. K. Stasiuk-Krajewska, Media a demokracja. O postrzeganiu roli mediów w społeczeństwie demokratycznym, [w:] M. Sokołowski (red.), Media i społeczeństwo, Toruń 2008, s. 156-167. P. Wesołowski, Analiza komunikacji politycznej w serwisach internetowych kandydatów na prezydenta Polski w trakcie kampanii wyborczej 2010 roku, [w:] J. Garlicki (red.), Studia Politologiczne vol. 21, wyd. Elipsa, Warszawa 2011, s. 89-130. P. Winterhoff-Spurk, Psychologia mediów, wyd. WAM, Kraków 2007, s. 116-128. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: Ma wiedzę na temat relacji mediów i polityki. Ma wiedzę na temat relacji mediów i polityki. Zna i rozumie wpływ kultury popularnej na sferę polityki. Ma wiedzę na temat politycznych funkcji mediów; Ma wiedzę na temat mechanizmu agenda setting. Umiejętności: Potrafi dostrzegać i wyjaśniać różnice między różnorodnymi mediami w kontekście problematyki politycznej. Potrafi przeanalizować specyfikę obecności medialnej partii i polityków. Umie dokonywać oceny skutków ekspozycji polityków i partii w różnorodnych mediach. Umie przygotować prezentację ilustrującą agenda setting. Kompetencje: Jest przygotowany do aktywnego odbioru mediów poprzez ustosunkowanie się do określonych treści medialnych. Potrafi w grupie monitorować media. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) - 30% Końcowe zaliczenie pisemne - 30% Analiza medialna - 40% |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.